చదివింది గురుకులం 

అభ్యసిస్తే అభ్యాసకులం 

బోధిస్తే బోధకులం

వృత్తిరీత్యా అధ్యాపకులం

పత్రికల పాఠకులం

నేర్పించే శిక్షకులం

కొందరితో ఉంటే సామాజీకులం

అందరితో ఉంటే అనేకులం

ఫలానోల్ల కుటుంభీకులం

ఆ వంశ సంబంధీకులం

మేం ధనముంటే దనికులం 

లేకుంటే బీదకులం

దేవుణ్ణి నమ్మితే ఆస్తికులం

నమ్మకుంటే నాస్తికులం

మేమే..

నాగరికత నేర్పిన నాగరికులం

జాతకాలు నమ్మే అమాయకులం

మూఢత్వంపోని మూర్ఖులం..!

మేమే మేమే.. సమానత్వ సాధకులం

మతాలను గౌరవించే లౌకికులం

ఎల్లలు లేని దేశ ప్రేమికులం..

మేమే..

కష్టపడే కర్షకులం

నిరంతర శ్రామికులం

పరిశ్రమించే పారిశ్రామికులం

కర్మాగారాల్లోని కార్మికులం

నిజాలు చెప్తే వాస్తవికులం

చెప్పకుంటే అపద్దీకులం

మేమవుతాం కొందరికి పూర్వీకులం

మరికొందరికి సమకాలికులం

ప్రస్తుత వర్తమానికులం

కొందరికి స్ఫూర్తిదాయకులం 

మరికొందరికి మార్గదర్శకులం

 మేం మార్పు కోరే పరివర్తకులం

వినూత్న ఔత్సాహికులం

కొత్త కొత్త ప్రయోగకులం 

సరికొత్త ఆవిష్కర్తకులం

వ్యాపారాలు చేసే వర్తకులం

సంస్థల,సంఘాల వ్యవస్థాపకులం

మేం పరిపాలిస్తే పాలకులం

పాలించబడితే ఎలీకులం

వంచిస్తే వంఛకులం

పంచుకుంటే భాగస్వామికులం

మొత్తానికి బాల్యంలో చిగురుటాకులం

కుర్రతనంలో బాకులం

యవ్వనంలో చాకులం

మధ్య వయస్సులో మేకులం

చరమాంకంలో రేకులం

రాలిపోయే ఆకులం 

విదేశాల్లో మేము ఒకే దేశకులం

పక్క రాష్ట్రాల్లో మేము ఒకే ప్రాంతీకులం

పరబాషల వారికాడ ఒకే భాషకులం

ఒకే భాష వారికాడ ఫలానా యాసకులం

మొత్తానికి అవుతాం ఈ దేశంలో ఏదో ఒకకులం

 నిత్యం కులం పేరుతో తిట్టుకుంటాం,

కొట్టుకుంటాం , కానీ బేధాలెన్ని ఉన్నా,

నిలబెట్టుకుంటాం మా దేశాన్ని ,

 ఎందుకంటే ........ !

మేమే భరత జాతి వంశీకులం..

భావి భారత రథసారథికులం...

భావుకతకు 

****

నేటి బ్రహ్మజ్ఞానము .. ప్రాంజలి ప్రభ .. 111

సేకరణ రచయత: మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ 

 

అవమానాలు, దూషణలు, అహంకారాన్ని గాయపరచక మానవు. అయితే ఈ రెండూ జ్ఞాని దృష్టిలో, దూషించేవాని మనస్సులో కదిలే రెండు రకాల భావనా వీచికలు మాత్రమే! 

సంతోషంతో నిండిన మనస్సులోంచి పొగడ్తల వంటి మంచి శబ్దాలు వస్తాయి. క్రోధ విచారాలతో ఈర్ష్యతో నిండిన మనస్సు నుండి తిట్లు అవమానాలు ఉదయిస్తాయి.

 వస్తుతః రెండూ కూడా మనోవికార జనిత భావాలే! భావనాధారంగా ఆత్మ చైతన్యంగా తన్ను తాను తెలుసుకున్న జ్ఞాని భావాల క్రీడ అని శాంతంగా సమదృష్టితో వీక్షిస్తాడు.

