Thursday 21 February 2019

నేటి కవిత (ఈ వారం 4 కవితలను పొందు పరిచాను)

ప్రాంజలి ప్ద్రభ
ఆనందం - ఆరోగ్యం - ఆధ్యాత్మికం మా లక్ష్యం


చిన్న కధ (పేమ-2 )
రచయత: మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ

ఏమిట్రా ప్రవీణ్ రోజు మాదిరిగా ఈ రోజు ఉషారు లేవేమిటిరా 
లేకే ఎప్పటి లాగానే ఉన్నాను గా 
కాదు ఎదో నీలో మార్పు ఉన్నది  
నాలో మార్పు వచ్చిందని ఎలా కనుక్కొన్నావ్ 
అదేరా స్నేహం అంటే
ఆర్నెల్లు నీతో సహవాసం చేసానుగా నీ లక్షణాలు నాకు తెలియదా 
ఎందుకోరా ఈరోజు నామనసు ఏటో లాగుతున్నది 
పెళ్లి చూపులకేమన్నా పొయ్యావా ఏమిటి
నా మొహానికి అదికూడానా 
మరి ఏమిటిరా 
అదేరా మన ఇంటి సందు చివరా ఉన్న ఇంట్లో 
ఆ ఉన్నఇంట్లో   
ఒక అమ్మాయి నవ్వుతుంటే చూసానురా 
ఆ ఇంట్లో దూరావా "ఎయిడ్స్" వేరే తెచ్చుకోవక్కర్లా
నీ కెట్లా తెలుసురా
అదో పెద్ద కధలే
ముందు నీ విషయం చెప్పు 
గులాబీ అందం చూసావా 
చూసాను 
మల్లె పువ్వు అందం చూసావా 
చూసాను 
పువ్వుకు అందం కన్నా సువాసన బాగుంటే ప్రతి ఒక్కరి మనస్సు పులకరిస్తుంది 
అదేరా నేను చెప్పా బొయ్యేది

పదహారేళ్ళ పడచు నవ్వింది 
ఆ నవ్వితే 
ఆనవ్వుకు మనస్సు చలించింది రా
ఆ ఆమ్మాయి ప్రేమతో నవ్విందను కుంటున్నావా
మరింకేమిటిరా 
ఆ రకం అనుకోవచ్చుగా 
అలాంటిది కాదురా        
ఆ నవ్వులో అర్ధం నీకు తెలియదురా 
అబ్బో నీకేం తెలుసో చెప్పు 

" నవ్వింది
 మల్లెపూవంటి
ఆ పూబోణీ నవ్వింది
గులాబీ అందాన్ని మించి
సన్నజాజి సుమగంధం మించి
నందనవనంలోని పువ్వులను మించి
తొలకరి చిరు చినుకుల ఆహ్లాదాన్ని మించి
కొండపైనుండి జాలువారే జలపాతాన్ని మించి
నిండు పున్నమి చంద్రిక విరిసే వెన్నెలను మించి
నీలి మబ్బులు చీల్చుకుని మెరిసే మెరుపుని మించి  
ఇంద్రధనస్సులోని సప్తవర్ణాల సోయగాన్ని మించి 
మనసును మురిపించి మైమరపించేలా నవ్వింది." 

ఇంతకీ నీవేమనుకుంటున్నావు 
చదువు మానేసి ఆ అమ్మాయిని పెళ్లి చేసుకుందామని అనుకుంటున్నా 
అబ్బో అంతదాకా వచ్చిందా 
దాని నిజరూపం ఏమిటో తెలుసా 
నా కవసరం లేదు 
మరి నీకు ఇంకేం కావాలి 
ఆ నవ్వు ఒక్కటి చాలు ఈ హృదయంలో పదిలంగా దాచు కుంటా
కొందరి బలహీనత మరికొందరికి ఆయుధం 
ఇలాంటి వారిని కాలమే మార్చాలి 
--((**))--



ఓం శ్రీ రామ్ - శ్రీ మాత్రే నమ:
నేటి కవిత 
రచయత : మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 

