నిరుద్యోగ ప్రయాణం స్టోరీస్ (10/2020)

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 25 వ రోజు (రోజు వారికధ) (01-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ ఒక ఇంటి వద్ద పోట్లాడుకుంటునట్లు గమనించాడు వాళ్ళ సమస్య ఏదోవిధముగా పరిష్కారం చెయ్యాలని ఉహించాడు 

అందులో ఒకణ్ణి పిలిచి  చూడయ్యా అన్నాడు 

నేను నీకు అయ్యా .... అయ్యా అంటూ అరిచాడు 

కాదు కాదు మనం .. మానవులుగా బతకటం కాదు.. మానవత్వంతో బతకాలి 

ఎక్కడుందయ్యా మానవత్వం 

ఎందుకు ఆ గొడవ 

ఆస్తి తగాదా కాదు, ప్రేమ గురించా కాదు, చుట్టాల మధ్య కాదు  

మరి ఏమిటయ్యా 

పక్కింటి చెట్టు కొమ్మ ఇటు వచ్చిందని అరుపు 

ఐకమత్యం లేదు    

ఐకమత్యం అంటే మనం కుక్కమీద రాయి విసిరితే కుక్కపారిపోతుంది. అదే.. తేనెతుట్టి మీద విసిరితే మనమే పారిపోవాలి ! 

పక్క తేన తుట్టె ఉందని తెలిసి కూడా పోట్లాట పెట్టుకునన్వాడు మూర్ఖుడు 

అంటే   ... నేను మూర్ఖుడ్నా .....  మూర్ఖుడ్నా 

తగాదా ఆపి ఆడవాళ్లు వచ్చారు 

ఏమిటి ఈమాటలు మా మీద 

అయ్యో రామ ఆమె తోడు మీమీద కాదు 

ఈ బాబు ఎదో చెపు తుంటే ఊ ,,,కొడుతున్నా .... అంతే 

అంతేనా 

అంతే 

నీకు తెలుసా     

ఇద్దరు కొట్టుకుంటే.. ఒక్కరే గెలుస్తారు. రాజీపడితే... ఇద్దరూ గెలుస్తారు !

అర్ధం చేసుకోండి, అన్నాడు మాధవ్   

చుడండి భగవంతుని సృష్టి అద్భుతమే. అందులో నువ్వూ భాగమే.. అందులో నువ్వూ భాగమే అది తెలుసుకుని దాన్ని అనుభవించు, ఆనందించు.అని ఇద్దరితో అన్నాడు మాధవ్ 

ఏమాటయ్య నీవు చెప్పేది ఇద్దరం ఒకటే ఎట్లావుతాం 

అయితే కర్రలు ఇస్తా కొట్టుకోండి అన్నాడు 

ఇది మా ఇద్దరి మధ్య గొడవ నీవు తప్పుకో అన్నారు 

అవునా 

నీకు కష్టమొస్తే భగవంతుడిలా పక్కవాణ్ణి పిలుస్తావా, ఆయన నీకు రాబోయే కష్టాన్ని ఆపడు. నిత్యం స్మరిస్తే కొండంత కష్టాన్ని రావాలని పక్కాయన కోరడు అది గుర్తుపెట్టుకో దానికి తోడు కష్టం   సులువుగా దాటే శక్తి నీకిస్తాడు. కష్టాలు కుంభవృష్టిలా నిన్ను ముంచేస్తే... నీకు గొడుగుపట్టి కాపాడతాడు...నీ  పక్క ఇంటి వారే అని  గుర్తుంచుకో 

జ్ఞానం.. ఉన్న వారు ఆలోచించి మాట్లాడుతారు . అజ్ఞానం.. ఉణ్ణవారే మాట తప్పి ప్రవర్తిస్తారు మీరిద్దరూ  అట్లు కాకూడదు నిజమా  

నిజమేబాబు 

అయినా 

కొబ్బరిచెట్టు పెరిగేకొద్దీ పాతమట్టలు రాలిపోతాయి. జ్ఞానం కలిగేకొద్దీ తనపర భేదాలు తొలగిపోతాయి.కాబట్టి ఇచ్చి పుచ్చుకొనేటట్లు ఉంటేనే మీరు బాగుపడతారు 

అందరూ బాగుపడతారు 

నీవు పుండు లాంటి వాడవు మాటలాపితే 

పుండు మానితే పొలుసు అదేపోతుంది. 

అదేపనిగా పోట్లాడితే 

పుండు మానకుండానే పొలుసు పీకేస్తే… పుండు తీవ్రమై రక్తం కారుతుంది ! జ్ఞానసిద్ధి అంచెలంచెలుగా కలుగుతుంది . ఆత్రపడితే లాభంలేదు !

బాబు నువ్వెవరో మాకు కళ్ళు తెరిపించావు 

ప్రేమను పటుత్వ పరిచేల ఉంటె మార్పు 

మనసు మాటలు స్వశ్చత ఉంటె మార్పు  

స్త్రీ పురుష సంయోగంతోను వచ్చు మార్పు 

మానవత్వాన్ని బతికించె తెలివి మార్పు 

కాలమార్పుకు సహకరిం చుటయు మార్పు 

మాయ తరిమే కాలాన్ని కోరు మార్పు  

రోగమును తర్మె ఓషధ లోన మార్పు 

పుడమి తల్లియు కరుణించు టందు మార్పు 

 

ఇన్ని మార్పల్లో మీరిద్దరూ మారటం చాలా సంతోషముగా ఉన్నది 

ఇక నాకు సెలవిస్తే నేను బయలు దేరుతాను అన్నాడు మాధవ్ 

ఇద్దరి చేతుల్ని కలిపి బయలు దేరాడు మాధవ్ 

--(())--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 26 వ రోజు (రోజు వారికధ) (02-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ బజారులో ఉన్న ఒక దుకాణము దగ్గరకు చేరాడు అక్కడ కొందరు మాట్లాడుకుంటున్నారు 

రూపాయ విలువ పడి పోయింది ఎట్లా చెప్ప గలవు 

ఊరికినే తక్కువగా దొరికే ఉప్పు ఎంత రేటు పెరిగి పోయిందో 

మరి ఏంటో కష్టపడిరైతు  చెరకు పండించి మిల్లు ద్వారా పంచదార తయారు చేసింది మరి పెరిగింది అది మాత్రం తగ్గిందా     

అసలు ఉప్పుకి పంచదారకు తేడాతెలుసా ఏముంది తీపి ఉప్పు నే కదా అన్నాడు 

అప్పుడే అక్కడ ఉన్న మాధవ్ ఇలా చెప్పాడు 

ఉప్పులాగ కటువుగా మాట్లాడే వాడు నిజమైన మిత్రుడు... 

చక్కెర లాగ మాట్లాడి మోసగించే వాడు నీచుడు._*, 

ఉప్పులో ఎప్పుడూ పురుగులు పడ్డ దాఖలాలు లేవు.. 

తీపిలో పురుగులు పడని రోజూ లేదు..

అవునవును మీరన్నది నిజమే మరీ .....  

అయితే పాలకు కల్లు కి తేడా చెప్పు అన్నాడు అందులో ఒకడు 

పాలు అమ్మేవాడు ఇల్లిల్లు తిరగాలి.. 

కల్లు అమ్మేవాడి దగ్గరికే అందరు వెళతారు._*

పాలల్లో నీళ్ళు కలిపి నావా అని అడుగుతారు.. 

కల్లు లో నీళ్ళు కలిపినా  తాగుతారు._*

ఆహాహా యేమి ఈలోకం..

అసలు నువ్వెందు కొచ్చావు బజారుకు అన్నాడు ఒకడు    

పట్టీలు కొందామని వచ్చాను ధర బాగా పెరిగి పోయింది 

అవును పట్టీల విలువ వేల రూపాయల్లో... కాని వేసేది కాళ్ళకి అంటూ గొణిగాడు .... 

విలువ ముఖ్యము కాదు.. ఎక్కడ పెట్టు కుంటామనేది ముఖ్యము. అందులో సంతోషముంది అవసరమైనప్పుడు అప్పు పుడుతుంది కదా అన్నాడు మాధవ్ 

బాగా చెప్పావు బాబు 

ఇప్పుడు కొనక పొతే మరెప్పుడు కొనుకుంటాడు నేను కొనమని చెపుతున్నా  

సంపాదించినప్పుడే కొనుక్కోవాలి 

బంగారం గొలుసు కొనుక్కొని పొతే మీ భార్య సంతోషము ఎవ్వరూ చెప్పఁలేరు అన్నాడు మాధవ్ 

అందులో ఒకడు అన్నాడు 

హే మానవా ! ఈ జీవితం అంత విలువైనదేమి కాదు..

ఏడుస్తూ ఈ లోకంలో అడుగిడుతావు. 

ఏడిపిస్తూ ఈ లోకాన్ని వదలి వెళ్ళిపోతావు..

సంపాదించినది సుఖపడి సుఖపెట్టు అన్నాడు వేరొకడు అవును నీవు అన్నది అక్షరాలా నిజము ఏ క్షణంలో ఎం జరుగు తుందో ఎవ్వరూ చెప్పఁలేరు 

అంటూ మాటల్లోమునిగి పోయారు వారు 

ఎమన్నా జరిగినా కేంద్ర రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు ప్రజల కొరకు చేసేవే జరుగుతాయి 

అవును ఎన్నో సంవత్సరాల నుండి సాగని రామాలయం నిర్మాణం జరుగు తుందట  అన్నాడు ఒకడు 

జరుగుతుందట కాదు జరుగుతుంది అన్నాడు మరొకడు 

ఒక్కటేంటి ఇంకా ముఖమైన సంఘటనలు దేశంలో చోటుచేసుకున్నాయి  

ఏమిటవి 

ఒకప్పుడు నోట్లు రద్దు కి వ్యతిరేకించారు, ఇప్పుడు అందరూ ఫోన్ పే, గూగుల్ పే, పేటియం వాడుతున్నారు.

స్వచ్ఛ భారత్ ను వ్యతిరేకించారు, ఇప్పుడు అందరూ స్వచ్ఛత వైపు చూస్తున్నారు.

రామాలయం నిర్మాణానికి వ్యతిరేకించారు,  మత ఘర్షణలకు దారి తీస్తుంది అన్నారు

ఇప్పుడు ప్రశాంత వాతావరణంలో నిర్మాణం జరుగుతుంది.

370 ఆర్టికల్ కు వ్యతిరేకించారు, ఇప్పుడు ప్రశాంతవంతమైన కాశ్మీర్ ను చూస్తున్నారు

ట్రిపుల్ తలాక్ ను వ్యతిరేకించారు,  ముస్లిం మహిళల ముఖంలో ఆనందం చూస్తున్నారు

 శత్రు దేశాల మీద దేశాల మీద దాడులను వ్యతిరేకించారు, ఇప్పుడు శత్రు దేశాలు మన దేశాన్ని చూసి భయపడుతూ ఉంటే చూస్తున్నారు

 అలాగే...... 

ఇంగ్లీసు మీడియం వద్దు తెలుగులో భోదన కావాలి అంటున్నారు, బలవంతం మీద ఇంగీసు బోధన ను వ్యతిరేకిస్తున్నారు, దాని ఫలితాలు చూస్తారు  

నూతన విద్యా విధానం ను, వ్యవసాయ బిల్లు ను వ్యతిరేకిస్తున్నారు 

దాని ఫలితాలు చూస్తారు 

చూసి ఆనందిస్తారు.  తార్వాతే తెలుసుకుంటారు 

ఎవరికైనా దిగితేకాని లోతు తెలియదు, ఏదైనా వస్తువును కొంటె కానీ ధర తెలియదుఅన్నాడు ఒకడు 

అవును బాబు పెద్ద మార్పులు మేము అశించము, మాకు ఉండేందుకు ఇల్లు, కట్టుకునేందుకు గుడ్డ, తినేందుకు తిండి ఉంటె చాలు. 

మరి నాయకుఅల్ను ఎన్నుకునేందుకు ఓటు వద్దా అన్నాడు మాధవ్ 

కావాలిబాబు ఓటు కార్డు, ఆరోగ్యకార్డు, వ్యవసాయ కార్డు,ఆధార్ కార్డు, 

అందుకే నేను అంటాను భరత దేశ ప్రగతికి,  మనవంతు సహాయము చేద్దాం, దేశ సేవకు సహకరించుకొందాం 

అంతేనా అన్నాడు మాధవ్ 

మేమందరం ఐకమత్యంగా ఒకే కుటుంబంగా ఉంటాం అన్నారు 

మీరు ఎదో కొనుక్కుందామని వచ్చారు మరిచినట్లు ఉన్నారు 

అవును మీ మాటల్లో మరిచాము 

కొనుక్కొని చీకటి పడేలోపు ఇంటికి చేరాలి అన్నాడు ఒకడు 

మాధవ్ నవ్వు కుంటూ బయలు దేరాడు అక్కడ నుండి .......       

అలా సాగింది మదఃవ్ నిరుద్యోగి ప్రయాణం .....

--(())--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 27 వ రోజు (రోజు వారికధ) (03-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

                 మాదవ్ అప్పుడు బస్సు ఎక్కాడు ఇక్కడా సీటు లేకపోతే నుంచొని ఉన్నాడు, అంతలో ఇధ్దరు వృద్ధులెక్కారు వారికీ సీటు లేదు 

మాధవ్ వృద్ధులు కూర్చొనే సీటులో కుర్రోళ్ళు కూర్చొని ఉన్నారు వారిని లెమ్మన్నాడు కానీ వాళ్ళు లేవ లేదు కండక్టర్ పిలిచి అడిగాడు వాళ్ళు లేవకపోతే బస్సు ఆపేస్తానన్నాడు అయినా కదల్లేదు, డ్రైవర్ వద్దకు పోయి బస్సు ఆపించారు. 

కూర్చున్న వ్యక్తులు క్రిందకు దిగి పరుషవాక్యాలు వల్లించారు. 

వృద్ధుల్ని కూర్చోపెట్టాడు 

ఎక్కడకి వెళుతున్నారు అనిఅడిగాడు 

నా బాల్య స్నేహితుడు జడ్జి చేసి రిటైరయ్యాడు కలుద్దామని పోతున్నాము.

మీరు పేద వాళ్ళుగా ఉన్నారు మీకు తోడు రమ్మంటారా అని అడిగాడు మాధవ్ 

సరే బాబు మాతోటి రా అన్నాడు 

అప్పటికే ఫంక్షన్ అయిపోయినట్లు ఉన్నది,అన్ని సర్దు తున్నారు 

ఆయినప్పడికి  స్నేహితుని  కలుసుకొనేటప్పటి కి  ఎక్కడ లేని హుషారు వచ్చింది. 

సంతో షానికి హద్దుల్లేవు

మాటల్లో వృద్ధాప్యంలో మేము చేయవలసిన జాగర్త లేమన్న ఉంటె చెప్పురా అన్నాడు. 

ముందు విందు చేయండి. తర్వాత మాటలు అన్నాడు 

ఈ అబ్బాయి మీ అల్లుడా కాదు 

బస్సులో నాకు తోడుగా వచ్చాడు, అవును నీకు ఆంధ్రకు కొడుకులు కదూ అన్నాడు 

సరే  అన్నాడు స్నేహితుడు.                  

నేను నీకు చెప్పేవి కొంచం కష్టమవ్వచ్చు అయినా నా అనుభవాలను తెలుపుతాను అన్నాడు 

           ఎటువంటి పరిస్థితుల్లో కూడా మీ కొడుకు కోడలుతో కలిసి ఉండకండి. అవసరమైతే వారిని అద్దె ఇంట్లో ఉండమనండి, మీ పిల్లలతో మీరు ఎంత దూరంగా ఉంటే మీ వియ్యంకులతో, మీ కోడలితో మీ బంధుత్వాలు అంత బాగా ఉంటాయి. .

           

           మీ కుమారుడి భార్యను కేవలం అతని భార్యగా మాత్రమే చూడండి లేదా ఒక ఫ్రెండ్ గా చూడండి అంతే తప్ప ఆమెను మీ కుమార్తెగా చూడొద్దు . మీ అబ్బాయిని అన్నట్టుగానే ఆమెను కూడా పొరపాటున ఒక మాట కూడా అనవద్దు అది ఆమె జీవితాంతం గుర్తు పెట్టుకుంటుంది .ఆమెను తిట్టే హక్కు కేవలం ఆమె తల్లిదండ్రులకు మాత్రమే ఉంటుంది .

          మీ కోడలి అలవాట్లు లేక ప్రవర్తన అది మీ అబ్బాయి సమస్య మీకు అసలు సంబంధం లేదు , అనవసరం కూడా.

          .ఒకవేళ మీరు కలిసి ఉంటున్నా కూడా ఎవరి పనులు వారు చేసుకోండి .వారికి సంబంధించిన ఏ పని మీరు చేయొద్దు .ఒకవేళ మీ కోడలు మిమ్మల్ని ప్రత్యేకంగా కోరుకుంటే కనుక తిరిగి ఏమీ ఆశించకుండా మాత్రమే ఆ పని మీరు చేయండి .మీ కుమారుడి కుటుంబ సమస్యలు మీ మీద వేసుకోకండి .

          .మీ కొడుకు కోడలు వాగ్యుద్ధాలు చేసుకుంటున్నప్పుడు మీరు చెవిటి వారిలా ఉండిపోండి సాధారణంగా పెద్దలు కల్పించుకోవటం వారికి ఇష్టం ఉండదు.

          .మీ మనుమలు పూర్తిగా మీ కొడుకు కోడలు యొక్క ఆస్తి వారు వారి పిల్లల్ని ఎలా పెంచుకుంటారో అది వారి ఇష్టం .

          .మీ కోడలు మిమ్మల్ని గౌరవించవలసిన అవసరం ఎంతమాత్రమూ లేదు అలా ఆశించకండి . ఒక మంచి వ్యక్తిగా మసులుకోమని మాత్రమే మీరు మీ కుమారుడికి చెప్పండి .

          .మీ రిటైర్మెంట్ కోసం మీరు ఎక్కువగా ప్రణాళికలు రచించుకోండి. మీ మిగతా జీవితం సంతోషంగా ఉండేలా చూసుకోవాలి .  మీ డబ్బు మీదగ్గరే ఉంచు కోండి పిల్లల కోసం ఇలాల్ని పొలమని కొనకండి 

         . రిటైర్ అయిన తర్వాత మీ రోజులు ఎంత హాయిగా గడుపుకుంటారో అది మీ ఇష్టం .ఇంతకాలం మీరు దాచుకున్న సొమ్మును హాయిగా ఖర్చు పెట్టుకోండి మీ డబ్బులు మీకు పనికిరాకుండా పోయేలా చూసుకోరాదు.