 సాధారణంగా మనలోని అహంకారమే బుద్ధితో తాదాత్మ్యం చెంది ఎదుటివారి మాటల అర్థాన్ని గ్రహించి సంతోష విచారాలను అనుభవిస్తూ ఉంటుంది.

 ఆత్మతత్త్వాన్ని అర్థం చేసుకుని అహంకారపు మాయను జయించిన ధీరుని, మానావమానాలు ఏం చెయ్యగలవు? రెండూ అదే చైతన్యంలో ఉద్భవించి నర్తించి నమస్కార సూచకమైన మౌనంతో పాదాభివందనం చేసి అదృశ్యమయిపోతాయి.

ఒకసారి బుద్ధభగవానుడు బజారులో నుండి శిష్యసమేతంగా వస్తూ ఉన్నాడు. ఒకవ్యక్తి 

ఆయనను సమీపించి దూషించి అవమానించడం మొదలు పెట్టాడు. అన్నిటినీ శాంతంగా వింటూ భగవానుడు నిలబడ్డాడు. 

అవన్నీ పూర్తయిన తరువాత ఆదే శాంతంతో ఆయన ముందుకు సాగబోతుంటే ఆయన శిష్యుడు అపరిమితమైన ఆవేశంతో 'స్వామీ ఆ నీచునికి బుద్ధి చెప్పి వస్తాను అనుజ్ఞ " నీయండి, దైవస్వరూపులయిన మిమ్మల్ని అన్ని మాటలన్న అతడు క్షమార్హుడు కాడు" అన్నాడు. అందుకాయన చిరునవ్వుతో "వత్సా! అతడన్న మాటలన్నిటిని నేను విన్నాను కాని, స్వీకరించలేదు. 

అందుకే నేనతనికి తిరిగి యివ్వవలసిందేదీ లేదు. ఒకవేళ నీవు స్వీకరించి ఉంటే తప్పకుండా వెళ్ళి బదులు తీర్చి రా నాయనా' అన్నారట. బుద్ధితో సాధించగలిగిన పూర్ణత్వం ఇదే. దీనినే సమబుద్ధి అంటారు.

ఆత్మజ్ఞానికి తన చైతన్యమే భావనా తరంగాలుగా సర్వత్రా నర్తిస్తూందనే సత్యం సర్వదా స్ఫురిస్తూనే ఉంటుంది. చూడబడే, గుర్తింపబడే సర్వమూ తన నర్తనలే అని అతడికి స్పష్టంగా తెలుసు. 

అహంకారంలేని కారణంగా, మనో బుద్ధులతో తాదాత్మ్యం చెంది, సంఘటనలను యిష్టాయిష్టాల దృష్టితో చూడడు. మానఅవమానాలతనికి సమానమే. దేనిపైనా అతనికి ఆకర్షణా వికర్షణా ఉండవు. 

సర్వత్రా, సర్వదా, సర్వ సంఘటనలలోనూ, చైతన్యమయిన తానే భావనా తరంగాలుగా నర్తించడాన్ని గుర్తిస్తూ మౌనసమయ మాధురీపూర్ణ మానసంతో శాంతుడై ఉంటాడు!

ప్రతి స్ఫురణము లేక స్పందన లేక కంపమునకు హేతువు అగు మహాశక్తి మాయ- దైవము.

ప్రతి చలనము నకు  కావలసిన చలన శక్తి- దైవము.  ప్రతి తేజమును  వీక్షించు  చూపు  అనే కాంతి లక్ష్మి- దైవము.   ప్రతి మాటలోని  శబ్ధబ్రహ్మము-దైవము.

ప్రతి హృదయములోని జాగరూకమైన ప్రాణము- దైవము.  ప్రతి శిరస్సు అందలి 

ధ్యానము- దైవము.  ప్రతి చూపు లో ప్రకాశము- దైవము ప్రతి మూలాధార చక్రమున 

జ్వలించునది-దైవము.