చేతులెత్తి మొక్కుతున్నా 
పాదాలకు నమస్కరిస్తూ చెప్పుతున్నా 
మా మంచి మాట తెలుగు  తల్లి ఆత్మ ఘోష    
చెప్పనా తల్లి ఘోష, చెప్పుతున్నా మాతృభాష తీరు  

పుత్తడిలా వేలిగావమ్మా ఇత్తడిలా మారుతున్నావమ్మా  
కనకాభిషేకాలు చేసే రాజుల యుగం పోయిందమ్మా 
మా తెలుగు హృదయాలలో ఉన్నావమ్మా కినుకొద్దమ్మా 
నిన్నొదలి పరభాషను ఆశ్రమించి బ్రతక లేమమ్మా      

తెనేచుక్కల సూక్తులను అందిచి నడుచుకోమని చెప్పవమ్మా 
పనసతొన లాంటి పదాలు నేర్పి పలుకులు పలకమన్నావమ్మా 
పాలమీగడ వంటి మనసు నందించి రంజిల్ల పరిచావమ్మా  
పండితుని, పామరుని గుండెలలో మాతృభాష వైనావమ్మా 

చేతులెత్తి మొక్కుతున్నా 
పాదాలకు నమస్కరిస్తూ చెప్పుతున్నా 
మా మంచి మాట తెలుగు తల్లి ఆత్మ ఘోష    

చెప్పనా తల్లి ఘోష, చెప్పుతున్నా మాతృభాష తీరు  

--((**))--

*కాన్పు మరో జన్మ కదా ?
రచయత: మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 

తాడు బొంగరం లేని అనాధ చెప్పె 
గుండె ధైర్యముతో ఉండి బతుకు సాగె 
పనిలొ కామాందు నికి చిక్కి  నలిగి పోయె 
నిండు గర్భిణిగా మారి బతికె  యువతి

కడుపు లో పెరిగే బిడ్డతొ తిరుగు చుండు  
కూటి కోసము కూరలు అమ్మ సాగె 
 ఓడలా నెట్టు కుంటూకాల మందు సాగె   
వైద్యము యులేక నిగ్రహ శక్తి తోడు  

తాడు బొంగరము లేని అనాధ 
గుండెనిండా ధైర్యముతో ఉంది 
కామాందునికి చిక్కి విలవిల్లాడి  
నిండు గర్భిణిగా మారిన యువతి 


మాసము లు నిండిన గంప నెట్టిన పెట్టి 
కదిలే కడుపును అరచేత్తో పట్టు కుంటూ 
కూని రాగంతో పుట్టే బాలునికి జోల పాడ్తు
కిరణాల క్రింద నడక సాగించింది పడచు 


కడుపులో పెరుగుతున్న బిడ్డను తలుస్తూ 
కూటి కోసం కాయ కూరలు అమ్ము కుంటూ 
ఒంటెద్దు ఓడలా నెట్టు కుంటూ సాగింది 
వైద్యము లేక పోయినా నిగ్రహ శక్తి తో ఉన్నది 

9 మాసములు నిండిన గంప నెట్టిన పెట్టి 
కదిలే కడుపును అరచేత్తో పట్టు కుంటూ 
కూని రాగంతో పుట్టే బాలునికి జోల పాడ్తు
కిరణాల క్రింద నడక సాగించింది పడచు 

రాలేరా కన్నా రా ... బయటికి రా 
ఓర్చుకోరా రా .....   సమయముంది రా 
నేర్చు కోరా రా ... సహనము ఇది రా 
సంపదే రా  రా ...  గొప్ప మనసుతో రా 

వేదాలు నేర్పలేనురా - కధలు చెప్పలేనురా 
కష్టము నేర్పుతానురా - ధైర్యము నేర్పుతానురా 
బ్రతికి  బ్రతికించే మార్గాన్ని మాత్రం చూపు తానురా
మాధవుడే మనకు ఆదరా వేడుకోరా తన్నకురా 