           మనుమల మీద మీకు ఎటువంటి హక్కు లేదు అది మీ సంతానానికి దేవుడిచ్చిన వరం .వారిమీద అతిగా ప్రేమను పెంచుకోకండి. 

           ఓపిక ఉన్నదని కూతురింటికిపోదామా, కొడుకింటికి పోదామా అని వృద్ధా స్రావం చేయకండి

నా సలహా ప్రకారం ఎవరి వద్ద ఉండ నవసరము లేదు. కొడుకులకు కూతుర్లకు మీరు సహాయవలసిన కార్యములు అవసరములు ఉంటె నిర్వహించండి. 

          సాధయమైనత వరకు వృద్ధాప్యంలో మనస్సు శాంతిగా ఉండాలి అనురాగ భందాల  వెంట పడకండి  ఓపిక ఉన్నతనంతవరకు దైవపూజ చేస్తూ, ఆరోగ్యసూత్రాలు పాటిస్తూ జీవితం జరిగిపోతే చాలనిపిస్తుంది నాకు అన్నాడు రిటైర్డ్ జాడి గారు. 

          నీవు చాలా అనుభవజ్ఞుడిలా చెపుతున్నావు.

          నేను ఎన్నో కేసులు చూసాను, అందువల్ల నేను చెప్పగలిగాను 

          ఈ మాటలు అన్నీ నీకు వర్తిస్తాయని చెప్పను నీ అదృష్టము బట్టి నీ బిడ్డల ప్రేమ బట్టి 

మారవచ్చు అన్నాడు.

 

మాధవ్ తో బయలు దేరారు వృద్ధ దంపతులు

నేను అడుగుతున్నానని ఈమెను కోకండి 

మీకు ఎంత మంది పిల్లలు  

 ముగ్గురు కొడుకులు 

మీరు ఎవరి వద్ద ఉంటున్నారు 

నా ఇంటిలోనే 

పిల్లలకు పెళ్లి కాలేదా 

అందిరికీ పెళ్లిళ్లయినాయి 

ఎవరి దగ్గర నైనా ఉండొచ్చుగా 

అదే ఎలా పోవాలని ఆలోచిస్తున్నాము 

ఎలా పోయేదేంటి 

నాకొడుకులు  కోడళ్లు పిల్లలు బస్సులో వస్తుంటే బస్సు తగలబడి స్వర్గంలో ఉన్నారు 

అక్కడికే మేము పోవాలి అన్నారు వారు 

కంట నీరు పెట్టు కున్నాడు మాధవ్ .....  

వాల్ళను ఎలా ఓదార్చాలో తెలియక బాయలు దేరాడు మాధవ్ 

--(())--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 28 వ రోజు (రోజు వారికధ) (04-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ ప్రయాణ మయ్యాడు దారిలో చెరువు వద్ద ఒక బర్రెను కొనుక్కొనే వారు వచ్చారు వారికీ బ్రోకర్ కొమ్ములు చేపించి భారం చెపుతున్నాడు. 

కొనేవాళళ్తో మీరు ఇష్టమైతే తీసుకోండి లేకపోతె వెళ్లి పోండి అన్నారు. వేడెవడోడబ్బు మదమెక్కి కొట్టుకుంటున్నాడు అని వెళ్లి పొయ్యారు అప్పుడు మాధవ్ బరమాడి డబ్బులు నీళ్ళల్లో వేసాడు వెంటనే బర్రెను తోలుకొని బయలు దేరాడు. చివరకు నీళ్లల్లో పడ్డ డబ్బు తీసుకోలేక బాధపడ్డాడు. 

ఆశకుపోతే దురాశే ఎదురైనది. మాధవ్ బర్రెను కొన్నారేటుకన్నా తక్కువకమ్మి మరలా బయలుదేరాడు. ఆగ్రామంలో ఒక మల్లయోధుడు నాకంటే గొపప్వారులేరని విర్రవీగాడు. అతన్ని ఒక్కఁడేబాబుతో మాధవ్ లొంగదీసాడు. 

నీవు నాకన్నా బలవంతుడవు కానీ నీకున్న బలహీనత అహం. ఆహం మీద దెబ్బకొట్టి గెలిచానను            

నీకు ఒక కదా చెబుతాను విను అన్నాడు మాధవ్ 

అహం ఉన్న వ్యక్తికి ఎన్ని తెలివితేటలు ఉన్నా పరాభవం తప్పదు  

ఒక మహానగరం లో ఒక గొప్ప శిల్పి వుండేవాడు. ఆయన శిల్పాలను ఎంత గొప్పగా చెక్కేవాడంటే, పేరు ప్రఖ్యాతులున్న విమర్శకులు కూడా ఆయన శిల్పాల్లో ఏ చిన్న తప్పునూ పట్టలేక పోయేవారు. ఆయన చెక్కిన శిల్పాలున్న పెద్ద గది లోకి వెళితే, అవన్నీ ప్రాణమున్న వాటివిగా, మన పక్కన వున్నట్టు, మనకు చేయి అందిస్తున్నట్టు, మనతో మాట్లాడుతున్నట్టు ... సజీవంగా వుండేవి.. ఎటూవంటివారైనా మంత్రముగ్ధులు కావాల్సిందే! ఆ అసాధారణ ప్రతిభ, నైపుణ్యం నెమ్మదిగా అతనిలో అహంభావాన్ని [ Ego ] నింపాయి.

ఇదిలావుండగా, ఒకరోజు ఒక జ్యోతిష్కుడు ఆయన చేతిని, జన్మ నక్షత్ర వివరాలను పరిశీలించి  'మీరు ఫలానా రోజు చనిపోతారు సుమా!" అని చెప్పాడు.

శిల్పికి చెమటలు పట్టాయి, ఆయన ఇలా అనుకొన్నాడు, నేను బ్రహ్మ లాంటివాడిని కదా! ఆయన [ బ్రహ్మ ] మనుషులను సృష్టిస్తే, ఆ రూపాలకు నేను ప్రతిరూపాలా.... అనిపించే శిల్పాలు సృష్టిస్తాను... కాబట్టి, నేను అపర బ్రహ్మ అవుతాను. మృత్యువు వచ్చిన రోజున నాలాగే వున్న మరో ఏడు శిల్పాలను చెక్కి వుంచుతాను. అపుడు మృత్యు దేవత ప్రాణమున్న శిల్పి ఎవరో, బొమ్మ ఏదో కనుక్కోలేక  వెళ్ళిపోతుంది. నేను మృత్యువుకు దొరకను అని ఉపాయం పన్నాడు. 

అచ్చు తనలాగా వున్న శిల్పాలు ఏడు చెక్కి, మృత్యు దేవత వచ్చే రోజున ఒక దాని వెనుక దాక్కొన్నాడు. 

మృత్యుదేవత ఆ గది లోకి వచ్చింది. శిల్పి శ్వాసను పూర్తిగా నియంత్రించి కదలకుండా నిలుచున్నాడు. దేవత వెతుకుతూ వస్తోంది. ఊపిరి బిగపట్టి చూస్తున్నాడు శిల్పి. ఇక కనుక్కోలేదులే అని అనుకొన్నాడు.  శిల్పి ప్రతిభకు మృత్యు దేవత ఆశ్చర్య పోయింది.  ఎంత ప్రయత్నం చేసినా జీవి ఎవరో... శిల్పమేదో... కనుక్కోలేక పోయింది. 

ఇక తనవల్ల కాదని వచ్చిన దారినే వెళ్ళి పోవాలనుకొని  వెనుతిరిగింది. శిల్పి ఆనందనాకి అవధులు లేవు. తన తెలివితేటలను తన కళా నైపుణ్యాన్ని తనలో తానే పొగుడుకుంటున్నాడు. ఇంతలో దేవత మళ్ళీ శిల్పాల వైపు తిరిగి "ఈ శిల్పి" ఎవరోకానీ, ఎంత అద్భుతంగా శిల్పాలు చెక్కాడు ! కానీ ఈ ఒక్క శిల్పంలోనే అతను ఒక చిన్న తప్పు చేసాడు! అంది. 

 అంతే ! మన అపరబ్రహ్మకు అహం దెబ్బతింది. తన వృత్తి జీవితంలో ఇప్పటివరకు హేమాహేమీలు  ఒక్కరుకూడా వంక పెట్టలేదు. అలాంటిది ఈరోజు తప్పు జరిగింది అంటుందా! ఈ దేవత... అనుకున్నాడు. వెంటనే తాను దాక్కొన్నాడు అన్న సంగతి కూడా మరచి కోపంతో  '' ఏది ? ఎక్కడుంది తప్పు చూపించు? అంతా చక్కగావుంది. ఏ తప్పూ లేదు!" అనేసాడు.

అపుడు మృత్యుదేవత నవ్వుతూ.... నాకు తెలుసు అందులో ఏ తప్పూ లేదని. కానీ నిన్ను గుర్తించడానికి  చెప్పానంతే. నేనేమీ నిన్ను పట్టుకోలేదు, నీకు నువ్వే పట్టుబడ్డావు!  "ప్రాణాధార మైన నీ శ్వాసను కూడా నియంత్రించ గలిగావు కానీ, నీ అహంభావాన్ని మాత్రం నియంత్రించ లేకపోయావు, చివరకు అదే నిన్ను పట్టించింది" అని ఆయన్ను తీసుకెళ్ళి పోయింది.

మనం పెంచుకొనే అహంభావం [ Ego ] అంత ప్రమాదకరమైనది. అది సత్యాన్ని చూడనివ్వదు, వాస్తవాన్ని తెలుసుకోనివ్వదు, మనం అనుకొన్నదే సరైంది, ఇతరులదే తప్పు అని మనం అనుకొనేలాగా చేస్తుంది. నెమ్మదిగా అది స్వార్థానికి దారి తీసి ''నేను బాగుంటే చాలు, నా కుటుంబం బాగుంటే చాలు'' అనుకొంటాము. స్వార్థం ప్రకృతి విరుద్ధం, దైవం నుండి మనకు అందాల్సిన అనుగ్రహన్ని అడ్డుకొనే దెయ్యం స్వార్థం. 

మీరు గమనించారా ? 

'' అహంభావం '' అనే పదం లోంచి ' అహం ' తీసేస్తే మిగిలేది ' భావం ' అంటే  ' అర్థం ' అర్థమైతే అనర్థం జరగదు అంటూ అందరికీ మాధవ్ చెప్పి బాయలు దేరాడు ముందుకీ 

...(()))..

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 29 వ రోజు (రోజు వారికధ) (05-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ నెమమ్దిగా నడుస్తున్నాడు, దారిలో ఒక ముసలాయన పడ్డాడు 

బాగున్నారా అని అడిగాడు 

బాగున్నాను బాబు 

మీబాల్య విషయాలు తెలపగలరా 

చెపుతాబాబు ఇలా కూర్చో  నాలాంటి వారి ఎందరో అనుభవాలు మరలా గుర్తుచేసుకుంటారు 

 55  to ౭౦  .... years    నిండిన   మేము మా అనుభవాలు  ఇలా కూర్చో  .

         

స్వచ్చమైన     గాలి  నీళ్ళు,.      పచ్చటి  పొలాలు.  పరిశుభ్రమైన.    వాతావరణం  లో  పుట్టి.    పెరిగిన   వాళ్ళం... తలపై   నుండి,  చెంపల   మీదకు     కారిపోయేలా    నూనె రాసుకుని...

చేతికి     పుస్తకాల.   సంచి తగిలించుకుని...,

ఒక్కడిగా.    బయలుదేరి    దారిలో స్నేహితులను ఒక్కొక్కళ్లను.      కలుస్తూ పెద్దగుంపుగా.  కిలోమీటర్ల    దూరంలో     ఉన్న  బడికి     కాళ్లకు    చెప్పులు    లేకుండా    నడచి   వెళ్ళిన     తరం వాళ్ళం, జారిపోయే    నిక్కరు    మీదకు   మొలతాడు.   లాక్కుంటు ..., చిరుగు.    బొక్కలకు    గుడ్డ ముక్కలు    అతుకులేయించుకున్న వాళ్ళం  

10 వ తరగతి    అయ్యే  వరకు    నిక్కరు.   వేసుకున్న.  ,  తరం మాదే.

గోలీలు,     బొంగరాలు, కర్రా బిళ్ళ, నేలా బండ,. ఏడు పెంకులాట.....

 బంతి పుచ్చుకుని.   నేరుగా కొట్టేసుకుంటే    బంతి    లాగ  వంటి మీద    ముద్ర   పడే      ముద్రబాల్.   లాంటి    ఆటలాడిన తరం...,

బడికి    వేసవి కాలం.   , సెలవులు రాగానే   తాటి చెట్లూ,. ..  సీమ తుమ్మ చెట్లూ    ఈతచెట్లు    ఎక్కి కాయలు.   కోసుకొని    తిన్న వాళ్ళం,   చెరువులు,     కాలవల్లో స్నానాలు     చేసిన   వాళ్ళం.   , తాటి   బుర్రలు     బండితో ఆడినోళ్లం...

దీపావళి  కి.    తాటి    బొగ్గుల రవ్వల   దివిటీ    కోసం   వళ్ళంతా మసి   పూసుకొని     మరీ     తయారు చేసుకనే    వాళ్ళం.

5  ఐదు పైసల    ఐస్   తిన్నది   మేమె. ,,  .  పది    పైసలతో   బళ్ళో.  మ్యాజిక్   షో.   చూసింది    మేమే.... 

వర్షం   వస్తె   తాటాకు.  గొడుగూ,    యూరియా   సంచులు, కప్పుకుని   బడికి  వెళ్ళిన    వాళ్ళం..

 books     కోసం     పరీక్షలు అయినప్పటి    నుండి   ముందు తరగతి   వాళ్ళని    బతిమాలిన తరం.

సెకెండ్   హ్యాండ్    సైకిల్  తొ  పక్క.   తొక్కుడుతో      సైకిల్ నేర్చుకున్నోల్లo     మేమే...

ఉత్తరాలు.., రాసుకున్న..   ,అందుకున్న తరంవాళ్ళం... 

పండగ    సెలవులు, వేసవి   సెలవులు. , ,దసరా,  సంక్రాంతి   సెలవులు ఎన్ని సెలవులు.   వొచ్చినా   ఐదు పైసలు   ఖర్చులేకుండా    ఆనందాన్ని.   అనుభవించిన    తరంవోళ్ళం...,

  పెద్దలు.  /పిల్లలూ అందరం    వీధి    అరుగుల మీద కూర్చుని   ఎన్నో     సాయంత్రాలు/రాత్రులు   ఆనందంగా    కబుర్లు చెప్పుకుని.   పొట్ట    చెక్కలయ్యేలా నవ్వుకున్నదీ మేమే.... 

 ఊర్లో,.  ఎవరి   ఇంట్లో    ఏ వేడుక  జరిగినా,.   మన   ఇంట్లో  జరిగినట్లు,.    అంతా మాదే. ,

అంతామేమే.  అన్నట్లుగా    భావించి    స్వచ్చందంగా. / నిస్వార్థంగా    పాలుపంచుకున్న    తరం   మాదే...

ఉర్లో   ఒక    ఇంట్లో   దొంగలు  పడ్డారని ,.  పిల్లలు.    అందరం  కలిసి    ఊరు  చుట్టూ    తెల్లవార్లూ   ఎన్నో రాత్రులు టార్చిలైట్స్,    కర్రలు  పట్టుకుని  కాపలా కాసిన    వాళ్ళం  మేమే.

ప్రతీ పండగను ,పండగల్లోని సంతోషాలను ,సంబరాలను ఆస్వాదించిందిన తరం మాదే, మేమే...

చుట్టాలు    వస్తేనే అమ్మ     కోడిగుడ్డు, బంగాళాదుంప కూర.   , వండి పెట్టిన  తరం....

అత్తయ్యా, మామయ్య,.  ,పిన్ని,,    బాబాయ్,   అక్కా   ,బావ       అంటూ ఆప్యాయంగా    పిలుచుకున్న  తరం మాదే.స్కూలు    మాష్టారు    కనపడితే భయంతో    పక్కనున్న     సందుల్లోకి    పారిపోయిన   తరం... ,పుల్లల    పొయ్యి    మీద   అన్నం/కూర     ఉడుకుతున్నప్పడు   వచ్చే అద్బుతమైన    పరిమళాన్ని ఆస్వాదించిన   తరం.   వాళ్ళం..,

పొయ్య     మీదనుంచి.   నేరుగా    పళ్ళెం   లోకి    వచ్చిన   వేడి  వేడి అన్నంలో   ఆవకాయ,    వెన్నపూస వేసుకుని    పొయ్యి   దగ్గరే  తాతయ్యలు.    అమ్మమ్మ/నాయనమ్మ, ,   అమ్మా    నాన్నా, పెదనాన్న. ,, ,పెద్దమ్మ,, . పిన్ని బాబాయ్,.    అత్తయ్య    మామయ్య,   అక్కలు    చెల్లెళ్లు    అన్నయ్యలు   తమ్ముళ్లు   అందరం    ఒకే.   దగ్గర   చేరి    మధురమై.      అనుభూతితో  కూర్చుని   అన్నం.  తిన్న    తరం ..,.

అమ్మమ్మలు. / నాయమ్మల   చేత గోరుముద్దలు   తిన్నది,.   అనగనగా ఒక రాజు....      కథలు   విన్నది  ,

నూనె పిండితో    నలుగు పెట్టించుకుని     కుంకుడు  కాయ పులుసుతో      తలంటు   స్నానం చేయించు కున్న      తరం... మాదే

రేడియో,దూరదర్శన్ టూరింగ్ టాకీస్,.   కాలం చూచిన వాళ్ళం... .

 25 పైసల.   నేల   టిక్కెట్  తో నేల   మీద   కూర్చుని,75 పైసల బెంచి,1.25 పైసలు   chair   టిక్కెట్ తో  , కూర్చుని    సినిమా  చూచిందీ    మేమే...

 స్కూల్   , కాలేజీ   రోజుల్లోనే ఎలక్షన్లు   చూచిన    వాళ్ళం.. .🍂

అమ్మా   నాన్నా    తో     సంవత్సరానికి   ఒక సారి,   పరీక్ష పాస్     అయ్యావా.. ..    అని మాత్రమే    అడిగించు కున్న   తరం వాళ్ళం...