***

శీర్షిక:-నాకు నేనే -- ప్రాంజలి  ప్రభ  (వ్యాసం)  --1  

*********

నిలదీసే తత్వాన్ని నిద్రపుచ్చకు, రాజీపడే తత్వాన్నిచేరనీకు, నిజాన్ని నిర్భయంగా తెలుపుట మరువకు, దేశ భక్తి , మాతృభాష రక్షణ, నరనరానికి ఎక్కించుకొన్నాక, తల్లి లేరు తండ్రి బంధువులు అసలే లేక, బాధ్యత క న్నా భయమే తోడు రానీక, చేయనెంచ దలచినది నిర్భయంగా, నిస్వార్ధంగా, నిర్ణయ పరంగా, హృదయం ఒక యంత్రంగా, విద్యుత్తై ఆయుధంగా, కనబడని గాలిలాగా దూసుకు పోయే ఇంధనంగా సేవలకై నిత్య ప్రయత్నం.           

దేహమంతా ఆవహించి చిన్ని గుండెలో తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!

తప్పు చేయకున్నా, తప్పించుకునే దారులు వెతకకున్నా, వెతుకులాటలో  వ్యక్తిత్వం చూపే హృదయమున్నా, రుధిరం చిందించకుండా, సమయం వ్యర్ధ అవ్వకుండా,  దొడ్డి దారి లోకి దూర కుండా, నిర్మలమైన మనస్సుతో, నవ్వులమ్మ మొగం చూపిస్తూ, సర్వం నిగ్రహించె 

హృదయాంతరంగాన. తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!. 

నిత్యం నీళ్ళు పోసి పెంచిన సహజత్వం పూలమొక్కల వంటి ఎదుగుతున్న యువక వర్ధమాన శక్తి, వాడిపోయే వారికి చేయుట నిచ్చే శక్తి, మొగ్గలుగానే రాలిపో కుండా పులా పరిమాళాలను అందించేవిధముగా  వికాసం కల్పించే శక్తి యువరక్తం, వృద్ధులకు, స్త్రీలకు, పిల్లలకు,       

నడవడిక రాజమార్గాన.తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!.

నేరమొకడు చేసి శిక్షను  వేరొకరి కేసిన, నోరు మెదపని ప్రజానీకం చుస్తే ఏమనాలో నాకు మాత్రం తెలియలేదు, ఇటువంటి పిరికి బందల మనస్సు మార్చాలని నా ప్రయత్నం,     

ఆలవాలమై ఆలనాపాలనా లో అబద్రతా భావ ఆనవాళ్లు అడుగడుగునా ధనమదం, అధికార జులం, రక్షక భటుల అగమ్య గోచరం, మార్పు రావాలని  తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!.

మొలకెత్తి  నిలకడ తత్వం లేని మానవత్వం, పెరిగి పోతున్నా న్యాయ వాద రాజనీతి చదరంగం ఆటలు వెల్లువ ప్రజలకు నిదుర కరువైంది, ఆకలి మొదలైంది, మందుల మోసం ఎగసి పడుతున్నది, నకిలీ విత్తనాలు బాజారులో అమ్ముడవుతున్న పట్టించుకోని ప్రభుత్వాలు, కేవలము సంపాదన, సంపాదనా గుప్పెడు అన్నాని కోసం కోట్లు దాచటం తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!.         

నన్ను నేను హింసించుకుంటు అనారోగ్యాన్ని ఆహ్వానించక, ధైర్యాన్ని ఊపిరిగా వివరించి, స ర్వే జనా సుఖినోభవంతు అంటూ నిలకడ లేని నా ప్రయాణం సాగిస్తూ, మనశ్శాంతి  ఎక్కడ ఎక్కడ అంటూ ధర్మాన్ని రక్షించ దలిచాను మనసా, వాచా, కర్మణా, నిరీక్షనా జీవితం తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!. 

మనఃపూర్వక  భావవ్యక్తీకరణ మౌనం వహించక భాషలో  అసహనం అపసృతులు తాండవించకుండా, మనసుకు బుద్ధి కి మద్య వైరుధ్యాల యుద్ధాలు సహజమైన, దాని భావాల్ని ఉత్తేజ పరచడానికి నిర్విరామ కృషిగా నిత్యం చేస్తూనే వున్నాక సత్యం ఎక్కడ లోన ఈ లోకానా తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!.  

