విశ్వంలో... విజ్ఞాన దీపం ..రోజువారి కధ..3
విధేయుడు మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ...ప్రాంజలి ప్రభ
జరుగుతున్నదంతా - దైవే చ్ఛ.
మనగడన్నదంతా - ప్రేమే చ్ఛ
పలుకులను తిని మారే - వాదే చ్ఛ
కరుగుతున్నదంతా - పాపే చ్ఛ
ఇలా జరగాలి, అలా జరగాలి అని అనుకుని ప్రయత్నించడం - పురుష ప్రయత్నం.
పురుష ప్రయత్నం, దైవే చ్ఛ రెండు ఒక్కోసారి కలిగుట వల్లనే మనస్సంతా ప్రసాంత త
అవుతుంది. అప్పుడు సంతోషం కలుగుతుంది, అలా కానప్పుడు దుఃఖం కలుగుతుంది. దానికి కారణాలు అనేకం అవి తెలుసుకొనే లోపే వయసు కరిగి పోతుంది.
అందుకే ఏ సమయానికి ఏది సంభవిస్తే దానిని అనుభవించడానికి సిద్ధపడడమే - శరణాగతి.
ఆనందం.... పరమానందం.... బ్రహ్మానందం...
శరణాగతి అంటే కర్మరాహిత్యం కాదు, కర్తృత్వరాహిత్యం.
జన్మ సార్థకం అవ్వాలంటే ముందు నిన్ను నీవు నిమ్ము, నీలో ఒకదైవమున్నదని నిమ్ము, నిన్ను నడిపించేది ప్రేమే అని తెలుసుకో, ప్రేమకు మూలం ప్రకృతి, పుడమి, గాలి, అగ్ని, జ్నానం అని తెలుసుకో, తెలుసుకున్నది నలుగురికి పంచుటే ఆది దైవము లీల అని తెలుసుకో, నీ ప్రయత్నమే కుటుంబానికి ధనం చేకూరుస్తూ ఉంటుంది. కోట్ల సంపాదన ఉన్నా తినేది అన్నమే,
సంపద పెరుగుట విరుగుట కొరకే
ఆశలు పెరిగియు కలుగుట కొరకే
కాలము తెలియక తిరుగుట కొరకే
శాంతిని మరచియు పెరుగుట కొరకే
సార్థకం అయ్యాకే జన్మ పరిపక్వత జరుగుతుంది.
సార్ధకమనగా జీవి నిస్వార్ధంగా, ధర్మంగా, న్యాయంగా, సత్యంగా, దైవికంగా, ప్రేమగా ఉండగలిగితే నే......ఇది కలియుగం కనుక
అహాన్ని వదిలి ప్రేమను పెంచు
మోహాన్ని వదిలి స్నేహము పేంచు
దాహాన్ని వదిలి డబ్బును పెంచు
మోనాన్ని వదిలి శాంతిని పెంచు
ఏది ఏమైనా శీలం చెడకుండా జీవించడమే జీవితలక్ష్యంగా భావించు.
0***--
069..విశ్వంలో ... విజ్ఞాన దీపం ..(4) ప్రాంజలి ప్రభ
విధేయుడు మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ
ఒకరోజు వ్యాపారి దగ్గరికి అతడి గురువు వచ్చాడు. ‘‘గురూజీ! నా వ్యాపారం వృద్ధి చెందాలని దీవించండి’’ అని అభ్యర్థించాడు వ్యాపారి.
ధర్మం గా ప్రవర్తించు ఆధర్మమే నిన్ను నీకుటుంబాన్ని నీదేశాన్ని రక్షిం చెబుతుంది.
ధర్మం అంటే
‘‘దేవుడు నీ వ్యాపారంలో వృద్ధివికాసాలు ప్రసాదించు గాక. కానీ, నువ్వు ధాన్యాన్ని తూచేటప్పుడు నిజాయతీగా ధర్మము గా వ్యవహరించు’’ అని సూచించాడు గురువు గారు.
ఎప్పుడూ తూకంలో మోసం చేసే ఆ వ్యాపారి గురువుగారి ఉపదేశంతో తన వైఖరిని మార్చుకున్నాడు. న్యాయంగా తూచడం మొదలుపెట్టాడు.