చూడు బాబు మాతరానికి నేటి తరానికి చాలా వ్యత్యాసం ఉన్నది. 

నాన్న గారిని డబ్బులు అడగాలంటె చాలా భయ పడేవాళ్ళం, 1౦ మంది పిల్లలని ఒక్కడు పోషించేవాడు నేడు ఒక్కడ్ని క్కని వాడిపోషణకి ఇద్దరూ కష్టపడే లోకం     

ఈనాడు అవకాశాలు ఎక్కువఉన్నాయి, సంపాదన ఎక్కువుంది, ఆనాడు కళలు విలువ బట్టి గౌరవము ఉండేది. ఈనాడు కళకూడా వ్యాపారవస్తువుగా మారింది. 

ఆనాడు డాక్టర్లను దేవునిగా కొలిచేవారు ... ఈనాడు నేను చెప్పనవసరము లేదు అంతా కలియుగ మాయ .బాబు 

నమస్తే తాతగారు మీరు చాలా అంచివిషయాలు తెలియయపరిచారు ధన్యవాదములు అని చెప్పి కదిలాడు మాధవ్ ....

--(())--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 30 వ రోజు (రోజు వారికధ) (06-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ ఒక స్కూలు వద్దకు  చేరాడు అప్ఫు డే పాత విద్యార్థులు ఒకచోట చేరుతున్నారు. 

మీరు కూడా లోపలకు రండి మాధవ్ గారు అన్న పిలుపుకు అటు చూసాడు. 

పక్కింటి చిన్న నాటి రాధ పిలుపు

ఏమిటి మీరు ఇక్కడ టీచ రా

తప్పదు కదా మాధవ్ ప్రేమను పంచుతూ ఇలా సాగిపోతుంది 

పెల్లి చేసుకోలేదా

మాధవ్ ఇంకా కరుణించి లేదుకదా

నాకు ఉద్యోగం రాలేదు మన ప్రేమ పండే దాక ఉండ గలుగు తావానాజీవితం నీకోసమే సరే నీ అనుభవాలు జ్ఞాపకాలు చెప్పి అందరికీ తెలియ పరుచు.

      నా జీవితంలో నేను చాలా కోల్పోయాను నాకు ఇష్టమైనవన్నీ కోల్పోయాను ఇష్టమైన వారికి కూడా  నేను ఇప్పుడు  *భారమై పోయాను * అని ఏ నిముషము మనసులోకి రానీయకుండా శరీర వాంఛ్ఛలకు  చిక్కు కుండా ఉండాలి.సమయాన్ని సద్వినియోగం చేసుకొని మంచిగా చదువుకోవాలి ప్రతిఒక్కరు. 

      జీవితం లో సంతోషంగా ఉండాలంటే కారులు , బంగ్లాలు ఉండవలసిన అవసరం లేదు మన బాధను పంచుకుని మనమే తన ఆస్తిగా భావించే నిజాయితీ గల బంధముంటే చాలు . అదియే నమ్మకముగా మనస్సుకు తృప్తి నిచ్చేది గా ఉండి ఒకరికొకరు ఏక మయ్యె వారుగా ఉండాలి అన్నాడు మాధవ్.

సీస పద్యము ... వెల్గుచుండఁ 

రచయత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

పరుగులు ఉండవు ... పలకరింపు వెలుగుకు 

బతుకులు నిత్యమూ .. వెల్గుచుండు 

ఉరకలు ఉండవు ... ఉయ్యాల ఊపులు 

ఉజ్వల వెల్గులు .... మారుచుండు 

కరుణతొ ఉన్నను ... కారుణ్య తలపులు 

కమనీయ వెల్గులు ... వచ్చు చుండు 

సహనము చూపుతూ ... సాహస మునుచూపు 

సౌందర్య వెల్గులు ... సేవ చేయు 

 

తేటగీత 

సమరమును చేయుటయు తేలికగను ఉండు 

సహనమును చూపు టయు నిత్య కృత్య మవ్వు

నిముషమును కూడ నష్టము చేయ కుండు 

సమము తెలుపుట సౌందర్య భావమేను 

   

--(())--

     జీవితంలో ఎవ్వరినైనా క్షమించండి కానీ  మీ సహాయం తీసుకుని మళ్ళీ మిమ్మల్నే వెన్నుపోటు పొడిచే వాళ్ళను మాత్రం ఎప్పటికీ క్షమించకండి . లోకాన్ని కాలాన్ని అనుకరించి జీవితాన్ని సాగించాలి.

     మనలో మనకు పలకరింపులు లేకపోతే అనుబంధాలు ఉండవు ఒకరిని ఒకరు గౌరవించుకోకపోతే ప్రేమలుండవు నమ్మకం అనేది లేకపోతే ఒకరితో ఒకరు ఉండలేరు .

వ్యక్తిత్వ వికాసం పేరుతో మనుషుల్ని స్వార్థపరులుగా మార్చే పుస్తకాల పఠనం హానికరం. తననీ, తన చుట్టూ వున్న సమాజాన్ని సరయిన రీతిన అర్థం చేసుకోడానికి ఉపకరించేది నిజమైన వ్యక్తిత్వం. సాటి మనుషులకు వీలయినంత మంచిని చేయాలన్న తపనకు లోను చేసే రచనల సముదాయమే ఉత్తమ సాహిత్యం.నిత్యమూ చదువుతూ ఉండాలి 

 వివేచనకి తావునిచ్చే పుస్తకాలు చదవితే మానవీయ సంస్కారం పెంపొందుతుంది. అన్యాయాన్ని నిరసించడం, న్యాయం పక్షాన నిలబడటం అసంకల్పితంగానే అలవడుతుంది. వివక్షాపూరితమైన, సంకుచితమైన ఆలోచనల్ని, చర్యల్ని ప్రతిఘటించే చైతన్యం పదునెక్కుతుంది. ఈరకమైన జ్ఞానాన్నీ, బుద్ధినీ ప్రసాదించే పుస్తకాల పఠనం ఒక కళ. ఈ కళ ఎంతగా పరివ్యాప్తమయితే సమాజం అంతగా సరికొత్త ఆలోచనలతో, ఆచరణతో విరాజిల్లుతుంది.

     మనమంటే విలువలేనివాళ్ళ దగ్గరికి వెళ్లి పదే పదే అవమానపడే బదులు కొన్ని బంధాలను వదిలించు కోవడమే మంచిది. స్వతంత్రముగా బతుకును వెళ్లబుచ్చి నలుగురికి సహాయపడుతూ సమయాన్ని సద్వినియోగం చేయాలి .

మాధవ్ ఉపన్యాసం ముగించాడు . వచ్చినవారందరు చప్పట్లు కొట్టారు సంతోషము పట్టలేక. 

రాధ పలకరింపుతో మనసుకదలి మరలా మనము ఏకమయ్యే సమయము ఇప్పుడు కాదు కనుక అనుమతి ఇస్తే లోకంలో ఉద్యోగం సంపాదించి తిరిగి వస్తాను అంటూ కదిలాడు మాధవ్ 

--(())--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 31 వ రోజు (రోజు వారికధ) (07-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ ను రాధ అడిగింది ఈరోజు మాఇంటికి వచ్చి ఆతిథ్యము తీసుకోవచ్చుగా ఏమి స్పెషల్ అని అడిగాడు మాధవ్ 

మా అమ్మ నాన్నల పుట్టినరోజు ఈరోజే 

ఇద్దరు ఒకేరోజు పుట్టారా అవును ఒకేరోజు పుట్టారు 2సం వత్సరాల తేడాతో

అవునా మరి నాకు తెలియదే 

అసలు నీవు ఈ లోకంలో ఉంటేగా 

నిజమే దేశాలవెంట తిరుగుతున్నానుకదా 

అదికాదు నా  భావన 

నా హృదయంలో ఇరుక్కు పోయావు 

ఎప్పుడు బయటకు వచ్చి ముద్దులిస్తావని చుస్తున్నా లేకపతే సరే  

ఏమిటి ఇంట డెకరేషన్ చేసావు 

అవును ఈ కాలనిలో ఉన్న పిల్లలందరిని పిలిచాను, కేకు కట్చేసి అందరికి పెట్టుదామని ఏర్పాట్లు 

వీటికి మీనాన్నగారు  ఒప్పుకున్నారా  

మానాన్న మా అమ్మ కోరిక మీర ఈ ఏర్పాట్లు 

మైకు కూడా పెట్టావ్ ఎందుకూ 

అవును పిల్లలు పాటలు పాడి, డాన్సు చేస్తారు 

నీ అద్భుతమైన మాటలు పిల్లలకు తెలపాలి అన్నది 

ఆమ్మో పేద్ద పనే పెట్టావే రాధ 

సరే తప్పదుగా రాధ 

అజ్నవేయడం, ఈమాధవ్  ఆచరించకపోవటం ఉంటె అసలు ఇక్కడినుండి నీవు కదలనిస్తావా అన్నాడు మాధవ్ 

అంతలేదు అంటూ నవ్వుకుంటూ లోపలకు వెళ్ళింది రాధ 

ముందు ఈ టిఫిన్ తిని పెట్టండి 

ఏమిటి టిఫెనేనా 

మరింకేం కావాలి 

ఏది కావాలంటే అది ఇస్తా 

ఆమ్మో అంటూ ముందు తల్లి తండ్రులను పలకరించాడు మాధవ్ 

బాగుణ్ణవా బాబు ముందు టిఫిన్ తిను తర్వాత అన్ని మాట్లాడుకుందాం అన్నారు రాధా తల్లితండ్రులు    

చెకచెకా టిఫిన్ తిని కాఫీతాగి ఇక చెప్పండి 

మేము చెప్పేది ఏముంది చూస్తూనేఉన్నావుగా 

నీవు వప్పుకుంటే ఆముచ్చట కూడా తీర్చి కాశి రమేశ్వరం వెల్దామనుకుంటునామ్

ఆ అమృతఘడియలు ఇంకా రాలేదు అన్నాడు మాధవ్  

ఈ రోజు మంచిరోజు కదా నీ ఉద్దేశ్యము చెప్పవచ్చు 

నాకు ఉద్యోగంవచ్చాక పెళ్లి మాట చెపుతానుగా  

సారె బాబు నీమాట కాదనలేము విప్పించి నీకు మా రాధనిచ్చి పెళ్లి చేయలేము ఆకాలం వచ్చేహడావు ఆగుతాములే 

సాయన్త్రం చుట్టుపక్కలవార్లు వాళ్ల  పిల్లలు వచ్చారు .

తల్లి తండ్రుల ద్వారా  కేక్ కట్ చే యించి అందరికి పెట్టింది 

మాధవ్ నీవు తల్లి తండ్రుల గురించి నాలుగు మాటలు తెల్పు అన్నది రాధ 

అసలు లోకానికి మాత ఆదిపరాశక్తి అంటూ మెదలుపెట్టాడు 

   పిల్లలు వినండి 

అమ్మ .. ప్రపంచానికి నిన్ను పరిచయం చేస్తుంది. తరువాత నీకు పాలిచ్చి పెంచుతుంది అనగా నీకు ఊపిరి పోస్తుంది , మేధాశక్తి పెంచుతుంది అలాగే ఆకలి తెలీయకుండా అమ్మ చూస్తుంది, పడిపోకుండా పట్టుకోవాలని అమ్మ చూస్తుంది.తన అనుభవాలను విద్యలా బోధిస్తుంది అమ్మ.

 

నాన్న .. ప్రపంచాన్ని నీకు పరిచయం చేస్తాడు. ఆ అపరిచయమమనేది లోకం, లోకంలో ఉన్న వింతలూ విడ్డురాలు, ఒకటేమిటి అన్ని తెలియపరుస్తాడు నాన్న, చెయ్ పట్టుకొని నడక నేర్పిస్తాడు నాన్న, ఆకలి విలువ తెలిసెలా నాన్న చేస్తాడు పడినా పైకి లేపాలని నాన్న చెప్తాడు. నీ అనుభవమే విద్య అని తెలిసెలా చేస్తాడు నాన్న     

అమ్మ ప్రేమను నీ పసిప్రాయం నుండే తెలుసుకొగలవు.       But... కానీ ....

నాన్న ప్రేమను నువ్వు నాన్నవుఅయ్యాకే తెలుసుకోగలవు...

నీకో జరిగిన కదా చెపుతా విను బాబు అంటూ చిన్న కధ చెప్పటం మెడలు పెట్టాడు మాధవ్ 

ఎన్ని చెప్పినా వినేవాడు కాడు, ఒక పిల్లవాడు అయినా గారాబంగా పెంచారు, అడిగినవన్నీ కొన్నారు, వద్దన్నవి తినటం వల్ల ఆరోగ్యం పాడైపోయిది డాక్టర్లు గుండె ఆపరేషన్ చేస్తేనే బతుకుతాడు అన్నారు డాక్టర్ 

     

కొడుకు :ఈ రోజు నా గుండె operation నాన్న  అమ్మ నాన్న చెప్పిన మాటలు వినలేదని భాధ పడ్డాడు. 

అప్పుడేమయినది 

నాన్న తో మాట్లాడాడు  

నాన్న :తెలుసురా ఎందుకు బయపడుతున్నావ్ నేను ఉన్నానుకదా నీకు 

కొడుకు :i love u నాన్న 

నాన్న :i love u too ra చెపుతూ  ఏడ్చాడు 

Operastion తరువాత ఎప్పుడైతే ఆ అబ్బాయ్ కి మెలుకువ వచ్చిందో కళ్ళ ముందు ఒక్క ఫ్రెండ్ ఉన్నాడు 

కొడుకు :మా నాన్న ఎక్కడా 

ఫ్రెండ్ :నీకు తెలియదా నీకు గుండె ఏవరిచ్చారో  మీ నాన్నేనురా !

కొడుకు :గుండె పగిలేల ఏడవడం మొదలుపెట్టాడు 

అప్పుడు గుండె నుండి ఒక్క శబ్దం వచ్చింది  ఏడవకురా నీ గుండె చప్పుడులో నేను ఎప్పుడు నీతో బ్రతికే ఉంటానురా 

కొడుకు :i miss you నాన్న 

మన కాళ్ల మీద మనం 

నిలబడ్డామని అమ్మ నాన్నని దూరం పెట్టకు. మనం ఇలా నిలబడడానికి అమ్మ నాన్న మన ముందుండి  నడిపించారు మర్చిపోకు మన  భారాన్ని  అంత నాన్న మోస్తూ మనల్ని నడిపించాడు మనం సంతోషగా బ్రతకడానికి తన ప్రాణాలను  దరబోసే వాడు నాన్న 

అందుకే నేను చెపుతున్నా 

జీవితం అమ్మది - జీవనం నాన్నది.

అమ్మ భద్రత - నాన్న బాధ్యత.

నడక అమ్మది - నడవడిక నాన్నది

అమ్మ అలోచన-నాన్న ఆచరణ

కళ్ళు మూసేవరకూ ప్రేమించేది "అమ్మ"

కళ్ళల్లో ప్రేమ కనబడకుండా ప్రేమించేది "నాన్న..."🚶

ప్రియురాలు, స్నేహితుడు, భార్య, పిల్లలు అందరూ తల్లి తండ్రుల తర్వాతే 

   

కళ్ళు మూసుకుని ప్రేమించేది ప్రియురాలు

కళ్ళు తెరుచుకుని ప్రేమించేది స్నేహితురాలు

కళ్ళు ఉరిమి ప్రేమించేది భార్య

కల్లా కపటం లేని ప్రేమ పిల్లలది 

భేదభావం లేని భోధన మాష్టారిది 

మాధవ్ మాటలకు అందరూ తన్మయులైనారు 

ఇలా సాగింది ఈరోజు మాధవుని ప్రయాణమం .

--(())-- 

    

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 32 వ రోజు (రోజు వారికధ) (8-10-2020_)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ పిల్లలను పిలిచి బుద్ధికుశలత గురించి ఒక చక్కని కధ చెప్పఁటం ప్రారంభించాడు 

అందరూ కూర్చొని వింటున్నారు.   

 

బుద్ధికుశలత

కులాన్ని చూడకు గుణాన్ని చూడు అని చాటి కధ.

భారతదేశపు మొట్టమొదటి ప్రైవేట్ యూనివర్సిటీ ఏది...?

బెనారస్ హిందూ యూనివర్సిటీ!

దాన్ని ఎవరు స్థాపించారు?

మదన్ మోహన్ మాలవీయ

ఆయన దీనిని విరాళాలు సేకరించి కట్టించారు...! 

ఆయన్ని చాలా మంది "నువ్వు మదన్ మోహన్ మాలవీయవి కావు బాబూ. నువ్వు మనీ మేకింగ్ మెషీన్ వి" అని హాస్యమాడేవారు కూడా...! 

అంత ఓపిగ్గా, పట్టుదలగా ఆయన విరాళాలు సేకరించేవారు.

ఇదే క్రమంలో ఆయన నిజాం దగ్గరకి వెళ్లారు. నిజాం మహా పిసినారి. పైపెచ్చు మహా మత దురహంకారి...!

" నీకెంత ధైర్యం...హిందూ యూనివర్సిటీ కోసం నేను విరాళం ఇవ్వాలా" అంటూ తన చెప్పును విసిరేశాడు కోపంగా..

మాలవీయ మారు మాట్లాడలేదు...!

ఆ చెప్పును కళ్లకద్దుకుని "మహా ప్రసాదం" అంటూ బయటకి వచ్చేశాడు.

బాగా రద్దీగా ఉన్న కూడలిలో నిజాం చెప్పుని ఉంచి, దాన్ని అమ్మకానికి పెట్టాడు.

నిజాం ప్రభువు చెప్పును కొనేందుకు జనం ఎగబడ్డారు..!

పోటీ పెరిగింది. వేలం మొదలైంది.

ఈ సంగతి నిజాం చెవిన బడింది.

నవాబుగారి చెప్పు తక్కువకి వేలం పోతే పరువునష్టం. ఆ చెప్పు మాలవీయ చేతికి ఎలా వచ్చిందో తెలిస్తే సర్వభ్రష్టం...! 

ఆ చెప్పును ఏ బిచ్చగాడో వేసుకుంటే ప్రతిష్ఠ మూసీ పాలు!!!

అందుకే నిజాం ప్రభువు తన సేవకుల్ని పిలిచి "ఎంత ధరైనా ఫరవాలేదు. నా చెప్పును కొని తీసుకురండి" అని పురమాయించాడు...!