చేతకాని తనమో, కాదు కాదు చేవలేని తనమో అన్న మాటలకూ తలఒగ్గకుండా ప్రశ్నించలేని  అస్తిత్వాన్ని కోల్పోక స్థిరత్వాన్ని నిలపడానికి శ్రావ్య శక్తులను ప్రజ్వలింప చేయ గలను, నిస్సహాయుడను కాను ఒక్కడినే అయినా తోడు రాక పోయినా ఎంత మంది ఉన్న గమ్యాన్ని మార్చను, ఆలోచనలను ఆచరణకు త్రికరసిద్ధిగా ప్రయాణాలు సాగె వారికీ చే యూత నివ్వ గలను అదే నా లక్ష్యం , నా ధ్యేయం, నా కర్మలు చేయు మర్మం,  తిష్టేసింది ఆ ఉదయాన..!!.  

అస్తవ్యస్తంగా మారిన జీవనశైలిలో స్థిరత్వం శిధిలమై పోకుండా,   అంతరంగమంతా ఆత్మ తత్వంగా ప్రశ్నలే ప్రశ్నలు జవాబులు తెలియపరుస్తూ హృదయాంతరాలలో జీవిస్తూ,  

జవాబు దారి తనాన్ని అందరికి అందిస్తూ,  ఎడారి చేసిన మార్గాన్ని పరిశీలించి పునర్ నిర్మిస్తూ 

రాజీ ధోరణిలో  నన్ను నేను కోల్పోక జీవశ్చవంగా కనిపించక నిర్ణయాలన్ని ఆ భగవంతుడు చేయిస్తున్నాడని భవిస్తూ నలుగురికి సేవలు చేస్తూ ఆ హనుమంతుడ్ని ప్రార్ధిస్తూ నాగమ్యం పూల బాటగా మార్చుకోవాలని ఈ ప్రయత్నం అందుకే తెలుగును రక్షించు కుందా, పరభా షను తరిమేద్దాం ఓం శ్రీ రామ  శ్రీ మాత్రే నమః  తిష్టేసింది యీ ఉదయాన..!!.       

*******

  🌷శుభమస్తు🌷        🙏సమస్త లోకా సుఖినోభవంతు🙏

సూనున్ శాంతగుణప్రధాను నతి సంశుద్ధాంచితజ్ఞాను న

జ్ఞానారణ్య కృశాను నంజలిపుటీ సంభ్రాజమానున్ సదా

శ్రీనారాయణ పాదపద్మయుగళీ చింతామృతాస్వాద నా

ధీనున్ ధిక్కరణంబుజేసి పలికెన్ దేవాహితుం డుగ్రతన్.

భావము:- ఆ ప్రహ్లాదుడు మహాశాంతమూర్తి, గొప్ప గుణవంతుడూ; బహు పరిశుద్ధమైన జ్ఞానం అనే సంపదకు గనిలాంటి వాడు; అజ్ఞానం అనే అరణ్యానికి అగ్నిలాంటివాడు; నిరంతరం చేతులు జోడించి మనసులో పరంధాముని పాదపద్మాలనే ధ్యానిస్తూ ఉండేవాడు; అటువంటి సకల సద్గుణ సంశీలుడిని కన్న కొడుకును ధిక్కరించి, కోపించి; విబుధవిరోధి యైన హిరణ్యకశిపుడు ఇలా విరుచుకుపడ్డాడు.

   ఏనాడైనను వినయము

   మానకుమీ మత్సరమున మనుజేశులతోఁ 

   బూనకు మసమ్మతయు బహు

   మానమునను బొందు మిదియె మతము కుమారా!

ఓ కుమారా! ఎన్నడునూ వినయ స్వభావమును వీడరాదు. ఈర్ష్యా అసూయలతో తమ కంటే పెద్దవారితో కలహించుట పనికిరాదు. పేదవారి కోపం పెదవికి చేటు అనే నానుడిని మన

స్సునందుంచుకొని మెలగుము.అట్లు చేసినచో నీకు సంఘంలో గౌరవ మర్యాదలబ్బును. సన్మానాలు జరుగును.