అనతి కాలంలోనే అతని వ్యాపారం వృద్ధి చెందింది. ధాన్యాన్ని తూచడానికి బంగారంతో తూనిక రాళ్లను చేయించాడు.
దీంతో ఎక్కడెక్కడివారో వచ్చి ఆ తూనిక రాళ్లను చూసి ఆశ్చర్యపోతూ ఉండేవారు.
ఒకరోజు అతడు ఆ తూనిక రాళ్లను తీసుకొని తన గురువు దగ్గరికి వెళ్లాడు. ‘‘గురువు గారూ! మీ ఆశీర్వాదంతో నా వ్యాపారం చాలా బాగుంది. బంగారు తూనికరాళ్లతో ధాన్యాన్ని తూచేంత వృద్ధి సాధించాను’’ అన్నాడు వ్యాపారి.
‘‘ఆ బంగారపు తూనికరాళ్లను తీసుకెళ్లి ఏటిలో పడవేయ్‌’’ అని గురువు ఆజ్ఞాపించాడు.
గురువాజ్ఞ మేరకు బంగారం విలువ గురించి కూడా ఆలోచించకుండా వాటిని ఏరులో పడవేసి ఇంటికి చేరుకున్నాడు.
ఈ సంఘటన జరిగిన మూడు రోజుల తర్వాత కొందరు రైతులు తమ ధాన్యాన్ని అమ్మడం కోసం పట్టణానికి వస్తున్నారు.
రైతులు ఏరు దాటుతుండగా బంగారు తూకం రాళ్లు వారికి దొరికాయి. వాటిని చూడగానే.. ఇవి ఫలానా వ్యాపారివి అని గుర్తించారు. అతడి మంచితనం తెలిసిన రైతులు.. అలాంటి ఉత్తముడి సొమ్ము తీసుకోవడం భావ్యం కాదనుకున్నారు. తూకంరాళ్లను తీసుకెళ్లి ఆ వ్యాపారికి ఇచ్చేశారు.
మళ్లీ తన దగ్గరికి చేరిన తూకంరాళ్లను గురువు దగ్గరికి తీసుకెళ్లాడు వ్యాపారి. ‘‘నేను వీటిని ఏరులో పారేశాను. మళ్లీ నా దగ్గరికి వచ్చాయి గురువు గారూ’’ అని విన్నవించుకున్నాడు.
‘‘నీవు ఎప్పుడైతే తూకంలో మోసం చేయడం మానేశావో.. దైవం నీ సంపదలో వృద్ధిని ప్రసాదించాడు. నిజాయతీగా సంపాదించావు కనుకనే.. నీ సొమ్ము మళ్లీ నీ దగ్గరికి చేరింద’’న్నాడు గురువుగారు.
నీవు చేసే పనిలో శాంతి కల్గించు ఆనందాన్ని అనుభవించి అందరికీ నీ సహాయము అందించు. అదే నీకు గమ్యము, మోక్షము.
శాంతి సంతోషంలాగా వ్యక్తం కాదు. అందుకే శాంతి పొందిన మనసు రహస్యానంద స్వరూపమే అవుతుంది. ఒక్కసారి ఆనందం చవిచూస్తే ఇక అది మనని వదలివెళ్ళదని తెలుస్తుంది. అప్పుడది సదానందంగా నిలిచిపోతుంది. అదే మహానందంగా పరిణమిస్తుంది. అప్పుడు లోకం కూడా ఆనందమయంగానే కనిపిస్తుంది. ఆనందం తనలోనిదేనని అర్థమైన తర్వాత దానికోసం ఈ లోకంలో వెతకాల్సిన పనిలేదని తెలుస్తుంది. అలా తెలుసుకున్న మనసు లోకాతీతమైన ఆనందంలో ఉండిపోతుంది !_
విశ్వంలో విజ్ఞాన మనేది ఆనందం వల్లే ఏర్పడుతుంది. ఈర్ష్యా ద్వేషం ఉంటే విజ్ఞానం ఉన్నా లేనట్టే
--(())--
0****-
070..విశ్వంలో ... విజ్ఞాన దీపం ..(5) రోజువారి కధ ..... ప్రాంజలి ప్రభ
విధేయుడు మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ
ఈలోకాన్ని ఎవరు ఉద్దరించలేరని అనుకుంటున్నారు, ఎందరో మహానుభావులు మనదేశ రక్షణకు , దేశప్రజల ఉన్నతికి సహకరించారు అందులో నేనొకణ్ణి
మన ప్రజలలో కొందరు
గుణములు పంచని మనసే ల
తృణము లెక్క యగును
మంచిని గమనించక అరుపే
నీచ తీర కుండు
ధర్మం తప్పి నడువు డెందుకు
మర్మ మంత మాయ
కాలాన్ని ప్రశ్నించు టెందుకు
చాతకాని పనులు ఎందుకు
వెతలు పొందు టేల
మాటతూలి పనులు ఎందుకు
వేట వల్లె మారు
తప్పుని ఒప్పను టెందుకు
ఉప్పు లాగె బతుకె
ప్రకృతిని ప్రశ్నించు డెందుక
ఆశ పాశము తోను ఎందుకు
పాశ మైన బతుకు
వేష మోసములన్ని ఎందుకు
ఘోష వచ్చి చేరు
ఉన్నభాషను మర్చు టెందుకు
అన్న మాట మరచు
ఈ లోక మాయ బతుకు లోన
--(())--
నేను మనసుని నమ్మినవాణ్ణి, నిస్వార్ధ పరుణ్ణి, నిర్భయుణ్ణి, ధీబలుణ్ణి, తలయెత్తుకు తిరుగువాణ్ణి, నన్నునేను తెలుసుకోవటానికి ప్రయత్నించేవాణ్ణి, హృదయానందం అందించేవాణ్ణి, జ్ఞాన మనే పవనాలు హాయిగా పీల్చే పిచేవాణ్ణి, మాయా మర్మాన్ని చేధించేవాణ్ణి, విజ్ఞన సర్వస్వాన్ని అందరికీ పంచేవాణ్ణి, ధర్మమార్గములో దప్పికంటు లేకుండా శ్రమించేవాణ్ణి, మాటకు కట్టుబడి ప్రవర్తించే
వాణ్ణి, సంకుచితభవాలు, స్వార్ధపు ఆలోచనలు లేనివాణ్ణి, సంస్కృతి సంప్రదాయాలు అడవి కాచిన వెన్నెల కాకుండా, మతాలలో ఉన్న నమ్మకాలు వ్యర్థ పరచ కుండా, వంశపారంపర విద్యను మరువకుండా, ఆధునీక విద్యా విధానమును అనుకరిస్తూ, ఎంతదూరమైనా, ఎన్ని అడ్డంకులు వచ్చినా, తనగమ్యం కడలి వైపు అనే సాగె నదీమ తల్లిని నమ్మిన వాణ్ణి, మనసు పెడదారి పట్టకుండా, బంధాలకు చిక్కకుండా, పట్టుదల చెదర కుండా, ఆనంద పదములో అందర్నీ ఆనంద పరిచే వాణ్ణి, నిద్రలో కూడా కలలు రానివాణ్ణి, దేశ ఉన్నతి కొఱకు, చేతనైన సహాయము చేసేవాణ్ణి, తెలుగువారి ఆత్మగౌరవమును, తెలుగు భాషను బతికించుటకు కంకణం కట్టుకున్న వాణ్ణి, అక్రమాలను అరి కట్టడానికి, అనాధులను రక్షించ టానికి, విద్యా వ్యాప్తికి సర్వ మత సమ్మేళణంగా, సమస్త హృదయాలను జాగృతి పరిచి జాగృతుణ్ణైనవాణ్ణి, ఇవి కలలు కావు కళలు గా భావించి జీవించేవాణ్ణి .
అదేవిధముగా ప్రతిఒక్కరూ ధైర్యము ఆయుధముగా శాంతి లక్ష్యంగా జీవితసాఫల్యమును పొందగలరని ఆశిస్తున్నాము
--(())--
****
071..విశ్వంలో ... విజ్ఞాన దీపం ..(6) రోజువారి కధ ..... ప్రాంజలి ప్రభ
విధేయుడు మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ
అపరిశుభ్రమైన ఇల్లు రోగాలకు నిలయమైనట్లు, మోసపూరితమైన వ్యవహారాలు కష్టాలకు ప్రధాన ద్వారాల వంటివి. ధర్మబద్ధంగా చేసే వ్యాపారం, కర్మ బద్ధంగా చేసే ఉద్యోగం, ఆత్మ శుద్ధి తో చేసే పూజలు, మనో నిబ్బరంతో వ్యవహరించే తీరు ఎల్లప్పుడూ మనల్ని ఉన్నత శిఖరాలకు చేరుస్తాయి.
నియమ బద్ధమైన జీవితం అంటే, కేవలం మనసులో దానికి తగిన పవిత్ర భావాలకు తగ్గ క్రమ శిక్షణ గా జీవితం, శాంతితో సాఫీగా సాగిపోతుంది. మన జీవితంలోని మాధుర్యాన్ని గుర్తించి పంచు కున్నప్పుడే అందరికీ సంతోషము. పెద్దలు జీవితం అశాశ్వతమని గుర్తించు అని చెప్తారు. అంటే నిరాశకు లోనుకావాలని వారి ఉద్దేశ్యం కాదు. దాన్ని వదిలివేయమని సూచనకాదు. అర్ధంచేసుకొని సరిగా సాగించమని బోధ. ఏది శాశ్వతమో, ఏది అశాశ్వితమో గుర్తించమని సూచన. ఐస్క్రీమ్ ఐదునిముషాల్లో కరిగిపోతుందని తెలిస్తే పిల్లాడు దాన్ని వెంటనే పూర్తిగా తిని సంతృప్తి చెందుతాడు. ఇదీ అలాంటిదే. జీవితం ఎందుకు వచ్చింది. మనం ఎలా జీవించాలి. ఎలా జీవిస్తే మనకి దాని పూర్తి ప్రయోజనం అందుతుందో తెలిపేదే సరైన మార్గదర్శనం !
నేటి స్థితి
గాలి మాటలు చెవులనే కరచి వేయు
గాలి ఊపిరి నిలిపును కాలమంత
నేడు గాలిలేనిబతుకు నాట్య మాడె
ప్రకృతి గాలిలే సరిపోక కుత్రిమమ్ము
సమాజానికి మనం ఏమి ఇస్తే అదే మనకు తిరిగి వస్తుంది ఇంటి ముందర తుమ్మ చెట్టు పెంచుకొని దానికి మామిడి కాయలు కాయ లేదు అని బాధపడినట్లు మన వ్యవహారం ఉండకూడదు.
మంచి మామిడి చెట్టు ను పెంచుకుంటే తీయని మామిడి పండ్లును, చల్లని నీడను ఇస్తుంది. అలాగే మన ప్రవర్తన మారుతూ ఉండే కొద్ది సత్ఫలితాలు వాటంతట అవే రావడం మొదలు పెడతాయి. అది ఎలా అంటే చెట్టు మొదలు దగ్గర నీళ్లు పోస్తే అవి కొమ్మలకు ఆకుల కు చేరి పూలు పూసి, కాయలు కాసినట్లు, మనం చేసుకునే మంచి పనులే మనకు శ్రీరామరక్షగా నిలుస్తాయి.
--(())--
విశ్వంలో ... విజ్ఞాన దీపం ..(7) రోజువారి కధ ..... ప్రాంజలి ప్రభ
విధేయుడు మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ
మనిషిలో భయము , ధైర్యము కోల్పోయినప్పుడు కొన్ని ఆలోచనలు నిన్నుతట్టుతాయి, అవే
బెదరు విడి మానసము పదిలపడి నపుడు,
కుదుటపడి ఆనందము కలిగినపుడు,
కలతలు తొలగి సంతోషపడినపుడు ,
పరువుతో తల యెత్త బడియున్నపుడు,
కళలతో విజయము పొందినపుడు,
విజ్ఞాన బంధములు చేరి సంసార బంధమున
సుఖలు దు:ఖములు కలిగినపుడు,
ఇఱుకు సంసారముల కఱకు గోడల నడుమ,
బరువు బాధ్యతలు మోసినప్పుడు,
ఆశలు అడియాశలు అయినపుడు,
భువనాలు తునుకలై పోక మిగిలిన యపుడు,
పలుకులు సత్యగర్భమ్ము వెలువడు నపుడు,
ధర్మము న్యాయము రెండు పాదముల మీది
నడచినపుడు,
సకల సౌకర్యాలు కలిగి నపుడు,
అలసి యెఱుగనియట్టి హస్తములు పరిపక్వ దశ
నంటగను సాగు తరుణ మొదవిన యపుడు,
పండిత పామరులు, మనసును వేదించనపుడు,
ఐశ్వర్యము ఉన్న బీదరికంలో బతికినపుడు,
బీదరికంలో ఉండి ఐశ్వర్యాన్ని ఆశించినపుడు,
వేషాలు వేసినపుడు,
చెడ్డ యలవాటనెడు చీకటెడారిలో
తేటతెల్లని తెలివి బాట తప్పని యపుడు,
దైవ ప్రార్ధనలో మనసుకు శాంతి కలిగినపుడు
నిత్యవిస్తృతమైన నిర్మలిన భావనా- శ్రయ
కర్మముల చేయ స్వాంతమును ముందునకు
నా స్వామి నీవుగా నడుప బూనిన యపుడు,
లోకంలో ఉన్న ప్రకృతిని స్వాదించినపుడు,
మనిషిగా మానవత్వాన్ని బతికిస్తూ
తల్లి తండ్రుల సేవకు అంకితమయినపుడు,
సర్వార్ధ సాధనకు నిత్యమూ పుడమితల్లి సాక్షిగా,
గగనమ్ము సాక్షిగా, నాలో ఉద్యమించుచున్న
శాంతి నిలిపే సమస్త భోదలు తెలపాలిపుడు.