చివరికి భారీ ధరకు తన చెప్పును తానే కొనుక్కున్నాడు నిజాం నవాబు. నిజానికి నిజాం తన చెప్పుతో తానే కొట్టుకున్నాడు...!

మాలవీయ గారు నిజాం

లాంటి వాడి నుంచి కూడా "తివిరి ఇసుమున తైలమ్ము తీయవచ్చు" అని నిరూపించారు...!

బహుశా మనస్సు వుంటే మార్గం ఉంటుంది అంటే ఇదే కాబోలు.

జీవితమూ నిజాం నవాబు లాంటిదే. అది ఒక చెప్పే విసిరేస్తుంది. మనమూ *మదన్ మోహన్ మాలవీయ లాగా ఆ అరకొర అవకాశాన్ని కూడా వాడుకుంటామా లేదా అన్నదే అసలు ప్రశ్న!!!

అన్నట్టు...మన దేశపు ధ్యేయవాక్యం "సత్యమేవ జయతే" ని ఆధునిక కాలంలో మొట్టమొదటగా ఉపయోగించిందీ మదన్ మోహన్ మాలవీయ గారే...!

అలాగే గాంధీ గారు ఒకనాడు రైలులో వెలుతుంటే కాళ్లదగ్గర చెప్పులు ఎవరో తన్ను కెళ్లారు ఒక చెప్పే ఉంది, రెండోచేప్పు ఏదా అని చూస్తే తలుపుదగ్గర పడిపోయేటట్లు ఉన్నది పట్టుకుందామని ప్రయత్నించగా అది జారి పోయిందివెంటనే రెండో చెప్పు కూడా విసిరేశాడు ప్రక్కన ఉన్న మనిషి ఎందుకు పారేశారు అని అడిగారు. అవి కొత్త చెప్పులు ఎవరికీ దొరికిన ఉపయోగం ఉంటుంది కదా అన్నాడు 

     

అలాగే గాంధీ గారు కొల్లాయి గుడ్డతో బ్రిటిష్ వారిని తరిమి కొట్టాడు అని చెప్పాడు మాధవ్ 

బాగుణ్నది కధ 

గాంధీ గారు ఎప్పుడూ అనేవారు చేదుఅణకు, చెడు వినకు, చెడు కనకు అనేవారు పిల్లలు మీరు కూడా మంచిగా కధలో ఉన్న నీతి అనుకరించి నడవడిక ఉండాలి ..

అట్లాగే అన్నారు ... ఇంకొ కధ చెప్పు 

రేపుచెప్పుకుందాం ఆడు కోండి అన్నాడు మాధవ్ ..

అట్లాగే 

అంటూ సంచి తగిలించుకొని బాయలు దేరాడు మాధవ్ 

--(())_-

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 33 వ రోజు (రోజు వారికధ) (9-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ చెట్టు కింద ఆడుతున్న పిల్లలను పిలిచి కధ చెప్పాడు

మీరు చదవండి

విక్రమాదిత్య మహారాజు ఒక రాత్రి తన జాతకం వ్రాయబడిన కాగితాన్ని చదువుతుంటే ఆయనకు ఒక అనుమానం వచ్చింది.

నేను పుట్టిన రోజే ప్రపంచం లో అనేకమంది పుట్టి వుంటారు.

కానీ వాళ్ళంతా రాజులు కాలేదు.

నేనే ఎందుకయ్యాను ?

ఈ గొప్ప స్థానం నాకే ఎందుకు దక్కింది ? 

మరుసటి రోజు సభ లో పండితుల ముందు ఇదే ప్రశ్న పెడితే వాళ్ళు చెప్పిన జవాబు రాజుకు తృప్తి ఇవ్వలేదు. 

అపుడు ఒక వృద్ధ పండితుడు '' రాజా! ఈ నగరానికి తూర్పున  బయట వున్న అడవిలో ఒక సన్యాసి వున్నాడు. 

ఆయనను కలవండి. 

జవాబు దొరుకుతుంది'' అన్నాడు. 

రాజు వెళ్ళాడు. అపుడు ఆ సన్యాసి బొగ్గు తింటున్నాడు

అది చూసి రాజు ఆశ్చర్యపోయి

తన ప్రశ్న ఆయన ముందు పెడితే....

 ఆయన అన్నాడు : ''ఇక్కడికి నాలుగు మైళ్ళ దూరం లో ఇలాంటిదే మరొక గుడిశె వుంది. అందులో ఒక సన్యాసి వున్నాడు , ఆయన్ను కలవండి.''

నిరాశపడినా, 

రాజు రెండవ సన్యాసి కోసం వెళ్ళాడు. 

రాజు ఆయన్ని చూసినపుడు , ఆ సన్యాసి మట్టి 

తింటున్నాడు

రాజు కాస్త ఇబ్బందిపడ్డాడు.

కానీ తన ప్రశ్ననైతే అడిగాడు.

కానీ ఆ సన్యాసి రాజు మీద కోపంతో గట్టిగా అరచి అక్కడినుండి వెళ్ళిపో అని కసురుకున్నాడు

 రాజుకూ కోపం వచ్చినా, సన్యాసి కాబట్టి ఆయన్ని ఏమీ అనలేదు. 

తిరిగి వెళ్ళి పోతుంటే సన్యాసి రాజుతో ఇలా అంటాడు : ''ఇదే దారిలో వెళితే ఒక గ్రామం వస్తుంది.

అక్కడ ఒక బాలుడు చనిపోవడానికి సిద్ధంగా వుంటాడు. వెంటనే అతన్ని కలవండి.'

రాజుకంతా గందరగోళంగా వుంది. అయినా అక్కడికెళతాడు. 

చనిపోవడానికి సిద్ధంగా వున్న ఆ అబ్బాయిని కలిసి తన ప్రశ్న అడిగాడు. 

అపుడు ఆ అబ్బాయి అన్నాడు

''గత జన్మ లో నలుగురు వ్యక్తులు ఒక రాత్రి అడవిలో దారి తప్పివుంటారు. 

ఆకలేస్తే వాళ్ళ దగ్గరున్న రొట్టెలు తిందామని చెట్టు క్రింద ఆగివుంటారు.

తినబోతుంటే అక్కడికి బాగా ఆకలేసి, నీరసంగా వున్న ఒక ముసలి వ్యక్తి వచ్చి తనకూ కొంచెం ఆహారం ఇవ్వమని అడిగితే ఆ నలుగురిలో మొదటీవాడు కోపంతో 

''నీకు ఇస్తే నేను బొగ్గు తినాలా?'' అని కసురుకొంటాడు.

రెండవ వ్యక్తిని అడిగితే..

''నీకు ఈ రొట్టె ఇస్తే నేను మట్టి తినాల్సిందే'' అని వెటకారంగా అంటాడు.

మూడవ వాడు 

''రొట్టె తినకపోతే ఈ రాత్రికే చస్తావా ?'' అని నీచంగా మాట్లాడాడు. 

కానీ నాల్గవ వ్యక్తి మాత్రం ''తాతా! నీవు చాలా నీరసంగా వున్నావు. ఈ రొట్టె తిను.'' అని తాను తినబోతున్న రొట్టెను ఇచ్చేసాడు.

ఆ నాల్గవ వ్యక్తివి నువ్వే రాజా'' అని అన్నాడు. 

రాజు దిగ్భ్రాంతికి లోనయ్యాడు. 

రాజా నీ పుణ్యం వల్ల రాజుగా జన్మించావు. అనవసరమయిన మీమాంసలతో కాలం వృథా చేయక ప్రజలను కన్న తండ్రి వలె పాలించు అని చెప్పి కనులు మూసినాడు.

*మంచిమాట*

దానం సంపద వంటిది. అందరికీ పంచండి. ప్రతిఫలంగా అది పుణ్యాన్ని అందిస్తుంది.

ఓ చెడ్డ మాట అప్పులాంటిది. ప్రతిగా వడ్డీ కలిపి చెల్లించాల్సి వస్తుంది.

పిల్లలూ కధ బాగున్నదా

ఇంకొకటి చెప్పండి

రేపు మల్లా రండి మరో కధ చెపుతా

అట్లాగే..ఇక ఆడుకుంటాం

సరే

సరే అన్నారు పిల్లలు

**//**

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 34 వ రోజు (రోజు వారికధ) (10-10-2020)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

ఒక పెద్ద హాలు వద్ద  పండితులు ఒకే చోటకూర్చొని అష్టావధానం చేస్తున్నారు, అక్కడ ప్రేక్షకుల్లో కూర్చొని వింటున్నాడు మాధవ్   

అవధానంలో అప్రస్తుత ప్రసంగాలు*_ 👌

〰️〰️〰️〰️🌹💐〰️〰️〰️〰️

ప్రశ్నికుడు:-

1 . రైలు పట్టాలకూ,      కాలి పట్టాలకూ       అనుబంధం ఏమిటి?

అవధాని:-

రైలు పట్టాల మీద వుంటుంది, కాలి మీద పట్టాలుంటాయి.

ప్రాశ్నికుడు:-

2 . కనలేని స్త్రీమూర్తి ఎవరు?

అవధాని:-

న్యాయస్థానములో వున్న న్యాయదేవత. కళ్ళకు గంతలు కట్టి వుంటారు కదా!

ప్రా:-

3 . సోమవారాన్ని 'మండే'       అనెందుకంటారు?

అవ:- ఆదివారం హాయిగా భోంచేసి పడుకుంటాము కదా సోమవారం పొద్దున్నే పనికెళ్లాలంటే ఒళ్ళు మండుతుంది కదా! అందుకని 'మండే' అంటారు.

ప్రా:-

4 . ఒక పిల్లవాడు ఇంటినుండి పారిపోతే కనిపించుటలేదు అని ప్రకటిస్తారు కదా! దానికి పిల్లాడి స్పందన ఏమిటి?

అవ:- కని-పెంచుట లేదు .

ప్రా:-

5 . ఈ రోజుల్లో పిల్లలు      తల్లిని Head Cook గా      చూస్తున్నారు      మరి తండ్రిని

     ఎలాచూస్తున్నారు?

అవ:-ATM లాగా చూస్తున్నారు.

ప్రా:-

6 . సభలో ఎవరైనా       ఆవులిస్తే మీరేమి చేస్తారు?

అవ:-పాలిచ్చేవైతే అవధానం అయ్యాక యింటికి తోలుకెళ్తా .

ప్రా:-

7 . మనిషికి        ఆనందాన్నిచ్చే సిటీ ఏది?

అవ:-'పబ్లిసిటీ '

ప్రా:-

8 . తుద+ తుద = తుట్టతుద,       కడ  + కడ = కట్టకడ       అవుతుంది కదా! 

      అరటి + అరటి        ఏమవుతువుంది?

అవ:-

అర టీ + అర టీ ఫుల్ టీ అవుతుంది.

ప్రా:-

9 . క్రికెట్ ప్లేయరుకీ,     అవధానికీ      సామ్యం ఉందా?

అవ:-

వాళ్ళు  world play కి వెళ్తారు , మేము  words play కి వెళ్తాము.

ప్రా:-

10 . 'పురుషులందు పుణ్యపురుషులు వేరయా' అన్నాడు వేమన, ఇప్పుడు మీరేమంటారు? 

అవ:-"పురుషులందు పుణ్యపురుషులు ఏరయా? అంటాను.

ప్రా:-

11 . దేవుని గుడికి          తాళం వెయ్యాలా?          

అవ:-

భజన జరిగే చోట  తాళం తప్పనిసరి.

ప్రా:-

12 . అద్దం ముందున్న         ఆడువారికీ,         మైకు ముందున్న

        అమాత్యులకీ         తేడా ఏమిటి?

అవ:- ఇద్దరికీ సమయం తెలియదు!

 చదివి ఆనందించండి - పద ప్రయోగ వినోదాన్ని పదిమందికీ పంచండి.🤣😉😄

〰️〰️〰️〰️🌹💐〰️〰️〰️

మాధవ్ పిల్లలతో మరో కొత్త కథను చెప్పటం మొదలుపెట్టాడు, పిల్లలు సావధానంగా కూర్చొని వింటున్నారు 

ఇది చాల చాలా పాతకధ 

        చాలా కాలం క్రితం ఓ పెద్ద పండ్ల చెట్టు ఉండేది. ఓ చిన్న పిల్లవాడు చాలా ఇష్టంగా, ప్రేమగా దాని చుట్టూ ఆడుకునేవాడు.  

        ఓ రోజు చెట్టు పైకి ఎక్కాడు,పండ్లు కోసుకొని తిన్నాడు, ఆ చెట్టు నీడలో కాసేపు పడుకున్నాడు. ఆ అబ్బాయి ఆ చెట్టును ఎంతగానో ప్రేమించాడు, ఆ చెట్టు కూడా ఆ అబ్బాయి తన వద్ద ఆడుకోవడాన్ని చాలా ఇష్టపడింది, అతన్ని అమితంగా ప్రేమించింది. 

       కాలం గడిచింది, చిన్న పిల్లవాడు పెరిగి పెద్ద వాడైయ్యాడు. ఇప్పుడు ఎక్కువగా ఆ చెట్టు నీడలో ఆడుకోవడం లేదు

       కొంత కాలం తర్వాత ఓ రోజు ఆ బాలుడు చెట్టు వద్దకు వెళ్లాడు,ఎందుకో విచారంగా ఉన్నాడు. "రా వచ్చి నా వద్ద ఆడుకో"  అని చెట్టు అడిగింది. 

        బాలుడు:- "నేనింకా చిన్న పిల్లాడిని కాను, చెట్ల చుట్టూ తిరుగుతూ ఆడుకునే వయసు కాదు నాది, నాకిప్పుడు ఆడుకోడానికి బొమ్మలు కావాలి, అవి కొనడానికి డబ్బులు కావాలి " అన్నాడు. 

        చెట్టు :- "నా దగ్గర డబ్బులు అయితే లేవు, కానీ నువ్వు ఓ పని చేయవచ్చు, నా పండ్లన్ని కోసుకుని వెళ్లి అమ్మివేయి, దానితో నీకు డబ్బులు వస్తాయి" అని అన్నది. 

        బాలుడు ఎంతోషంగా ఆ చెట్టు పండ్లన్ని కోసుకుని వెళ్ళిపోయాడు. మళ్ళీ తిరిగి రాలేదు.. చెట్టు తనకోసం దిగులు పడుతూ, దుఃఖంతో ఉంది. 

         క్రమంగా ఆ బాలుడు పెద్దవాడై యువకుడిగా మారాడు, ఓ రోజు అతను రావడం చూసి చెట్టు చాలా సంతోషిపడి "రా నా వద్దకు వచ్చి ఆడుకో" అని ఆహ్వానించింది 

         "నీతో ఆడుకునే సమయం లేదు నాకు, నా కుటుంబం కోసం పని చేయాలి. మేము ఉండటానికి ఓ మంచి ఇళ్ళు కట్టుకోవాలి, నువ్వేమైనా సహాయం చేయగలవా"? అని అడిగాడు. 

          "నా వద్ద ఇల్లు లేదు, అయితే నా కొమ్మలు నీకు సహాయపడతాయి, వాటిని తీసుకో, నీ ఇళ్ళు కట్టుకో " అని చెట్టు అన్నది. అతను ఆ చెట్టు కొమ్మలన్ని నరికి సంతోషంగా తీసుకుపోయాడు. 

           అతను సంతోషంగా వెళ్లడం చూసి చెట్టు చాలా ఆనందపడింది, కాని అతను మళ్ళి తిరిగి రాలేదు, చెట్టు మరల విచారిస్తూ ఒంటరిగా ఉంది. 

            బాగా ఎండగా ఉన్న ఓ వేసవి కాలం రోజు అతను మళ్ళి వచ్చాడు, చెట్టుకు ఆనందంగా అనిపించింది. "రా వచ్చి నాతో ఆడుకో" అని అడిగింది, నేను ముసలివాన్ని అయ్యాను ఆడుకోలేను, ఈ ఎండల నుండి ఉపశమనం పొందటానికి నేను సముద్ర ప్రయాణం చేయాలనుకుంటున్నా, దానికి నాకో పడవ కావాలి, నువ్వు ఇస్తావా అని అడిగాడు

             నీ పడవ కోసం నా చెట్టు కాండము ఉపయోగపడుతుంది, నా కాండాన్ని నరికి తీసుకెళ్లు, దానితో మంచి పడవ చేసుకుని, హాయిగా ప్రయాణం చేయి, అని చెట్టు అన్నది. 

            అతను సంతోషంగా చెట్టు కాండాన్ని నరికి తీసుకపోయి, పడవ చేయించుకుని, హాయిగా ప్రయాణం చేస్తూ ఉన్నాడు, చాలా కాలం చెట్టుకు అతను తిరిగి తన మొఖం చూపించలేదు. 

            చివరిగా, చాలా కాలానికి అతను మళ్లీ చెట్టు వద్దకు వచ్చాడు.. 

నాయనా.. నీకు ఇవ్వడానికి నా వద్ద ఏవి మిగలలేదు, పండ్లు కూడా లేవు అని చెట్టు అన్నది.. 

ఏమి ఇబ్బంది లేదు, నాకు తినడానికి పళ్ళు లేవులే అన్నాడు.. 

             చెట్ట: నువ్వు ఎక్కడానికి నాకు కాండం కూడా లేదు. 

ఎక్కడానికి నాకు బలమూ లేదు, ముసలి వాన్ని కదా అని అన్నాడు .. 

              నిజంగా నీకివ్వడానికి నావద్ద ఏమీ లేదు, చచ్చిపోతున్న నా వేర్లు తప్ప, అంటూ ఏడుస్తూ చెప్పింది చెట్టు. 

             నాక్కూడా ఇపుడు ఏది అవసరం లేదు, చాలా అలసిపోయాను, విశ్రాంతి తీసుకోడానికి ఓ మంచి ఆసరా కావాలి అన్నాడు. 

            వృద్ధ చెట్టు వేర్లు ఒరిగి విశ్రాంతి తీసుకోడానికి మంచివి, అనుకూలంగా ఉంటాయి నాయనా, రా వచ్చి నా వేర్లపై ఒరిగి కాస్త విశ్రాంతి తీసుకో అన్నది చెట్టు, అతను కూర్చున్నాడు, సంతోషంతో ఏడుస్తూ సేదతీర్చింది చెట్టు. 

           ఇది మనందరి కథ, ఆ చెట్టు మన తల్లిదండ్రులు లాంటిది. చిన్నప్పుడు అందరం తల్లిదండ్రుల వద్ద వారితో ఆడుకుంటాం. 

           కొంచెం పెద్దగయ్యాక వారిని వదిలి పెడ్తాం, మనకు అవసరమైనప్పుడు లేదా ఏదైన కష్టం వచ్చినప్పుడు మాత్రమే మన తల్లిదండ్రుల వద్దకు వెళతాం. వారు ఏ పరిస్థితిలో ఉన్నా సాధ్యమైనంతలో మీరు సంతోషంగా ఉండటానికి చేయాలసినదంతా చేస్తారు. 

          చెట్టు పట్ల ఆ బాలుడు చాలా నిర్దయగా ప్రవర్తించాడు అని మీకు అనిపించొచ్చు. కాని మన తల్లిదండ్రుల పట్ల మనం కూడా అదే చేస్తున్నాం.

          మనకు భరోసాగా వాళ్లను చూస్తాం, మనకు సర్వస్వం దార పోసినా కనీసం కృతజ్ఞత చూపం. కాని అప్పటికే సమయం మించి పోతుంది. 

       ఈ కథలోని నీతి.. 

          మీ తల్లిదండ్రులని ప్రేమగా సంరక్షించండి. వారు కూర్చున్న ఖాళీ కుర్చీలని చూసినప్పుడు మీకు వారి విలువ, వారు లేని లోటు తెలియవస్తుంది. 

       మన తల్లిదండ్రులు మనల్ని ఎంతగా ప్రేమించారో తెలుసుకోలేం.  మనమూ తల్లిదండ్రులుగా మారినపుడే అనుభవంలోకి వస్తుంది.

పిల్లలూ కదా బాగున్నదా 

చాల చాలా బాగున్నది అంటూ కదిలారు 

--(())__

ఆఱు ఇంద్ర గణములతో వృత్తము ఇంద్రమాల 

==

ఆఱు ఇంద్ర గణములలో రెండు చతుర్మాత్రలు (UII, IIII), నాలుగు పంచమాత్రలు (UIU, UUI, IIIU, IIUI). వీటితో భిన్నమైన గణములతో 6! = 720 వృత్తములు సాధ్యము. అందులో గుర్వంతమైనవి 240. రెండు చతుర్మాత్రలు, నాలుగు పంచ మాత్రలతో వృత్తములు గలవా? 20 సంవత్సరాలకు ముందు ఈ ప్రశ్నకు నాకు జవాబు దొఱకినది. సుమారు వేయి సంవత్సరాలకుపైన చంపకోత్పలమాలలు కన్నడ తెలుగు సాహిత్యములలో కవులచే ఖ్యాత వృత్తములుగా వాడబడుచున్నవి. కాని వీటికి 4,5,5 - 4,5,5 మాత్రలు గలవన్న సంగతి ఎవ్వరును ప్రస్తావించలేదు. ఇలా ఈ మాలికా వృత్తముల మాత్రా గణ స్వరూపమును, దానివలన ఈ వృత్తముల తాళబద్ధతను మొట్ట మొదటి సారి నిరూపించబడినది. ఇట్టి జాతి పద్యమును సంపఁగి అని పిలిచినాను (చంపకము = సంపఁగి). 

==

మాలికా వృత్తములను ఇలా వ్రాయ వీలగును:

U(II)II UIU IIIU - IIU IIUI UIU

ఇందులో నాలుగు విధములైన ఇంద్ర గణములు గలవు, అవి: U(II)II, UIU, IIIU, IIUI. ర-గణము రెండు మారులు వచ్చినవి. స-గణము ఇంద్ర గణము కాదు. దీనిని ఈ విధముగా వ్రాద్దామా? 

UII UUI IIIU - IIII IIUI UIU 

ఇప్పుడు ఇందులో ఆఱు భిన్నమైన ఇంద్ర గణములు ఉన్నాయి. ఇందులో ఎక్కువ మార్పు చేయబడిన గణము UIU => UUI. IIU => IIII మార్పు లయను మార్చదు. దీనికి ఇంద్రమాల అని పేరు నుంచినాను. 

==

ఇంద్రమాల - భ/త/న/భ/న/జ/ర UII UUI IIIU IIII IIUI UIU

21 ప్రకృతి 720359

==

దివ్వెల వెల్గించ గృహములో - దివమున శశికాంతి నిండెఁగా 

నవ్వులు రాజిల్ల మొగములో - నగమున హిమరాశి నిండెఁగా 

పువ్వులు పూయంగ లతలలోఁ - బొలుపులు వనమందు నిండెఁగా 

మువ్వలు మ్రోగంగ నటనలో - ముదములు మనమందు నిండెఁగా 

==

ఏమని పాడంగ నగును ని-న్నిపుడిట వరవీణ మ్రోఁగఁగా 

గోమల రాగాల స్వరములం - గొమరుగఁ గడు తృప్తి నీయఁగా 

నామది యందుండు ప్రతిమగా - నటనపు గతులందు నుండఁగా 

శ్యామల వర్ణుండ గొనఁగ రా - సముచితముగ నింద్ర మాలలన్ 

==

జీవన గమ్యమ్ము తెలియదే - చెలిమికిఁ గల యర్థ మేమియో 

భావికి ద్వారమ్ము తెలియదే - పలుకఁగ నొక మంత్ర మున్నదో 

తావులు స్వర్గమ్మొ నరకమో - తలఁపుల తలుపందుఁ దాళమా  

నావకు రంధ్రమ్ము లిట హరీ - నడుపుట బహు కష్ట మయ్యెనే 

==

విధేయుడు - జెజ్జాల కృష్ణ మోహన రావు

0

ర/భ/త/భ/న/న/భ/భ/లల 

UIU UII - UUI UI - IIII IIIU - IIUI III

26 ఉత్కృతి 64748851 

==

తరువోజ - ఇం/ఇం - ఇం/సూ - ఇం/ఇం - ఇం/సూ

==

జీవితంబన్నది - జీవించగాను - చెలువపు సిరి సదా - సెలవోలె నరుగు  

భావముల్ పుట్టఁగ - భవ్యమ్ముగాను - భవమను విరి సదా - పరిఫుల్ల మగును 

నావికుండెవ్వరు - నానావ దాను - నడపునొ స్వయముగా - నడిసంద్రమునను 

దైవమే తోడుగ - ధాత్రిన్ వసింతుఁ - దరుణము నరయుచో - దరిఁజేర్చు నతఁడు 

=        

 

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 16వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

  

మాధవ్ నెమ్మదిగా నడుస్తున్నాడు 

ఒక ఇంటి వద్ద ఒకటే ఏడుపు వినబడుతుంది 

ఎందుకో అర్ధం కాలేదు 

లోపలికెళ్ళి అడుగు తామంటే నీకెందుకు అనే తత్త్వం గల మనుషులు, కనీసం సహాయం చేద్దామని కూడా అనుకోరు. ఇంకా వారంటారు 

ఇది రోజు జరిగే భగవతమేనండి మీదారి మీరు వెల్ల మనే వారున్నారు 

ఎందుకైనా మంచిది అని మాధవ్ 

అక్కడున్న ఇంటోలోపలికి వెళ్లి ఎవరు ఇంట్లో అన్నాడు

ఒక మధ్య వయస్సు గల స్త్రీ ఏడుస్తూ వచ్చింది 

ఏంజరిగిందమ్మా 

ఏమని చెప్పేది బాబు

మావారికి ఎదో రోగం వచ్చింది అది ఇంతకీ తగ్గలేదు 

డాక్టర్కి చుపించ బొయ్యారా

అందరికీ చూపించాం బాబు " నాపుస్తెలు బంగారం వెండి వస్తువులు అమ్మి 2 ,౦౦,౦౦౦ తెచ్చాడు మా అబ్బాయి 

మరింకేమ్మ మందులు వాడొచ్చుగా 

ఆ డబ్బు 5 రోజులు  హాస్పటల్ ఖర్చుక్రింద అయి పోయింది, ఇక్కడ తగ్గే సూచనలు లేవు, నీవు డబ్బు కట్టలేవు, అని ఇంటికి పంపించారు. ఆక్సిజన్ పెడితే గాని బతకడుట

అట్లా ఇంటికి తెచ్చేస్తే బతికే దెట్లా

మా అబ్బాయి దగ్గరకు వెల్దామంటే, వాడు చిన్న రూమ్లో ఉంటాడుట, అసలే నాన్నకు రోగం  వచ్చింది, నాకు షాపుల్లో జీతాలివ్వట్లా 

నా పరిస్థితి తిండికి కరువైనది అమ్మా అని ఉత్తరం వ్రాసాడు 

బంధువులు, చుట్టుప్రక్కవాళ్ళు అడగవచ్చుకదా సహాయం చేస్తారేమో 

మీ ఇంట్లో రోగం ఉంది మేము రాలేము అన్నారు బాబు. 

 

వెంటనే మాధవ్ అంబులెన్స్ కు ఫోన్ చేసాడు 

అంబులెన్స్ వచ్చింది మరలా హాస్పటల్ కు తీసికెళ్ళాడు రోగిని 

మానవ ప్రయత్నం చేద్దావమ్మా నీ అదృష్టం ఎలావుందో నేను చెప్పలేను. 

నాకు తెల్సిన హాస్పటల్ చేరుస్తా 

వారు నీకు పేషేంటుకు భోజనం పెడతారు, అవసరమైన మందులు వాడుతారు, నీవేమి భయపడకు 

మనిషిని సగం భయమే కుంగతీస్తుంది అన్నాడు మాధవ్ 

          

అమ్మా ప్రతి ఒక్కరికి భాధలు ఉంటాయి.వాటిని ఎదుర్కొనే శక్తి భగవంతుడు ఇస్తాడు  

అంటూ మాట్లాడుతున్నాడు మాధవ్ 

సముద్ర తీరాన ఒక కుర్రాడు ఆడుకుంటూ ఉండగా ఓ చెప్పు కనిపించకుండా పోయింది.

అతను వెంటనే "ఈ సముద్రం మహా దొంగ"అని రాశాడు. అట్లాగే డాక్టర్లు అందరూ చెడ్డ వారు కాదమ్మా ఎవరో డబ్బు కోసం ఆశించేవారుంటారు. 

 కాస్తంత దూరంలో ఒక వ్యక్తి అదే సముద్రంలో వల వేసి చేపలు పట్టాడు. ఆ రోజు తాననుకున్న దానికన్నా ఎక్కువ చేపలు దొరకడంతో "ఈ సముద్రం గొప్ప దాత" అని రాశాడు. అమ్మా హాస్పటల్లో చేరినవారందరూ రోగం తగ్గి తిరిగి రాగలరు , అప్పుడు అందరూ మంచి డాక్టర అంటారు, .    

ఇంకొక వ్యక్తి ఈదుకుంటూ ప్రమాదవశాత్తు మునిగి పోయాడు. అతని తల్లి ‘ "ఈ సముద్రం నా కొడుకులాంటి అమాయకులను పొట్టన పెట్టుకున్న మహమ్మారి " అని రాసింది. అట్లాగే మందు వికసించో, చిన్నతప్పు జరిగో చనిపోతే డాక్టర్ మంచి వారు కాదంటారు ఇదేనమ్మా లోకం 

ఒక పెద్దతను సముద్రంలోకి వెళ్లి ముత్యాలు సేకరించి విజయవంతంగా ఒడ్డుకు చేరి ఆ ఇసుకలో ‘ఈ సముద్రం ఒకటి చాలు  జీవితమంతా హాయిగా బ్రతికేస్తాను "అని రాశాడు. అట్లాగే అవసరానికి సహాయపడి తగిన అందులు వాడి ఉచితంగా సేవలు చేసే డాక్టర్లు ఉన్నారు అన్నాడు మాధవ్ 

అనంతరం ఒక పెద్ద అల వచ్చింది. వీరందరూ రాసిన మాటలను తుడిచి పెట్టేసింది.

అందుకే నమ్మా ఏపుట్టలో ఏ పామున్నదో తెలియదు. సముద్రం లా ప్రశాంతంగా బతకాలమ్మ. 

ఇద్దరూ కలసి హాస్పటల్లో చేర్చారు.

మాధవ్ అమ్మా నీవు డబ్బు కోసం భయపడకు నాకు చేతనైన వరకు సహాయము చేస్తాను. నీవు దేవునిపై నమ్మకం పెట్టుకో అన్నాడు మాధవ్ 

మాధవ్ కూడా హాస్పటల్లో ఉండి అవసరమైన మందులు తెచ్చి ఇచ్చి, అమ్మకు కూడా ఆహారము తెచ్చి సహాయపడ్డాడు.        

ఈ హాస్పటల్ రోగికి సరిఅయిన మందు పడుట వల్ల మూడు రోజుల్లో కోలుకున్నాడు

అమ్మా మీ వారు కోరుకున్నారు ఇక నీవు ఇంటికి తీసుకెల్లఁవచ్చు 

అమ్మా ఈ డబ్బు ఉంచమ్మా నీదగ్గర అవసరానికి పనికొస్తుంది

అమ్మా నాకు శెలవు ఇవమ్మ 

నిన్ను పొమ్మని చెప్పఁలేను, ఉండమని అనలేను, 

బాబు నాలాంటి వారి కేందరికో నీ సహాయము అవసరము 

ఇద్దరికీ నమస్కరించి బయలుదేరాడు మాధవ్ 

అమ్మా నేను నిమిత్త మాత్రుడను అంతా ఆ హరిలీల 

ప్రజల దారిద్రం తొలగించేది హరి భక్తే వజ్రాయుధంబు

అజ్ణాణమనే అంధకారం తొలగించేది నీ భానూదయంబు

దుర్భుద్ధి మాపి ధర్మబుద్ధి పెంచేది  నీ సేవ దావానలంబు

నిత్య  అమృత తత్వం ఇచ్చేది  నీ స్మరణ దివ్యౌషధంబు

--(())--     

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 17వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

ఏమి సౌందర్యము ఏమి సౌందర్యము 

ఏమిటండి పొద్దున్నే లేచి ఈ వేళాకోళం 

నేను ఎందుకు వేళాకోళం చేస్తానే 

అద్భుతముగా ఉంది 

ఏమిటి 

నీవు ముగ్గు వేసే పద్దతి 

కాస్త నోరుమూస్తారా 

ప్రకృతి వర్ణించటం తప్పు కాదు కదే 

తప్పు కాదు 

మీవేషాలు  నాకు తెలవవా 

ఎం తెలుసే 

అబ్బా ఉండండి చుక్కలు తప్పు పడ్డట్టున్నాయి 

 " ఎంత  చక్కగా నింగి చుక్కలు తెంపి తెంపి ముంగిలి నింపి ఎంత అద్భుతముగా ఉంచావు రాధా  *

ఇదిగో మీరు వెళ్తారా, ముగ్గు ఆపేయ మంటారా 

ఆ ఆ నేనే వెళ్తాను   

* మగువ వేసిన ముగ్గు గృహముకు నిగ్గు, శుభ శకునములు తెల్పు సిగ్గు*

బొగ్గు కాదు మీకు పొద్దున్నే కవిత్వం పుట్టినట్టుంది అదియు నేను వేసే ముగుపై 

ఆ ... 

చూసావా ఆ మెలికలు తిప్పుతూ నీవు ముగ్గువేస్తుంటే 

ఆ వేస్తుంటే 

వేస్తుంటే * ముగ్గుల్లో మెలికలు, మెలికతో యంత్రాలు, దుష్ట శక్తులను తరిమినట్లున్నది గుమ్మంలోనే " 

ఏమిటండి మీ యంత్రపు గోల 

ఏమిటా 

ఆ ఏమిటీ 

* ముగ్గు సౌఖ్యము నిచ్చు, సిరులను కూర్చు, సదనపు వదనమున వెలుగు పంచు *

హమ్మయ్య ఒక మంచి మాట చెప్పారు, ముగ్గెన్దుకు దండగ అనకుండా 

నే నెప్పుడు మంచి మాటలే చెప్తాను, నీవే అర్ధం చేసుకోవటంలో వెనకపడతావ్ 

వెనక పడటం ముందు పడటం మాటలు ఇప్పుడు అవసరమా 

అదికాదే 

ఏది కాదు 

* ముగ్గులో మర్మాలు, ధర్మాలు, ధర్మాలు ధార్మికత చిహ్నాలు చెపుదామని *

ఇదిగో మిగిలిన ముగ్గు మీరు వెయ్యండి నేను వెళ్తా 

అంత  పని చేయకే 

నా కసలు ముగ్గేయటం రాదు అన్నాడు 

తినటం వచ్చా 

గోరు ముద్దలు పెడితే  

అబ్బా నీతో మాట్లాడట౦ నావల్ల కాదు  

అసలు నీకు తెలుసా 

ముగ్గులో * వ్యాయామ మిమిడుంది,అలరిస్తుంది, అతివ లారోగ్యాన్ని పెంచుతుంది 

ఎం భక్తి లేదా . 

ఎందుకు లేదు * ముగ్గు ధనాత్మక శక్తికీ, ముక్తికీ, మార్గమే మగువలకు *  

నా ముగ్గు అయిపోయింది 

కదులుతారా కవిత్వం చెప్పఁమంటారా  

చెప్పు చూద్దాం 

చెపుతున్న ...... చెప్పు 

కొన్ని నిజాలు అబద్దలుగా తెల్లారితే చాలు 

కొన్ని అబద్దాలు నిజాలుగా చీకటిపడితే చాలు 

కొన్ని ఏమి ఆశించవు ఎప్పుడూ కోపాలు 

కొన్ని ఆశించేవి వదలవు తాపాలు 

కొన్ని వెన్నెలను కోరుతాయి సుఖాలు 

కొన్ని వెన్నెలే వద్దంటాయి దీపాలు 

కొన్ని  జీర్ణ మవుతాయి శాపాలు 

కొన్ని జీర్ణమవ్వక బాధపెడతాయి మాటలు  

కొన్ని నిద్ర పోనియ్యవు గురకలు 

కొన్ని నిద్రలో ఉంచేస్తాయి చురకలు 

కొన్ని పువ్వులు నవ్వు తాయి కళకళలు 

కొన్ని పువ్వులు ఏడుస్తాయి విలవిలలు 

కొన్ని ములగచెట్టుఎక్కిస్తాయి బాకీలు 

కొన్ని నిలువునా ముంచేస్తాయి లూటీలు 

కొన్ని హృదయాన్ని కెలుకుతాయి గిలిగింతలు 

కొన్ని హృదయాన్ని తాకుతాయి చినుకులు 

కొన్ని ఆకర్షణకు లోనవుతాయి చిత్త్రాలు 

కొన్ని వికర్షించి నవ్వుతాయి ఆలోచనలు 

కొన్ని కొంపలు ముంచుతాయి కోరికలు 

కొన్ని కొండనే కరిగిస్తాయి ఓపికలు 

కొన్ని తారుమారు చేస్తాయి బతుకులు 

కొన్ని భయాన్ని కలిగిస్తాయి మెరుపులు 

ఎదో ముగ్గు గురించి ఆట పట్టిందామనుకుంటే కొన్ని కొన్ని అని నా మతినే తిన్నావే 

అవునండి మీరేనా కవిత్వం చెప్పేది నేను చెప్పలేనా అన్నది 

హతవిధి ఎవ్వరితోనయినా మాట్లాడాచ్చు కానీ ఇంటి ఇల్లాలతో మాట్లాడటం కష్టం అని గొణిగాడు మాధవ్ 

ఏమిటంటున్నావు "ఏమిలేదే ముగ్గు బాగా వేశావు,  నీ ముగ్గుకు అడ్డు రానులే ఇంకెప్పుడు 

అట్లా అనకండి మీరు పక్కనుండి ఉడికిస్తూ ఉంటే 

నాలో ఎదో ఎదో అని పిస్తుంది 

ఎదో ఏదోనా 

ఆ అదే 

ఏమిటి కవిత్వం మల్లి చెపుతావా 

ముందు కాఫీ తీసుకువస్తావా   

నామతి మండా మిమ్మల్ని బాధ పెట్టాను అంటూ మంగళసూత్రాన్ని కళ్ళకు అద్దుకుంటూ  ఖాఫికల్య్ తెచ్చింది శ్రీమతి రాధా కుమారి    

త్రాగుతూ కధలు చెప్పుకుందాం 

అబ్బా నాలిక కాలింది 

మరి కాలాక ముద్దు పెట్టుకుంటుందా 

ఆ....... ఆ...   

ఆ మాటలకు నిద్దరలో ఉలిక్కి పడ్డాడు 

ఇది కలా అని నవ్వు కున్నాడు మాధవ్ 

--(())_-

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 18 వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ నెమ్మదిగా ఒక నది వడ్డున ఉన్న  దేవాలయానికి వెల్లాలని నిర్నయిన్చుకొని నడుస్తున్నాడు 

నదిలో స్నానం చేసి దేవుణ్ణి దర్శించుకుందామని అనుకున్నాడు. 

  

అక్కడ ఒక కుటుంబంలోని సభ్యులు కొంతమంది కోపంతో ఒకరిపై ఒకరు అరుచుకుంటున్నారు

మాధవ్ నెమ్మదిగా అంత  పెద్దగా అరుచుకొనుట దేనికి అని అక్కడ ఉన్న ఒకర్ని అడిగాడు. 

వాడు తిన్నది అరగక అని ఊరుకున్నాడు. 

వేరొకతన్ని అడిగాడు మాధవ్ గుడిదగ్గరకొచ్చినా వారు అలవాట్లు మార్చుకోరండి, మీదారి  మీరు వెళ్ళండి. కాసేపు అరుచుకొని మరలా కలుసుకుంటారు. మధ్యలో మనం పొయ్యమా ఇది మా సమస్య నీకందుకు అంటారు అన్నాడు. 

అయినా మాధవ్ మరొకడ్ని అడిగాడు 

అతడు ఇలా సమాధానం చెప్పేడు, “వారు సహనాన్ని కోల్పోవడం వల్ల అరుస్తుంటారు”

మాధవ్ 

“ మనుషులు పక్కనే ఉన్నప్పుడు అలా అరవలసిన అవసరం ఏముంది?

మెల్లగా పక్కనే ఉన్నవాళ్ళకి నెమ్మదిగా చెప్పవచ్చు కదా” అన్నాడు మాధవ్ 

అందరూ కందకు లేని దురద కత్తిపీటకెందుకు అన్నట్లు ఇతనితో మాట్లాడి మన సమయం వ్యర్థం చేత ఎందుకు అని కదిలారు. 

మీరు వెళ్ళకండి అన్నాడు మాధవ్           

ఇలా వివరించాడు 

.

ఇద్దరు వ్యక్తులు ఒకరిపట్ల ఒకరు కోపంగా ఉన్నప్పుడు వాళ్ళ హృదయాలు చాలా దూరం అయిపోతాయి. ఆ దూరాన్ని అధిగమించడం కోసం, వాళ్ళకి వినిపించడంకోసం అలా గట్టిగా అరుచుకుంటూ ఉంటారు. కోపం ఎక్కువయిన కొద్దీ తమ మధ్య పెరుగుతున్న దూరం కారణంగా మరింత గట్టిగా అరుచు కుంటారు. కావాలని పాత కక్ష లు మనసులో పెట్టుకొని వారి అరుస్తారు.  

వచ్చిన వారిలో ఒకడు 

అదే ఇద్దరు వ్యక్తులు ప్రేమగా ఉన్నప్పుడు ఏం జరుగుతుంది? చెప్పండి అన్నాడు ? 

వాళ్ళు ఏమాత్రం అరుచుకోకుండా ఎంతో మెల్లగా, మృదుమధురంగా మట్లాడుకుంటూ ఉంటారు, ఎందుకంటే వారి హృదయాలు ఎంతో దగ్గరగా ఉంటాయి కనుక. ప్రేమలో ఉన్నప్పుడు మనుషుల హృదయాల మధ్య దూరం చాల తక్కువగా, అసలు దూరమే లేనట్లుగా ఉంటుంది. వారి హృదయాలు దగ్గరవ్వాలని తపన ఎక్కువగా ఉంటుంది. 

  

మరల ఉన్న వాళ్ళల్లో ఒకడు ఈవిధముగా అడిగాడు 

మనుషులు ఒకరినొకరు గాఢంగా ప్రేమించినప్పుడు ఏంజరుగుతుంది?

 వాళ్ళు మాట్లాడరు, ఒకరితో ఒకరు గుసగుసలాడుకుంటూ చాలా ప్రేమగా దగ్గరవుతారు. చివరకు వాళ్ళ్ళకు గుసగుసలతో కుడా అవసరం లేకుండా ఒకరి కళ్ళలో ఒకరు కళ్ళు పెట్టి చూసుకుంటూ చూపులతోనే మాట్లాడుకుంటారు.అంతే ఆవిధంగా ఇద్దరు వ్యక్తులు ప్రేమించుకున్నప్పుడు వారి హృదయాలమధ్య అసలు దూరమే లేకుండా దగ్గరవుతాయి.

.

“కాబట్టి మీరు వాదించుకునేటప్పుడు కోపంతో మీ హృదయలను దూరం చేసుకోకండి. మనుషుల మధ్య దూరం పెరిగే విధంగా మాట్లాడకండి.లేకపొతే ఆ దూరం ఎప్పటికీ దగ్గరకా లేనంతగా పెరిగిపోతుంది.” 

మాధవ్ అన్నాడు మీరందరూ గమనించండి 

"కోపం వచ్చినపుడు మాట్లాడకుండా మౌనంగా ఉండడం ఉత్తమమైన పద్ధతి. అటువంటి కోపంలో మట్లాడే మాటలు అవతలి వ్యక్తి హృదయంపై చెరగని ముద్ర వేస్తాయి.కోపం మనల్ని మనకి ప్రియమైన వారి నుండి దూరం చేస్తుంది" 

అప్పటి దాకా పోట్లాడుకున్నవారు మాధవ్ మాటలకు ఒక్క వారి ఆపేసారు. మదఃవ్ మాటలు ఒక కధ విన్నట్లుగా విన్నారు 

అందులో ఉన్న ఒక వ్యక్తి ఇక గుడికి వెళ్లి దేవుణ్ణి దర్శించుకొని వద్దాం పదండి 

ఆ  ... పదండి ఆ సర్వేశ్వరుని దర్శించుకొని వద్దాం   .

--((**))--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 19 వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ నడుస్తూ పోతున్నాడు 

వెనకనుండి పిలుపు వినబడినది 

తిరిగి చూసి పలకరించాడు మాధవ్ 

మనం ఒక సెలవు రోజున సరదాగా షికారుకెళ్లి ఏదో విషయంపై మాట తేడా వచ్చింది. 

వాదన పెరిగింది. 

దీంతో మొదట నీవు నన్ను ఒక్క తోపు తోసావు,  నేను పడ్డప్పుడు అక్కడే వున్న బురదలో  "ఈరోజు నా స్నేహితుడు నన్ను తోసాడు '"అని రాశాను గురుతు, లేదా మాధవ్, నీవే తోసావ్ గుర్తు తెచ్చుకో  .

 మరొకసారి మనం జూ కు వెళ్ళినప్పుడు , పులి  వెంబడించటం గమనించాము అప్పుడు నీవు భయపడుతూ ఉంటె నేను పులి నుండి నిన్ను రక్షించాను అదన్న గుర్తు ఉన్నదా మాధవ్  నీవు నన్ను రక్షించావా ఎట్లా 

నిన్ను బావిలో తోసి నేను చెట్టు పైకి ఎక్కి కూర్చున్న ఎవరో ఒకరు బతకవచ్చు అని అదన్న గుర్తుందా 

అప్పుడు జూ వారు రావటం పులిని పట్టుకోవటం జరిగింది.వారు  మనల్ని చూడక వెళ్లి పోగా, నినేను దిగి బావిలోనుండి నిన్ను బాయటకు తీసా 

 

మీరు ఎవరిని చూసి ఎవరును కున్నారు 

మరలా గుర్తు తెచ్చుకోండి 

నా పేరు మాధవ్ 

నాకు ఇంకా గుర్తు ఉంది 

అప్పుడు నీవు "ఈరోజు నా మిత్రుడు నన్ను ప్రమాదం నుంచి రక్షించాడు.." అని ఓ బండరాయిపై చెక్కావు అదన్న గుర్తు ఉందా. 

నీవు అప్పుడు అడిగావు రెండు చోట్ల ఎందుకు వ్రాసావు అని 

అప్పుడు నేను చెప్పను 

బురదలో వ్రాసినది నిలబడదు, కనీసం బండరాయి మీద వ్రాసింది నిలబడుతుందని వ్రాసాను అన్నాను.    .

ఇంతకీ విషయం చెప్పండి 

నా స్నేహితుడని నేనే ఇన్ని విషయాలు చెప్పినా, ఇంకా గుర్తుకు రాలేదంటే స్నేహానికి ద్రోహం చేస్తున్నావు మాధవ్ 

ఎందు కట్లాగంటారు నాకు గుర్తుకు రావటం లేదని చెప్పను అంతే 

సరే ఇప్పుడు నేనడుగునా చెప్పు మనమిద్దరం ఒక గురువు వద్దకు వెళ్లి కొన్ని ప్రశ్నలడిగాము అదన్న గుర్తుందా 

ఏ ప్రశ్నలు 

మన రాత, భవిషత్తు గురించి అడిగాము  

కోరుకున్నంత మాత్రాన దొరుకుతుందా?  మన రాతలో ఉండాలి కదా?

సద్గురు:- మీరు కోరుకున్నారు అంటేనే అది మీ రాతలో ఉన్నట్లే.

అప్పుడు నీవు నవ్వుతు ఈ ప్రశ్న వేశావు 

కోడి ముందా?  గుడ్డు ముందా?

సద్గురు:- ముందు నీవు దేనిని చూస్తావో అదే ముందు.  ఇంకా చెప్పాలంటే 'ఈ రెండింటిని ఎరిగిన నీవే ముందు'.

అందు కే  అన్నారు ఎవరినైనా మరవచ్చు కానీ స్నేహితుణ్ని మరవకూడదన్నారు 

"ఇచ్చింది మర్చిపోవడం, పుచ్చుకున్నది జ్ఞాపకం ఉంచుకోవడమే స్నేహం" అని. 

స్నేహమనేది ఒకరోజు కాలక్షేపం కాదు.

అన్నాడు వచ్చినవాడు.ఇప్పడిదాకా చెప్పినవన్నీ ఒక్కటి కూడా గుర్తు లేదు అయినా స్నేహాన్ని మరిచే మనిషని కాదు. 

నేను నీస్నేహితుడవైతే ఏమిచెపు దామనికున్నావు అది చెప్పు 

నన్ను నీ  స్నేహితునిగా గుర్తింపక పోయిననేను గుర్తించా కాబట్టి చెపుతున్నాను.

నీవు వెంకట సుబ్బారావుగారి అబ్బాయివి   

కాదండి వెంకట రామారావుగారి అబ్బాయిని 

మీది గుంటూరు కదూ 

అవును మాది గుంటూరే 

అరండల్ పేటలో ఉన్నారా 

లేదండి నేను బ్రాడీపేటలో ఉన్నా 

బాబు నన్ను క్షమించు 

నేను అనుకున్న మాధవ్ నీవు కాదు 

అచ్చు నీలాగే ఉంటాడు 

అవునండి నాలాగా ఎడుగురుంటారు అందులో నేనొకణ్ణి అయిఉంటాను 

నా చిన్నప్పటి స్నేహితుడు దొరకపోతాడా అని వెతుకుతున్నా 

ఇక నేను ఏమి సెహెప్పినా నీకు అర్దహ్మ్ కాదు వస్తాను బాబు 

ఏమిటో ఈ  లోకం ఇలా మారిపోయినది 

అందరూ ఎవరికోసమో వెతుకుతారు కానీ యితడు స్నేహితునికోసం వెతకటం ఇదే మొదటి సారి చూసా ...   అంటూ కదిలాడు మాధవ్ 

__(())-- 

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 20 వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

సుబ్బా రావు గారు బాగున్నారా

ఎం బాగో, అంటూ మీరే చూస్తున్నారు గా 

మరి బాగున్నారా అని పలకరిస్తే ఎట్లాగయ్యా తిరుపతి రావు 

ఎదో ఆనవాయితిగా మాట్లాడే మాటలు కదా మరి ఎం మాట్లాడాలి  

సరేసరే 

అమ్మాయి పెళ్ళికి అన్ని ఏర్పాట్లు జరిగిపోతున్నాయి అనుకుంటా

ఏమి జరుగుట లేదు 

ఎందుకు డబ్బులు లేవా 

నన్ను విసిగించకు తిరపతిరావు (అట్టహాసం లేకుండా పెళ్ళిచేసినందుకు మనసులో భాద అది ) 

గత సంవత్సరం మీ అమ్మాయి పెళ్లి డాం డాం గ చేశాను చూసావుగా 

ఆ చూసాను 

ఒక్క సారి చెపుతా విను 

నేను ఎటువంటి లోటు లేకుండా పెళ్లి చేశా తెలుసా 

ఎట్లా చేసావ్ పెళ్లి  

ఇట్లాగా 

*ఎంత తింటాడు మనిషి? లక్క కట్టి కనీసం ఆరు వందలమంది భోజనం చేస్తే బాగుంటుందని వంటలు చెయిన్చాను తెలుసా, వేయిమంది దాకా భోజనం చేశారు తెలుసా     

*దేంట్లో దొరుకుతుంది వినోదం? అని ఆలోచంచ కుండా, మిమిక్రి రికార్డ్ డాన్సు ,పెట్టి, మైకు మంటలు వినిపించాను తెలుసా    

*ఎలా చేయాలి వేడుక?  అని ఆలోచించక నా వేడుకే వేరు గులాబీ పూలు పంచి, అత్తరు జల్లి, ఆడవారికి జాకెట్టు గుడ్డ పండు తాంబూలం, వెండి కుంకుమ భరిన ఇచ్చి తృప్తి పారిచాను తెలుసా    

*ఎలా ఖర్చు పెట్టాలి కష్టార్జితం? నేను ఎప్పుడూ అనుకునే వాన్ని కాదు, అమ్మాయి అబ్బాయి సుఖంగా జీవించాలని ఆశించేవాళ్ళం, తగు విధంగా ఖర్చు చేశాను తెలుసా   

*ఏ రకంగా పెరుగుతుంది ఆప్యాయత? అనుకోక అందరినీ పిలిచాను ,  చతుర్ముఖ పారాయణం చేసె వాళ్ళను కూడా పిలిచాను, పాందాలు కట్టి మరీ ఆడించాను తెలుసా   

*ఏది కడితే వస్తుంది హుందాతనం? ఆలోచించి కొబ్బరి మట్టలతో పందిరిని,  మామిడి తోరణాలు రకరకాలు పూలతో,  సన్నాయి మేళాలు ఏర్పాటు చేసి  హుందా తనం కోసం కల్యాణమండపం లో ఘనంగా చేశాను   తెలుసా  

*ఏ విధంగా ఇనుమడిస్తుంది అందం? అని అనుకోకుండా కాళ్లకు పారాయణం, చేతికి గోరింటాకు, మెళ్ళో నగలు అందమైన వస్త్రములు, జడ కుచ్చులు, కళ్ళకు పట్టాలు చెవి దిద్దులు ఒకటేమిటి సహా జ స్త్రీ అందేమీ అందం, స్త్రీలకు పట్టు చీరలు, మొగవారికి పట్టు పంచలు పంచాను తెలుసా     

*ఎలా పెరుగుతుంది ఆకర్షణ? ఊరేగింపు కూడా గుర్రం మీద నాలుగు విధుల బ్యాండు మేళం,   పిట్రమాక్సు లైట్లు వెలుగుల్లో చిలకా గోరింకలు ఎంత బాగున్నారా ఐ దీవించేవారు 

*ఏ విధంగా బలపడుతుంది బంధం? అటువారు ఇటువారు కలసి ఎదురు కోల్ జరుపుకుంటూ ఉండే సంబరమే సంబరము 

ఒక్కసారి, ఆలోచించి ఆచరిస్తే పెళ్ళితో వస్తుంది జీవితంలోకి కళ.

వెంటనే సుబ్బారావు ఆ తర్వాత నీవు ఎలా గున్నావో నేను చూడలేదా 

ఎందుకయ్యా గొప్పలు కు పోయి చివరికి ఏమని పించుకున్నావో గుర్తు లేదా తిరుపతిరావు 

తిరపతి  వెళ్లకుండానే సర్వం పోగొట్టుకున్న వ్ 

అది నావిషయం 

సరే సరే నాగురించి నేను పడ్డ కష్టాలు నీవు పడకూడదని సలహా ఇద్దామనుకున్న 

ఆ విషయం చెప్పు బాగుంది 

అట్లైతె 

*నిశ్చయ తాంబూలానికే జంటను కలపడానికి దండాలు ఉంగరాలు చుట్టాలు ఏమి లేకుండా అటు ఇద్దరు ఇటు ఇద్దరు పిలిచి భోజనం పెట్టు చాలు. 

 *పెళ్ళికి ముందే ఎంగేజ్ మెంటుకు వీడియో షూట్లు చేయటం వదిలేసి నలుగురికి తాబూలం ఇప్పిచు చాలు.

    *గొప్ప కోసం ఆర్భాటంగా మండపాలు కట్టడం దేనికి ఎంచక్క ఇంటి ముందు తాటాకుల పందిరి వేసి రంగు కాగినాలు అంటించు చాలు,

 *మెహిందీ పేరుతో మెహర్భానీ ప్రదర్శించడం దేనికి గోరింటాకు తెచ్చి  చాలు,

 *డిజైనర్ శారీస్ కు వేలకు వేలు ఖర్చుపెట్టడం దేనికి అందంగా ఉండే పట్టు వస్త్రాలు చాలు , *బ్రైడల్ మేకప్పంటూ బలిసినట్టు రెచ్చిపోవడం దేనికి కుడికాయారసంతో స్నానం మాచారించి సాంబ్రాని వేసి కుంకుమ బొట్టు ముఖానికి అందం, అది చాలు    

*పట్టెడన్నానికి ప్లేటురేటు పెంచుతూ పోవటం దేనికి వంట వాళ్లతో వంటచేయించి వడ్డనచేస్తే చాలు  

*దావత్ పేరుతో తాగితందనాలాడటం అసలు వద్దు మనకు అచ్చిరాదని అంటే చాలు  

*కడుపు కట్టుకుని దాచింది హారతిచేయటం అంటే ఎక్కువ ఖర్చు చేసి బాధపడకుంటే చాలు  

చాలా చెప్పావు తిరుపతి రావు ,సంతోషం 

నాఉద్దేశ్యం కూడా చెప్తా విను 

*పదిమందితో పట్టెడన్నం తింటే, *మనసు విప్పి హాయిగా మాట్లాడుకుంటే, *కార్యం జరిగే ఇంట చేతనైనంత సాయం చేస్తే, *సహజమైన అందానికి పెద్దపీట వేస్తే, *సాంప్రదాయం విధానానికి కట్టుబడి ఉంటే, *దాచిన సోమ్ము సద్వినియోగ పడితే,కార్యం చేసినవాడి బతుకు చీకటి కాదు. మధ్య తరగతి బతుకుల్లో వెలుగు పోదు. అనే నమ్మకములో బతికే మనుషులమ్ మనము 

కానీ ఇది కరోనా కాలం 

మిమ్మల్ని కూడా పిలవ దలుచుకోలేదు మా అమ్మాయి పెళ్లికి ఏమను కోకండి తిరుపతిరావుగారు 

*ముహూర్తం చూసి పారేసే కార్డుకి, *పెళ్ళయిన వెంటనే తీసేసే పందిరికీ, *చెమటపడితే కారిపోయే రంగుకీ, *పెళ్ళినాడు మాత్రమే కట్టే వలువలకీ, *నాలుగు మెతుకు తింటే నిండిపోయే కడుపుకీ,*సరదాగా కబుర్లు చెపితే వచ్చే నవ్వుకీ, *ఒక్కరోజులో ముగిసిపోయే వేడుకకీ, ఉన్నదంతా ఊడ్చి పెడదామన్న లోకం వప్పుకోదు.   

మాయ్ద రోగం వచ్చింది ఎటునుంచి వస్తుందో ఎవ్వరూ చెప్పఁలేరు, దానికి మందు లేదు 

అందుకని 

అమ్మాయికి పెళ్లి చేయటల్లేదా సుబ్బారావు 

ఎందుకు చేయను 

ఎంచక్కా రిజిస్టర్ ఆఫీసులో చేసేసాను పెళ్లి దండాలు మార్చి, అటు ఇటు పది మంది ఫోటులు తీసి  వాట్సాప్లో స్నేహితులకు తెలియ పరిచా 

ఇంతకీ మీ అల్లుడి పేరేంటి 

"మాధవ్ "

ఏమనుకోకు మాఅమ్మాయి పెళ్లి అయిపోయింది రెండురోజులు క్రితమే 

నీ  సెల్ నెంబరు లేక నీకు ఫోట్లు పంపలేదు 

ఆ ....    

ఆ ..... 

ఇప్పటి దాకా నేను చెప్పిన మాటలన్నీ...... .... 

నీ అనుభావం నీది ..... నా అనుభవం నాది 

పిల్లలు బాగుపడి వాళ్ళ సంసారం మూడుపువ్వులు ఆరుకాయలుగా సాగితే చాలు 

అంతే అంతే సుబ్బారావు 

అంతేకదా తిరుపతిరావు 

మాన స్నేహం ఎప్పటికీ మారదు ఆది మాత్రం గుర్తించుకో చాలు 

అంతే   

అంటూ కౌగలించుకున్నారు చిన్న నాటి స్నేహితులు  

*****

ఈ కదా మీకు నచ్చితే షేర్ చెయ్యండి అందరికి ధన్య వాదములు 

--(())--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 21 వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

 25-09-2020

శ్రద్ధాంజలి ఘటిస్తూ   

బాలు స్వరం ... ప్రపంచానికి ఒక వరం 

మధుర పాటలు మిగిల్చి .... మాకు తీరని లోటు 

బాలు అస్తమయం .... ఒక దిగ్గజం కోల్పోయాము 

కుటుంబ సభ్యులకు ప్రగాఢ సానుభూతి 

ఎవరికెవరు ఈ లోకంలో ఎవరికి ఎరుక, ఎవరి దారి వారిది, దారులు వేరైనా గమ్యం ఒక్కటే అదే ధర్మో రక్షతి రక్షిత: అన్న సూక్తిగా సంగీతం ఒక కళ, ఆ కళ ఆధారముగా జీవన పోషణ ఒక అదృష్టం. కాలంతో ఎదురేగి సకల హృదయాలలో నిలిచిపోయే " పాట పంచామృతాన్ని పంచి  పెట్టి" , కట్టు కధలు చెప్పి నేను కవ్విస్తుంటే నేను నవ్విస్తే మల్లి నవ్వాలి పకా పకా,అంటూ  వేణువై వచ్చాను భువనానికి గాలినై పోతాను గగనానికి, మమతలన్నీ మౌన గానంగా కదిలావు . .       :     

కోట్ల అభిమానుల్లో నేను ఒకడ్ని, మనమధ్య లేకపోయినా వారి గానం నిరంతరం హృదయాల్ని తాకుతుంది. "నాగొంతు శృతులోన నా గొంతు లయలోన " ఒక మాట పది పాటల మయంగా మారింది. అన్న మాట గుర్తుకొస్తున్నది. అదృష్ట వంతులకి సరస్వతికి ఎంత ఇష్టమో, సరస్వతికి బాలు పాట అంటే "ఏంతో ఇష్టం". స్నేహపరిమళాల్ని వేదజల్లి కుటుంబాల్ని నిలబెట్టే మహాను భావుడు. గానం ఆధ్యాత్మిక దైవాన్ని మనస్సులో ఉండే విధముగా, అర్ధమయ్యేవిధముగా, స్వరం తనమహత్తు అందరికి వీనుల విందుగా అందించారు. పాటల గొంతు మూగ పోయింది,    నీపాద రాజీవము చేరు నిర్వాణ సోపాన మది.     .                 ,

ఎందరో మహాను బావులు అందరికీ వందనములు," సింగారాన్ని పైరుల్లోన పాడాలి, బంగారాన్ని    నవ్వుల్లోన పూవ్వుల్లాగా పాడాలి"  కృషి ఉంటె మనుషులు ఋషులవుతారు, మహాపురుషులవు తారు..వయసులో సంగీతమే జీవితమే గోపాలమే. "రా దిగిరా దివినుంచి భువికి దిగిరా" రామహరే, కృష్ణ హరే.. 

ऊँ!

----

"చక్కని గాత్రము భాషయు

చక్కని నటనము ప్రతిభయు శారద వరమే

మక్కువ నిచ్చెఁడి పాండితి

చుక్కల ఱేఁడే కనంగ సొగసుల  ' బాలూ ' !!! "    

శ్రద్ధాంజలి ఘటిస్తూ   

తెలుగు లో వాక్ప టుత్వమ్ము  పాట గాను 

వ్యాక రణముతో పరిపూర్ణ పాట గాను .

కీర్తి కాదు జన హృదయ పాట గాను

నిలిచి పోయేటి మనసున పాట గాను

అలుపెరగక పోరినా విధి విలాస  

మంత మరణ శయ్యపైకి కల లాగ 

సాగె కాలుని కేమయ్యె కరుణ లేద 

ఇది విచిత్రము చిత్రము మరణ శయ్య 

జోలె పట్టి అడిగిన యమునికి దయయు

లేదు  ఎందుకో చేసిన పుణ్య కధల 

లాగ శరణు కోరిన ఆగ లేదు 

పండితారాధ్యుల కళ ఇకముగిసియె       

పాటల సిరిమూటలు ఎన్నొ ఆటలాగ

పంచె, హాని చేయని మనిషిగను బతుకు   

ప్రాణి, గానము నలరించె వివరి వరకు 

తిరిగి రానట్టి లోకాల వెంట చేరె 

  

కక్ష కట్టియు పెద్ద శిక్షలనువేసె

కాల మంతయు పాటలు ప్రాణ మయ్యె 

జీవ నమునకు మూలము మృత్యు వేట 

వచ్చి పోతివా ప్రాంజలి ఘటన చూడు 

 

(అపర గాన గంధర్వుని మృతికి చింతిస్తూ.... బాధాతప్త హృదయంతో.)

--(())-- 

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 22 వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ ఒక షాపు వద్దకు వచ్చి అక్కడ వక్కపొడి కొనుక్కొని తిరిగి వస్తున్నాడు 

ఒక స్త్రీ చిన్న బాబును అదే పనిగా పట్టుకొని కొట్టుతుంది 'నీకు బుద్ధి లేదా నా వళ్లంతా తడిపావు పాడుచేసావు, అదేపనిగా ఏడుస్తావు నిన్ను ఎట్లాగరా పెంచేది అని మొట్ట కుంటుంది. వెనకే భర్త అంటున్నాడు పుట్టక పుట్టాడు గారాబంగా చూడక బాధపడతావే అన్నాడు. ముందు మీరు తీసుకు వెళ్లి ఆలా తిప్పుకు రండి అంటుంది. 

అప్పుడే మాధవ్ నవ్వు కుంటున్నాడు 

బాబును ఎత్తుకొని వచ్చి ఎందుకు నవ్వుతావు బాబు నీకు పెళ్లి అయితే ఆ కష్టాలు తెలుస్తాయి అన్నాడు 

నవ్వుకుంటూ       

నాలుగైదు నెలల పిల్లవాడు. మంచం మీద పడుకోబెట్ట బడి ఉన్నాడు. ఇంకా నిలబడటం, నడవటం రాని వాడు. ఇక మంచం దిగే యోచనే తెలియని వాడు.

ప్రక్కనే పడక్కుర్చీ లో నాన్న పుస్తకమేదో చదువుకుంటున్నాడు. ఇంతలో పిల్లవాడు మల మూత్రాలు విడిచాడు. ఆ పొత్తిగుడ్డ ల్లోనే గుండ్రంగా పొర్లాడు బోర్లా,వెల్లకిలా పడ్డాడు. ముక్కూ మొహమూ ఏకం చేసుకున్నాడు. బురద లో చేప పిల్ల లా తప తప కొట్టు కున్నాడు. చివరికి తన మురికి తనే భరించ లేక కెవ్వుమని ఏడుపు లంకించుకున్నాడు  పిల్ల వాడి ఏడుపు విని నాన్న దగ్గరి కొచ్చాడు.

పిల్ల వాడు చేతులు పైకెత్తి ఎత్తుకోమన్నట్లుగా తండ్రి వైపు చూస్తూ క్యారు క్యారు మన్నాడు. మల మూత్రాలు ఒళ్ళంతా పుసుకుని దుర్గంధ భూయిష్టం గా ఉన్న కొడుకుని నాన్న చూశాడు, గానీ ఎత్తు కోలేదు. అంతలో పిల్లాడి ఏడుపు విని అమ్మ కూడా పరిగెట్టు కొచ్చింది. ” ఏమోయ్! వాడు చూడు! ఎలా ఉన్నాడో!?ఒంటి నిండా పూసుకున్నాడు!” అన్నట్లుగా చూసాడు నాన్న!

అమ్మని చూసి మరింత గట్టిగా ఏడుస్తూ చేతులు చాపాడు పిల్ల వాడు . అమ్మ… నాన్నలా దూరంగా ఉండి పోలేదు. ఒక్క ఉదుటున వచ్చి ఎత్తుకుంది స్నానాల గదికి తీసికెళ్ళి పీటేసుకు కూర్చుంది.  చీర కుచ్చిళ్ళు మోకాళ్ళకి పైకి లాక్కుని, పిల్లాణ్ణి కాళ్ళ పైనేసుకుంది. నీళ్ళూ,సున్ని పిండీ వేసి.. చేపని రుద్దినట్టు రుద్ది కడిగింది.

పొడి తువ్వాలు పెట్టి ఒళ్ళంతా తుడిచింది. పరిమళాలు విరజిమ్మే గంధపు పొడులేవో రాసింది.  బొట్టూ,కాటుకా పెట్టింది ఉతికిన జుబ్బా తొడిగింది.

బుగ్గన కాసంత దిష్టి చుక్క పెట్టి,ఎత్తి ముద్దులాడింది పిల్లవాడు ఏడుపు ఆపి కిల కిల నవ్వుతుండగా తెచ్చి నాన్న చేతికిచ్చింది.  చదువుతున్న పుస్తకం అవతల పెట్టి, కొడుకు నెత్తుకుని నాన్న…” నా తండ్రే! నా బంగారు కొండే!..” అంటూ.. ముద్దులాడాడు. పిల్ల వాడు పరమానందం లో మునిగి పోయాడు.

భగవంతుడు నాన్న లాంటి వాడు! 

మనం మురిగ్గా ఉంటే ఎత్తుకోడు, దగ్గరకి రాడు, రానివ్వడు సద్గురువు అమ్మ లాంటి వాడు. మన దోషత్రయాన్ని [మల విక్షేప ఆవరణ లు]దూషించడు. మన ఈషణ త్రయాన్ని [దార ధన పుత్ర ] చూసి ఈసడించడు.వాసనాత్రయాన్ని[లోక దేహ శాస్త్ర ] చూసి వద్దకు రావద్దని వారించడు. మన అహంకారాన్ని చూసి అసహ్యించు కోడు.

ఓపికగా మన చిత్తాన్ని శుధ్ధి చేసి మన అహంకారాన్ని అణచి వేసి, వాసనల్ని వదలగొట్టి ఈషణ,ఈర్ష్యాసూయల్ని దాటించి నిర్మల,విశుధ్ధుల్ని చేసి భగవంతునికి ప్రీతిపాత్రులమయ్యేట్లుగా చేస్తాడు. ఎందుకంటే… తారతమ్య సాంద్రత సమం కానిదే ఒక పదార్ధం మరో పదార్ధం లో కలసిపోదంటుంది భౌతిక శాస్త్రం.

బ్రహ్మమెంత నిర్దోషమో… అంత నిర్మలమైతే తప్ప బ్రహ్మస్వరూపులం కాలేమంటూంది గీత!

ఇహైవ తైర్జిత స్సర్గః,యేషాం సామ్యే స్థితం మనః।

నిర్దోషం హి సమం బ్రహ్మ,తస్మాద్బ్రహ్మణి తే స్థితాః॥

అందుకే మరి…..

ఎవరెంతగా అన్నా ఎవరెంతగా విన్నా, ఎంత చదివినా, ఎన్ని శాస్త్రాలు అధ్యయనం చేసినా, సద్గురువుని ఆశ్రయించటం తప్పనిసరి…అంటారు అనుభవజ్ఞులు.

అని అన్నాడు వచ్చిన వానితో 

కష్టమంతా నాన్నది పేరు అమ్మకు  ఎందుకు 

ఆడవాళ్లకు ఓర్పు ఎక్కువా 

మగవాళ్లకు అహం ఎక్కువా 

గురువుకి ఓపిక ఎక్కువా 

ఎంచెపుతున్నావో నాకేం అర్ధం కాలా 

నా దారి నేను పోతున్న అంటూ వచ్చినవాడు వెళ్ళిపోయాడు 

మాధవ్ నెమ్మదిగా సంచి తగిలించుకొని 

బయలుదేరాడు 

--(())--

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 23 వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ చిన్న నాటి స్నేహితుడు మెడికల్ రెప్ర్రాజెన్ట్ చేస్తున్నాడు అనుకోని విధముగా కలుసుకున్నారు 

చాలా రోజులయింది మన కలసి అన్నాడు మాధవ్ తో రవి 

అవును మనం కలసి చాలా రోజు లయింది 

ఏమిటి ఇటు వచ్చావ్ అడిగాడు మాధవ్ 

ఇక్కడ ఒక చిన్న మీటింగ్ ఉన్నది 

నేను రావచ్చా 

రావచ్చు వెళదాం పదా 

*జనరిక్_మందులు* గురించి ఒక మిత్రుడు చాలా గొప్పగా నిజాలను చెప్పాడు..... 👍*డబ్బులు* *ఎవరికి* *ఊరికే* *రావు* .   👌  
                    *బ్రాండెడ్_మందులు*
                          ➖➖➖✍

ఒక కొత్త మందును  కనుగొనడానికి ఫార్మా  కంపెనీలు అనేక పరిశోధనలు, పరీక్షలు చేసి మందును మా‌ర్కెట్ లోకి తీసుకొస్తాయి.

అందుకు ప్రతిఫలంగా ఆ మందు తయారీ పై ఆ కంపెనీకి కొంత కాలం పాటు ( *20 సం.లు*) పేటెంట్ హక్కులు ఉంటాయి..

అలా తయారు చేసిన మందులను *బ్రాండెడ్ డ్రగ్స్ లేదా స్టాండర్డ్ డ్రగ్స్ అంటారు*.

ఆ మందు యొక్క ఫార్ములా తెలిసినా ఏ ఫార్మా కంపెనీ అయినా సరే, దానిని పేటెంట్ ఉన్న కాలంలో పెటెంట్ పొందిన కంపెనీ అనుమతి లేకుండా ఆ మందు తయారు చేయకూడదు.

అలా పేటెంట్ లో ఉన్న మందులను ఇతరులు ఎవరైనా తయారు చేసి అమ్మితే వారు శిక్షార్హులౌతారు. అంటే ఆ మందుపై, మొట్ట మొదట తయారు చేసిన కంపెనీకే  20 సంవత్సరాల పాటు గుత్తాది పత్యం ఉంటుంది.

*నిజానికి ఆ మందును తయారు చేయడానికి అయ్యే ఖర్చుకూ, ఆ మందుపై కంపెనీ వసూలు చేసే అమ్మకపు ధరకు         ఏ మాత్రం పొంతన ఉండదు. తయారీ ఖర్చు కంటే మందు యొక్క అమ్మకపు ధర అనేక రెట్లు అధికంగా ఉంటుంది.*

ఎందుకంటే ఆ మందు తయారీ కోసం "పరిశోధనలు మరియూ క్షేత్ర స్థాయి పరీక్షల (Clinical Trials)" నిమిత్తం మాకు చాలా డబ్బు ఖర్చైందని సదరు కంపెనీ వాదిస్తుంది.. కాబట్టి ఓ 20 సంవత్సరాల పాటు ఆ మందుపై దానిని తయారు చేసిన కంపెనీకి పేటెంట్ హక్కులు కల్పించి, పెట్టుబడి సొమ్మును రాబట్టుకోడానికి, ఆ మందును మొట్టమొదట తయారు చేసిన కంపెనీకి అవకాశం ప్రభుత్వం కల్పిస్తుంది.

మందు పై #మొట్టమొదటి తయారు చేసిన  కంపెనీ యొక్క పేటెంట్ కాలం ముగిసిన తర్వాత, అవే కెమికల్స్ ను ఉపయోగించి, అదే ఫార్ములాతో, అదే మందును ఏ కంపనీ అయినా తయారు చేసి, మార్కెట్ లోకి విడుదల చేయొచ్చు.. అలా తయారు చేసిన మందులను " *జనరిక్_డ్రగ్స్*" అంటారు.

*జనరిక్ డ్రగ్స్* తయారు చేయటానికి ఫార్మా కంపెనీలు ఎటువంటి పరిశోధనలు కాని క్లినికల్ ట్రయల్స్ గాని జరపవలసిన అవసరం లేదు. అందువలన జనరిక్ డ్రగ్స్ ధరలు, బ్రాండెడ్ డ్రగ్స్ ధరలతో పోలిస్తే 30 నుండి 80 శాతం తక్కువ ధరలలో లభిస్తాయి. వీటిపై ముద్రించబడే యం.ఆర్.పీ కంటే చాలా తక్కువ రేటుకే వాటిని మనకు అమ్ముతారు.

తక్కువ ధరకు లభిస్తున్నాయి కాబట్టి నకిలీ మందులు అని, సరిగా పని చేస్తాయో చేయవో  అని భయపడవలసిన అవసరం లేదు. *బ్రాండెడ్ మందుల తయారీలో పాటించాల్సిన ప్రమాణాలన్నీ జనరిక్ మందుల తయారీలోను పాటిస్తారు*. *బ్రాండెడ్ మందులెలా పనిచేస్తాయో, జనరిక్ మందులు కూడా ఖచ్చితంగా అలానే పనిచేస్తాయి*.

👉 కాని ప్రజలు జనరిక్ మందులకు అలవాటు పడితే ఫార్మాస్యూటికల్స్ కంపెనీలకూ, ఫార్మా ఏజెన్సీలకూ, మందుల షాపులకూ, అందరికీ నష్టమే కదా.

*అందుకనే జనరిక్ మందులపై, అవి బ్రాండెడ్ మందుల్లా పనిచేయవన్న పుకార్లు లేవదీస్తున్నారు*.. అది నిజం కాదు జనరిక్ మందులు బ్రాండెడ్ మందులతో సమానంగా పని చేస్తాయి.

బ్రాండెడ్ మందులు తయారు చేసే ఫార్మా కంపెనీలు మెడికల్ రిప్రజెంటేటివ్స్ ద్వారా డాక్టర్లకు తమ బ్రాండెడ్ ఔషధాల గురించి ఎప్పటికప్పుడు తెలియజేస్తూ వాటిని సూచించమని కోరుతుంటాయి. డాక్టర్ ఎంతమేర రాస్తే.. అంతమేర ప్రతిఫలాలను ముట్టజెబుతాయి. ఈ ఫలాలు ఉచిత విదేశీ పర్యటనలు, చెక్, బహుమతులు ఇలా పలు రూపాలుగా ఉంటాయి. *అందుకే బ్రాండెడ్ ఔషధాలు చాలా ఖరీదుగా ఉంటాయి*.

కొంత మంది వైద్యులు జనరిక్ మందులను సూచిస్తుంటారు. అవి వారి ఆస్పత్రి ప్రాంగణంలోనే లభిస్తాయి. వాటి ధర వాస్తవానికి చాలా తక్కువగా ఉన్నప్పటికీ వాటి మీద మీద ముద్రించబడిన ధర చాలా ఎక్కువగా ఉంటుంది. కస్టమర్ అడిగితే ఒక 10 శాతం తగ్గిస్తారు. దాంతో కస్టమర్ సంతోషిస్తాడు. కాని ముద్రిత ధర కంటే 50 నుంచి 80 శాతం వరకు తక్కువ ధర ఉంటుంది.

ఉదాహరణకు జ్వరానికి సాధారణంగా డాక్టర్ వద్దకు వెల్లకుండానే చాలా మంది వాడే మందు "డోలో 650" (పారసెటమాల్ 650 మి గ్రా.) దీని ధర 15 టాబ్లెట్లకు 29 /- రూపాయలు. ఇదే టాబ్లెట్ ను సిప్లా కంపని "పారాసిప్ 650" పేరుతో తయారు చేసి అమ్ముతుంది , దాని ధర 10 టాబ్లెట్ లకు 18/- రూపాయలు. నిజానికి జనరిక్ మెడికల్ షాపులలో పారసెటమాల్ 650 మి గ్రా.
రూ. 4.50 /- లకు పది టాబ్లెట్ లభిస్తాయి.

నొప్పి నివారణకు వాడే డైక్లో ఫెనాక్ సోడియం ఎస్ఆర్ బ్రాండెడ్ (వోవిరాన్)10 మందుల ధర 51.91. కానీ ఇదే ఔషధం 10 మందుల జనరిక్ ధర జనఔషధి స్టోర్ లో Rs. 3.35 మాత్రమే. 100 ఎంఎల్ కాఫ్ సిరప్ బ్రాండెడ్ వి అయితే 33 రూపాయలు పైనే. జనరిక్ దగ్గు మందు జనఔషధి స్టోర్ లో 13 రూపాయలకే లభిస్తుంది. జ్వరం తగ్గడానికి వాడే ప్యారాసిటమాల్ 500 మి గ్రా. 10 మాత్రల ధర బ్రాండెడ్ అయితే 13 రూపాయలు. జనరిక్ అయితే 2.45రూపాయలే.

👉 సూక్ష్మంగా చెప్పాలంటే బేసిక్ ఫార్ములా ప్రకారం తయారైన మందును జనరిక్ మందు అంటారు. ఇదే సూత్రంతో కార్పొరేట్ కంపెనీలు పేరు మార్చి మందులు ఉత్పత్తి చేస్తున్నాయి. ధరలో తేడా తప్పితే మందు పనిచేయడంలో ఎలాంటి వ్యత్యాసం ఉండదు. మందు పరిమాణం, రసాయనిక నామం, నాణ్యత ఒక్కటే గానీ.. లేబుల్, దానిపై బ్రాండ్ పేరు మారుతుంది.

జనరిక్ మందుల పట్ల సామాన్య ప్రజలకు చాలా అపోహలు అనుమానాలున్నాయి. వాటిని గూర్చి వివరించి ఉపయోగించేలా చేసే వ్యవస్థలు లేవు. ఇటీవల కాలంలో వీటిపట్ల ప్రజలకు కొంత అవగాహన పెరిగింది.

జన ఔషధి పధకం ద్వారా దేశంలో కొత్తగా 5000 మెడికల్ షాపులను ఏర్పాటు చేసారు.  ఇలా ఎంతో మందికి ఉపాధి లభించడమే కాకుండా పేదలకు మందుల ఖర్చు మిగులుతుంది.

*అందరికీ జనరిక్ మందుల పట్ల అవగాహన పెంచి మనం కూడా వీలైనంత ఆ మందులు వాడి డ్రగ్ మరియు ఫార్మా మాఫియా దోపిడీ ని అరికట్టాలి.*✍

రవి ఈరోజు చాలా మంచి విషయాలు తెలుసుకున్న సంతోషం 

మరి నాకు సెలవు ఇస్తావా 

భోజనం చేసి కాసేపు మాట్లాడుకుందాం సాఆయ్నత్రం వెళ్ళవచ్చు మాధవ్ 

ఇనకి నీవేం చేస్తున్నావ్ 

కే రాఫ్ ప్లేట్ ఫారం 

నీకు త్వరలో మంచి భవిషత్తు ఉంది మంచి ఉద్యోగం రావచ్చు 

అవునూ నీవు గ్రూపు వన్ వ్రాసినట్లున్నావు కదా 

ఇంటర్వ్యూలో పోయిన్ది 

ఆ విషయాలు ఇప్పుడు ఎందుకు లేరా 

వేరేవవిషయాలు చెప్పు 

సరేలే పదా 

--(())__

నిరుద్యోగ ప్రయాణం 24 వ రోజు (రోజు వారికధ)

ప్రాంజలి ప్రభ  .. అంతర్జాల పత్రిక

రచయిత మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

మాధవ్ నడుచుకుంటూవెళుతున్నాడు, ఒక చేటు క్రింద ఒక  వృద్ధుడు చల్ల కుండ పెట్టుకొని కూర్చున్నాడు. 

మాధవ్ త్రాగాడు 

డబ్బు లివ్వ బోయాడు 

వద్దు బాబు ఈ జన్మకి ఈ సహాయము చేయుటకు ఆ దేవుని పార్ధిస్తూ ఉన్నాను 

ఏం తాత 

ఈ పర్సు ఇట్లా పెట్టుకొని కూర్చున్నావు ని కదా ఏమిటో చెపుతావా 

చెపుతా కూర్చో ఈ బ్రేడ్ తిను తాత 

ప్రేమతో ఇచ్చావు తినను అనకూడదు 

ఇంటికివేల్లక భార్యతో కలసి తింటాబాబు 

కధ చెప్పఁటం మొదలుపెట్టాడు వృద్ధుడు    

 ఈ ప్రపంచములో బ్రతుకుట అనర్హులు, అనేవారులేరు, నాదృష్టిలో నేనన్నది మీరు ఈ వయసులో కుడా కష్టపడుట గురుంచి, అన్నాడు మాధవ్  అది నా కర్ద మైయింది, కానీ వయసు మీరినది అని ఊరికే కూర్చుంటే అనారోగ్యులుగా మారుటకు చేతులారా ఆహ్వానించిన వారు అవుతారు, బాబు  ఎవరైనా వయసులో పడ్డ ఆకష్టాన్ని, చేసిన మంచి పనులను నలుగురితో వయసుని బట్టి  పంచు కుంటూ  ఉండటమే నిజమైన జీవితము అని నా భావన,అన్నాడు మాధవ్,  ఆకలి తీర్చుకొనుకు వేరొకరిని ఇబ్బంది పెట్టకుండా, గుండెపోటు రాకుండా కష్టానికి తగ్గ ఫలితము తెచ్చుకోవటమే జీవితము కదా అన్నాడు వృద్ధుడు. 

అవును ఎండలో నుంచోనిఉండేవాణ్ణి బతుకు కొరకు అన్నాడు వృద్ధుడు  
అవు నను కోండి మీరు రోజూ ఆకలి కోసం మండు టెండలో నుంచోవటం అవసరమా అందులో కా ళ్ళకు చెప్పులు లేకుండా, తలపై గొడుగు లేకుండా కళ్ళకు జోడు లేకుండా ఉండి  కష్టపడటం అవసరమా

నా భార్య వృద్ధురాలు, ఆమెకు కళ్ళు కూడా సరిగా కనబడవు, నాకు పుట్టిన కొడుకులు, కూతుర్లు ఎవరి దారి వారు చూసుకున్నారు, కానీ నాతో జీవితము పంచుకున్న నా శ్రీమతిని నేను తప్పక కాపాడు కోవాలి, వయసులో ఉన్నప్పుడు ఒకరికొకరం కష్టపడి పనిచేసు కున్నాము, ఆ కష్టమే నా పిల్లల భవిషత్తుకు మార్గం చూపినాము, రెక్కలు వచ్చిన పక్షులను ఆపలేముకదా, అవి ప్రపంచాన్ని అనుభవాలన్నీ తెలుసు కోవాలి కదా బాబు. వారు వారిపిల్లల బతుకు నేను చూడలేనని బతకమని బయఁటకు పంపాను. ఇప్పుడు పిలుద్దామన్న ఎక్కడు న్నారో తెలియదు బాబు నా పిల్లలు. అనారోగ్యంగా ఉన్న భార్యకు మందు ఇప్పించి బతుకుటకు ఇన్దురము వచ్చాము.   

అవునండి మీరు చెప్పినది నిజమే మీ కష్టం వేరొకరికి రావద్దని ఆ దేవుడ్ని కోరు కుంటాను.
అవును బాబు ఇప్పటి నా వయసులో ఎటువంటి పని ఇచ్చే వారు లేరు, నాభార్యను ముందు బ్రతి కించు కోవాలి అందుకనే ప్రధాన వీధిలో ఉన్న ఒక హోటల్ ముందు నుంచోటానికి ఒప్పు కున్నాను అది కూడా 12 గంటలనుండి మూడు గంటల వరకు " భోజనం తయారు " అనే బోర్డు పట్టుకొని నుంచోని ఉంటే భోజనం ప్యాకెట్టు అన్నా దొరుకు తున్నది, మా ఇద్దరి కడుపు నిండి పోతున్నది.

అట్లా వీధిలో నుంచోవటం కష్టముగా లేదా. ఎందుకు లేదు మనసులో దృఢసంకల్పం, ఓర్పు ఉంటే ఎంతటి కష్టమైనా భరించ గలిగే శక్తి ఆభగవంతుడే నాకు ఇచ్చాడు.

ఒకరోజు నేను ఎండలోనుంచున్నప్పుడు నాకాళ్ళు బొబ్బ లెక్కాయి, తల మీద సూరీడు విలయ తాండవం చేస్తున్నాడు, అట్టి సమయములో నాకు విపరీతమైన దాహము వేసినది, దాహం తీర్చు కోవటానికి కూడా కదల కూడదు అది మేము పెట్టుకున్న నిభందన, అప్పడే దేవుల్లాగా కొందరు విద్యార్థులు కనిపించారు వారు హోటల్లో కి వచ్చి మంచినీరు బాటిల్సుతో మోహము కడుక్కొని, వంటి మీద పోసుకొని, త్రాగి నంత వరకు త్రాగి ఒకతను నా మొఖానా ఒక బాటిల్ విసిరాడు, ఆత్రుతతోఁ పట్టి త్రాగాలని అనుకున్నా, చేతికి చిక్కక అది క్రింద పడింది, చివరకు బాటిల్లో ఉన్న ఆ నాలుగు చుక్కలే నా ప్రాణాన్ని రాక్షించాయి.

అప్పుడే నాకు తెలిసిన బంధువులు వచ్చారు, వారితో పలకరించుట కుదరలేదు, వారు నా పరిస్థిని చూసి పలకరించుటకు సహకరించలేదు అప్పుడు నా పరిస్థితి భాదను పంచుకొనే స్థితి లేదు, చెప్పుకొనే పరిస్థితి లేదు, అప్పుడని పించింది గుర్తింపుకు విలువలేని చోట ఉండుట మంచిదేనా అని ఆలోచించాను, కానీ బ్రతుకు కోసం కొన్ని నిజాలు దాచాలని గుర్తుకు వచ్చి అట్లా ఉండి పోయాను.

ఇలా కొన్ని రోజులు సాగుతున్నాయి ఒకరోజు నేను నుంచొని ఉండే చోట హోటల్ మూసివేశారు ఎప్పుడేమి చేయాలో నాకు తోచలేదు నా అలవాటు మానుకోవటం ఎందుకని ఆరోజు ఒక బల్లమీ  ద, ఇక్కడ మంచినీరు ఉచితముగా దొరుకును అని తెల్ల సుద్దతో వ్రాసి పట్టుకొని నుంచొని ఉన్నా, చాలామంది వచ్చి ఆగి మంచి నీరు త్రాగి నాకు డబ్బులు ఇవ్వ చూపారు, వారి వద్ద నేను ఎటు వంటి డబ్బు తీసు కోలేదు కానీ ఒక పాప చిన్న చాక్లెట్ ఇచ్చింది అది తీసుకు వచ్చి నాభార్యకు ఇచ్చాను ఇది నా ఈనాటి అహ్హరం అని చెప్పను. నవ్వుతూ నోటితో సగము కొరుక్కొని మిగతా సగము నాకు పంచింది సంతోషములో కష్టములో సమానముగా పంచుకో గలగాము. అప్పుడే ఒక కారులో మధ్య వయసులో ఉన్న వారు దాహం దాహం అని వచ్చారు వారికీ మంచి నీరు పోసా చాలా సంతోషమ్ముతో సాగనంపా. 

తర్వాత కుండా దగ్గర ఆపేసు ఏపీడీ ఉండుట చూసా 

దానిలో చాలా డబ్బు ఉంది 

దానిలోనుండి మందులకు మంచినీళ్లకు ఖర్చు రాసిపెట్టి మరి డబ్బు వాడుతున్న ఆ దంపతులు మళ్ళీ వస్తారని ఎదురు చూస్తున్నాను 

వారి ఋణం ఎప్పుడు తీర్చుకోవాలో 

ఇప్పుడు కూర్చొని నీళ్ల దానం చేస్తునను బాబు  
తాత ఈరోజు నేను కూర్చొంటా నీవు విశ్రాంతి తీసుకో తాత 

నీకెందుకు బాబు 

అట్లా అనకు తాత నేను నీకు రుణపడి ఉన్నా నీకొరకే అనుకో 

మంచిది బాబు 

--(())--