దినముం చిత్తములో సువర్ణముఖరీ తీరప్రదే శామ్రకా

నన, మధ్యోపరివేది కాగ్రమున, నానందంబునం పంకజా

సననిష్ట నిన్ను జూడగన్న నదివోసౌఖ్యంబు లక్ష్మీ విలా

సిని మాయానటనల్ సుఖంబులగునే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! 

తా:-  శంకరా! సువర్ణముఖీ నదీతీరం దగ్గరి మామిడితోటలోని రాతిఅరుగు మీద పద్మాసనం వేసుకుని కూర్చున్న నిన్ను, ప్రతిరోజూ మనసులో చూడగలిగితే, అదే ఆనందం, అదే సౌఖ్యంగానీ చంచలస్వభావం గల లక్ష్మీదేవి చూపు నటనలు (ఒకసారి అనుగ్రహించుట, ఒకసారి తిరస్కరించుట అను భిన్న భావములు) సౌఖ్యం కలిగించునా?

కనబడెడు సూర్యచంద్రుల 

నిను,నన్నున్, సర్వజగము, నేర్పున సృజియిం 

చిన పరమేశ్వరుడొక్కరు ,

డనయము కలడని యెఱుంగుమయ్య; కుమారా!

ఆస్థా స్వాస్థ్యే యది స్యాతాం మేధయా కింప్రయోజనం

తే ఉభే యది స్యాతాం  మేధయా కింప్రయోజనం

ఆసక్తి, ఆరోగ్యము యివి రెండూ వున్నచో ఎక్కువ తెలివితేట లక్కరలేదు. అవి రెండూ లేనట్లయితే తెలివితేటలు ఎంతవున్నా    ప్రయోజనము లేదు. అనగా 

ఆసక్తివుండి,ఆరోగ్యము వుండి పట్టుదలతో ప్రయత్నించిన చో ఎట్టి కార్యమైననూ నెరవేర్చగలరని భావము.

అప్పు దీయ రోత హరిహరాదుల కైన

మొప్పె తోడ మైత్రి మొదలె రోత 

తప్పుబలుక రోత తాకట్టిడిన రోత 

విశ్వదాభిరామ వినురవేమ !

   తా:-- అప్పు చేయడం హరిహరాదుల కైనా పనికిరాదు.రోత కలిగించును. చెడ్డవాడితో స్నేహము కూడా అంతే, తప్పుడు మాటలు మాట్లాడుట, సొమ్ము తాకట్టు పెట్టుట మొదలైనవన్నీ చేయరాదు.

శారద నీరద వర్ణా

సారసభవ చక్రపాణి శంకరవినుతా

కీర మనోహర హస్తా

భారతి! నీ పాదపద్మ భజన మొనర్తున్

*పాలించవే నన్ను పద్మసంభవు రాణి  బహుశాస్త్ర పుస్తకపాణి వాణి

కరుణించవే నన్ను గలహంస గామినీ కోరి మ్రొక్కెద నీకు గీరవాణి

రక్షించవేనన్ను రాజబింబాననా దయ గావవే సర్వధవళ వర్ణ

మన్నించి నీవు నా మదిలోన నుండవే మాధవు కోడలా మదను వదినె

   నిన్ను నెప్పుడు సేవింతు నీలవేణి

   నన్ను గృపజూడు మెప్పుడు నళిన నేత్రి

   భారతీదేవి నా జిహ్వ బాయకుండు

   శరణులోకైక వినుతాంబ శారదాంబ

పెట్టక కీర్తి రాదు వలపింపక యింతికి యింపు లేదు తా

దిట్టక వాదులేదు కడుధీరత వైరుల సంగరంబులో

కొట్టక వాడ లేదు కొడుకొక్కడు పుట్టక ముక్తి రాదయా

పట్టపు రాజుకైన నిది పద్ధతి పెమ్మయ సింగధీమణీ

పట్టుచుఁదండ్రి యత్యథమువర్తనుఁడైననుగాని వానికిం

బుట్టిన పుత్రకుండ తన పుణ్యవశంబున దొడ్డ ధన్యుఁడౌ

నెట్టన మఱ్ఱివిత్తు మునుపెంతయు గొంచెము దానబుట్టునా

చెట్టు మహోన్నతత్వమును జెందదే శాఖలనిండి భాస్కరా!

తాత్పర్యం: భాస్కరా! మర్రిచెట్టు విత్తనము చిన్నదైననూ దాని నుండి పెరిగిన వృక్షము శాఖోపశాఖలుగా మహావృక్షమగును. అలాగే తండ్రి నీచప్రవర్తన గలవాడైననూ వానికి పుట్టిన కుమారుడు తన పూర్వపుణ్యాన గొప్పవాడుగా కావచ్చని భావం.

వేద మూల మిదం జ్ఞానం  

భార్యా మూల మిదం గృహం 

కృషి మూల మిదం ధాన్యం 

ధన మూల మిదం జగత్ 

అర్థము:-జ్ఞానానికి మూలము వేదము, గృహానికి మూలము భార్య, కృషి (వ్యవసాయము)కి మూలము ధాన్యము, ఈ జగత్తుకు మూలము ధనము.

పయః పానం భుజంగానాం కేవలం విష వర్ధనం 

ఉపదేశో  హి మూర్ఖాణాం  ప్రకోపాయ న శాంతయే 

అర్థము:-- పాముకు పాలు ఎంత పోసిననూ అది దాని కోరలలోని విషము వృద్ధి చెందును. అట్లే మూర్ఖునకు మంచిని బోధించ ప్రయత్నము చేసినచో వాని కోపము,కక్ష పెరుగునే కానీ మంచి దారికి రాడు.

***

వివాహ సంభంద విచిత్రాలు - ఇనప బెండకాయ?

పెళ్లి చూపులలో అమ్మాయి అబ్బాయి మాట్లాడుకున్నారు. చూడబోతే వాళ్ళు ఒకళ్ళను ఒకళ్ళు ఇష్టపడట్లే వున్నారు. ఇద్దరూ మంచి ఉద్యోగులు. పెద్ద జీతాలు. 

ఎన్ని అనుకున్నాకన్యాదానం చేయవలసింది పిల్ల తండ్రి కాబట్టి అందరం అనగా ఆయన పిల్లతో సహా,  అందరం ఆయన వంక చూసాము. 

అయన అప్పటికే వీర గంభీర ముద్రలోకి ప్రవేశించి వున్నాడు.

"అబ్బాయితో కొంచెం మాట్లాడేది వుంది" అని అభిప్రాయం వ్యక్తం చేసాడు. 

అలాగే మాటాడండి అని పిల్లాడి తల్లి అన్నది.  

ఇక్కడ కాదు, అలా డాబా మీదకు వెళ్లి మాటాడుకుంటాం అని అయన పిల్లవాడిని తీసుకొని డాబా మీదకు వెళ్ళాడు. 

ఇదో కొత్త పోకడ కాబోసు అని మేము సరిపెట్టుకున్నాము.  

వారు అరగంట తరువాత కిందకి తిరిగి వచ్చారు. 

సంభందం - భజ గోవిందం అయిందని మాలో ప్రతి ఒక్కరికి అర్ధం అయ్యింది. అందరం నిరుత్సాహంతో బయట పడ్డాము. ఉత్సాహం కోసం లిమ్కా లు తాగాము. 

నేను ఇరువురికి బాగా పరిచయం వున్నా వాడిని, పైగా ఈ సంభందం ఇక్కడి వరకు తెచ్చిన వాడిని కూడా. ఆయనది నాదీ ఒకే ఆఫీస్ కూడాను. 

మీరు ఏమి మాట్లాడుకున్నారు అని  పిల్లవాడిని ఎంతో అడిగి కూడా సంభందం ఎందుకు బెడిసింది కనుక్కోలేక పోయాము. 

వాళ్ళు చివరి ప్రయత్నంగా నాతో "విషయం ఏమిటో తెలుసుకుందాము. ఇకముందట జాగర్త పడవచ్చు. మీరు అడిగి తెలుసుకొని రండి" అని నన్ను బ్రతిమాలారు. 

ఆ బ్రతిమిలాటకు లొంగి కొంతా, ఏమిటో తెలుసు కుంటే ఎందుకైనా మంచిది అని కొంతా అలోచించి నేను పిల్ల తండ్రిని ఆయన తీరికగా వున్నప్పుడు మా ఆఫీసులోనే కదలేసాను. 