నెప్పులు వస్తున్నట్లు తెలిసింది, ఉన్నది నడివీధి 
నల్లమందు తిన్నట్లుగా మత్తు ఎక్కి కళ్ళు తిరిగే
తెలియని భయం ఒక్కసారి నడకలో ఆవహించే 
నడక వేగము తగ్గించి అడుగులో అడుగు వేస్తూ 

కడుపులో కదలిక గుండె చప్పుడు వేగంతో  
కన్నవారు, భంధువులు తోడు ఎవ్వరు లేక
ఏమిటి నా స్థితి ఒక వైపు వేడి, మరోవైపు దడ
నెత్తిన బుట్ట దించి శరీరాన్ని ఊపిరి బిగపెట్టే 

ఓ దేవా నీవెక్కడ నా కష్టం చూస్తూ ఉన్నావా 
ఓ అమ్మా  దయలేదా నేను చేసిన పాపమేది
నమ్మి  మోస పోవుటమే నేను చేసిన తప్పు 
మొగవాడ్ని వదలి ఆడదానికే ఇందుకు కష్టం 

కాన్పు అనేది ఆడదానికి మరొక జన్మ కదా 
బ్రతు కంతా ఆదు కుంటాడని ఆశ కాదే  
భూమాతకు మరో బరువును చేర్చటం తప్పా
వంశాకురం ఏమోగానీ స్త్రీకి కాన్పు ఒక వరం 

స్దన బ రువులక దలికల తోడుగాను  ను భరిస్తూ 
దిగజారుతున్న దర్యాన్ని చేరదీస్తూ 
వళ్లంతా తడిసి తల తిరిగిన స్థితిని చూస్తూ 
నడకలో కాళ్లకు రాయ్ తగిలి గుంటలోకి పడే 

తెలియ కుండానే కెవ్వు కెవ్వు మని అరిచే 
చెట్టు అనేది లేదు,  గాలి స్తంభించే 
కళ్ళు మూసుకొని ఊపిరితో చేసే ఆర్తనాదం 
శరీరమును కుడి యడముకు కదిల్చే 

ఉచ్వాస నిస్వాసములతో గట్టిగె ఏడ్చే 
అతి కష్టముగా  తొడలు వెడల్పు చేసే 
భాదను తట్టు కోలేక హృదయాన్ని చేతులతో 
గట్టిగా బిగించి ఊపిరితో గట్టిగా మూలిగే 

కరంటు షాకు కష్టం ఒక్కసారి వచ్చే 
కాళ్ళ మధ్య జారీ పడ్డ బిడ్డ కెవ్వు కెవ్వు మనే 
కష్టానికి ఫలితముగా బిడ్డ ఉద్భవించే 
శరీర చల్లదనంతో నీరసంతో మత్తు కమ్మే 

ఓపికతో ప్రక్కన ఉన్న రాయితో బొట్టు కోసి 
కట్టిన చీర సగం చింపి బిడ్డకు చుట్టి 
నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ 
బుట్టలోనివి అక్కడే క్రుమ్మరించి  
గుడ్డలో ఉన్న రక్తపు గుట్టును బుట్టలోపెట్టి 
నాకొచ్చిన కష్టం మరెవరికి రాకుండా చూడు దేవా
నేను కోరేది అది ఒక్కటే, అది ఒక్కటే .  

( ఈ కవిత నా ఆలోచన మాత్రేమే - స్త్రీల కష్టం 
ఎంత వర్ణించిన తక్కువే )
--((**))--

ప్రాంజలి ప్రభ ... అంతర్జాల పత్రిక 
*కాన్పు మరో జన్మ కదా ?... తేటగీతి పద్యాలు 
రచయత: మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 

తాడు బొంగరం లేని అనాధ చెప్పె 
గుండె ధైర్యముతో ఉండి బతుకు సాగె 
పనిలొ కామాందు నికి చిక్కి  నలిగి పోయె 
నిండు గర్భిణిగా మారి బతికె  యువతి

కడుపు లో పెరిగే బిడ్డతొ తిరుగు చుండు  
కూటి కోసము కూరలు అమ్మ సాగె 
నడిచి తరుము కుంటూకాల మందు సాగె   
వైద్యము యులేక నిగ్రహ శక్తి తోడు  