అందుకే ప్రతిఒక్కరు ధైర్యాన్ని వీడకండి
అదే మిమ్ము రక్షించుతుంది.
తోడును వదలకండి అదే మిమ్ము బతికిస్తుంది.
సర్వేజనా సుఖినోభవంతు ... ఓం శాంతి: శాంతి: శాంతి:
--(())--
072..విశ్వంలో ... విజ్ఞాన దీపం ..8...రోజువారి కధ ..... ప్రాంజలి ప్రభ
విధేయుడు మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ
గురువర్యా చెట్ల గురించి వివరించగలరా
అట్లాగే "మధురిమలు " ద్వారా క్లుప్తముగా 'చెట్ల' గుఱించి తెలియపరుస్తాను। వీటి మీ మేధస్సు ప్రకారముగా వ్యాసం వ్రాయండి
ఓపిగ్గా తోటనంతా - కోవెలగ చేరుస్తుంది
వేళ్ళతో పలక రింతా - వేణువై శ్వాసిస్తుంది
లోక కళ్యాణానికై - దేహము ఆర్పనౌతుంది
సకల విశ్వా సానికై - పందిరిగా మారుస్తుంది
విశ్రమించిన ఊపిర్నీ - బంధువుగా మోస్తుంది.
దాహము లోని ఊపిర్నీ - అక్కున చేర్చుకుంటుంది.
వయసులో ఆనందాన్ని - బతుకునే నేర్పిస్తుంది
గుండె అక్షర శిల్పాన్ని - భద్రంగాను దాస్తుంది.
మొగ్గ తొడగదన్న చింత - ఆశ మరవదన్న బాధ
తోట లతలు మారు పూయ - కల మహిమ చేటు చేయు
ఇక తలపులు మరవవన్న - ఇక పలుకులు చిలకవన్న
ఇక కులుకులు తగువులన్న - ఇక మెరుపుల తళుకులన్న
తోడు లేదన్న ధ్యాస - ఈడు కాదన్న ధ్యాస
దేవు డేనన్న ధ్యాస - కాలు డేనన్న ధ్యాస
మనిషిని చీల్చిన కోపం - వయసుని తేల్చిన కోపం
తనువుని మార్చిన కోపం - మనసుని మార్చిన కోపం
పెరట్లో చోటులేదన్న పట్టింపు లేదు
పనుల్లో లోటు ఉందన్న పట్టింపు లేదు
కళల్లో వేటు ఉందన్న పట్టింపు లేదు
కథల్లో పట్టు లేదన్న పట్టింపు లేదు
అడవి మనిషినన్న గొడవ లేదు
మృగపు తలపులన్న గొడవ లేదు
అలక వలపులన్న గొడవ లేదు
అటక మెఱపు లన్న గొడవు లేదు
ప్రాణం తీసారని కన్నీరై విలపించదు
ద్వేషం వచ్చిందని కన్నీరై విలపించదు
ప్రేమే పొంగిందని కన్నీరై విలపించదు
నవ్వే వచ్చిందని కన్నీరై విలపించదు
--(())--
No comments:
Post a Comment