అయన పేరు పురుషోత్తమ దాస్ రూప్ చెందు జ్ఞ్యానేంద్రు. పేరు ఎట్లావున్నాగాని అయన, అచ్చం మనవాడే. 

పురుషోత్తం దాసు గారు ఇలా అన్నాడు.  

"పిల్ల వాడు  చదువుకి సంబంధించని ఎన్నో పుస్తకాలు చదివినట్లు తెలుసుకున్నాను. లోకజ్ఞనం, సొంత తెలివి, మనో వికాసం  కోసం ఆ బుక్స్ చదివాడుట. ఒక్క ఆధ్యాత్మిక పుస్తకం కూడా లేని   లైబ్రరీ ఇంట్లో ఉందట. మీరు భగవత్ గీత చదివారా అని అడిగితే,అది ఆధ్యాత్మిక గ్రంధం కాదు జ్ఞ్యాన భాండం" అని దాని గొప్పని  గురించి మాట్లాడాడు. అతడి మనసు బాగా వికాసం చెంది వుంది. మేము అల్లుడి  మర్యాదలు చేసినపుడు పొంగిపోయి మాఇంట్లో బోర్లా పడే మనిషి కాదు. అల్లాగే మేము అతని మీద నిరసన వ్యక్తం చేయటానికి అని అతన్ని చిన్న చూపు చూస్తే, కుంగి పోయి మా దారికి వచ్చే మంచి  మనిషి కూడా కాదు. దేనికైనా ఉక్కు కడ్డీలా స్థిరంగా వుండే మనిషి అనిపించింది. అతని ముందు ఎవరి పప్పులూ ఉడకవు. ఫదిమంది ఫ్రెండ్స్ సర్కిల్ కి ఇతడే నాయకుడట. ఆఫీసులో కూడా సొంత నిర్ణయాలను తీసుకొని ఆ  నిర్ణయాలను చక్కగా  అమలు పరుచుకో గలుగుతాడుట! అంటే కొండను ధీ కొట్టే అంత  సాహసం వున్నవాడు. ముక్కుసూటి మనిషి అని తెలుస్తోంది. తల్లి తండ్రులంటే భక్తీ వినయం వున్నాయి. పిల్లాడికి జ్ఞ్యానం మరీ ఎక్కువగా వుంది. పెళ్లి తరువాత తల్లి తండ్రులని ఎలా చూడాలి వాళ్ళని ఏమి చేయాలి అన్నది కూడా ప్లానింగ్ చేసి పెట్టుకున్నాడు. 

"ఇల్లాంటి ఆదర్శ పురుషుడికి నా పిల్లనిస్తే నాకేమి ప్రయోజనం? అల్లుడు అంటే అట్టు మీద ఉల్లి పాయలాగా, పులుసులోకి ముక్కలాగా, చెట్టునున్న చిక్కుడు కాయలాగా, కొమ్మకున్న కరేపాకు రెమ్మ లాగా, మనం ఏమనుకుంటే దానికి పనికొచ్చ్చేట్లు ఉండాలి. ఏపని చెపితే ఆ పని గురించి తర్కించకుండా ప్రతి పనికి "వూ" కొట్టేవాడై  ఉండాలి. వాళ్లకు పెళ్లి కావాల్సిన పిల్లాడిని పెంచే విధానం తెలీదు. పిల్లాడిని మంచి వ్యక్తిత్వంతో, స్థిరమైన సొంత భావాలతో పెంచారు. అలా సొంత వ్యక్తిత్వం వున్న అబ్బాయి అంటే ఇనప బెండకాయ లాంటి వాడు. మాకు పెళ్లి పులుసులోకి పనికి రాడు" అని తేల్చి చెప్పాడు. 

ఇది చదివి సంతోషించిన వారు సంతోషించగా, స్వర్గీయులు శ్రీ  కొడవటి గంటి కుటుంబరావు గారని ఒక ప్రముఖ రచయిత, ఇది చదివి స్వర్గంలో కన్నీరు మున్నీరు అయ్యారు. ఆయనకు నా క్షమాపణలు.

***