మాసములు నిండినను  గంపనెట్టి నెట్టి 
కదులు కడుపును అరచేత్తొ పట్టు కుంటు  
కూని రాగంతో పుట్టే బా లునికి జోల 
పాడ్తు, నడక సాగించింది పృథ్వి పైన  

బాబు రాదిగి రాతొంద రొద్దు రార   ... 
ఓర్చు కోరార సమయముం దిఇక  రార  
నేర్చు కోరార. సహనము ఇదియు రార  
సంప దేరార గొప్ప మ నసుతొ రార  

కధలు వేదాలు నేర్పను నేను రార   
కష్టమును  నేర్పుతానురా  ఇకను నేను     
బ్రతికి  బ్రతికించె మార్గాన్ని చూపు తార  
మాధవుడిగగా వేడుతా తన్న వద్దు  

కాన్పు అనునది ఆడదానికియు జన్మ  
బ్రతుకు అంత ఆదుకొను తా డనియు ఆశ   
పృథ్వి మాతకు బరువును చేర్చు తాను 
వంశ మనునది ఏమో స్త్రీ మలుపు కాన్పు 

నెప్పు లన్నియు వచ్చెను మధ్య వీధి  
నల్ల మందుని తిన్నట్లు మత్తు ఎక్కె 
తెలియ ని భయమ్ము ఒక్కసా రిగను వచ్చె  
నడక వేగము తగ్గించి  అడుగు వేయు  

కడుపు లోకదలికగుండె చప్పు డుండె   
కన్నవారు, భంధువులుతోడుయును లేక
నా స్థితి ఒక వైపున వేడి, మరోవైపు 
దడతొ ఊపిరి బిగపెట్టె బుట్ట దించి 

దేవ నీవెక్క డానాకు  కష్ట మొచ్చె  
అమ్మ  దయలేదా నేను చే సినది తప్పు 
నమ్మి  మోస పో వుటమేగ  నేను తప్పు 
ఆడ దానికే ఎందుకు కష్ట మున్ను  
 
స్దన బ రువులక దలికల తోడుగాను   
జారు తున్నధైర్యాన్ని ఒడిసియు పట్టి  
వళ్ళు తడిసి త ల తిరిగి స్థితిని చూసి  
నడవ లేకన డిచి క్రింద కాళ్ళు జారె  

బాధ నంతయు తట్టు కోలేక ఉండె  
హృదయ మంతాను చేతుల తోను నొక్కె  
గట్టి గాగాలి  బిగించి ఊపి రిచ్చె  
కష్టముగనుతొ డలు వెడల్పునుగ చేసె 

తెలియ కుండగ కెవ్వు కెవ్వు మని ఏడ్పు  
చెట్టు అనునది లేకయు  గాలి లేక  
కళ్ళు మూసుకొ నియు ఊపి రంత కేక  
దేహమంతయు కదిలంగ బిడ్డ పుట్టె   
 
షాకు మనిషిలా  కష్టమ్ము  ఒక్కసారి  
కాళ్ళ మధ్య జా రిన బిడ్డ కెవ్వు కేక  
దైవ ఫలితముగను బిడ్డ ఉద్భవించె  
దేహ చల్లదనంతోను మత్తు కమ్మె   

ఓపిక తోను ప్రక్కన  రాయి తోను  బొట్టు 
కోసి కట్టిన చీరను చింపి చుట్టి 
నడుము నకుచుట్టి కదలలే కయు కదలెను  
నెమ్మ దిగను అడుగులోన  అడుగు వేసె  

బుట్ట లోనివి అక్కడే క్రుమ్మరించి  
గుడ్డలో ఉన్న రక్తపు గుడ్డు పెట్టి 
నేను కోరింది బిడ్డకు ప్రాణ మివ్వు
నాకు వచ్చిన కష్టము ఎవరి కొద్దు   
   .  
స్త్రీల కష్టం వర్ణించ తరము కాదు ) 

--((**))--

1 comment: