మల్లాప్రగడ రామకృష్ణ కధలు -21/6/18

ఓం శ్రీ రాం - శ్రీ మాత్రే నమ:

వియోగ ప్రేమ 

భార్య భర్తల మధ్య మనస్పర్థలు వచ్చి వియోగ వేదన ఎలావుంటోందో ఒక్కసారి ఆలోచిస్తే ఎవరి తప్పు అయినా చీకటి పడిన ఒక్కటవటం  లోక సహజం, తాడు తెగేదాకా లాగ కుండా జాగర్త పడటమే మానవునియొక్క జీవిత లక్ష్యం.

మొగవారు మూర్ఖులు కాదు కొంత కోపావేశముతో ఆడవారిని ఏమైనా అనవచ్చు అంత మాత్రాన ప్రేమ లేదని వాదించుట స్త్రీకి అవసరమా, అలాగే స్త్రీలలో భర్త ననుసరించి తాను అనుకున్నది సాధించాలని పట్టు పట్ట వచ్చు కానీ సంసారాన్ని వీధిని పాలు చేయట కూడా అవసరమా, భాద్యత ఇద్దరిది. తప్పును వేలెత్తి చూడ కుండా సర్దుకు పోవటమే లోక సహజము.

రమణీయం, కమనీయం, అమూల్యమ్, అనిర్వచనీయం, రెండే అక్షరాలు ప్రేమ.  అనంత సౌఖ్యాలు కల్పించేది, మనస్సును ప్రశాంత పర్చేది ప్రేమ.  కోటి కోట్ల వెలుగులను అందించేది, మనస్సును నిర్మల పరిచేది, ఆనంద చైతన్య కెరటాలు ఇరువురి లో ఉత్పత్తి అయి, మధుర మోహన మౌన రాగాలు ఉల్లా సము,  ఉత్సాహము కల్పించేది ప్రేమ.

దినములెన్నో కాదు హితము కోరి మనసు నెరిగి వయసులో కరిగి వృద్ధాప్యంలో ఒకరి కొకరు తోడుగా నిలబడేది ప్రేమ.   

ఎన్నో సంఘటనలు జరిగాయి మనమధ్య, నాకోసం నీవు ఎంతో కష్టపడ్డావు, నీకోసం నేను కూడా అంతే  కష్ట పడ్డానని అను కుంటున్నాను.

ఆశ వచ్చినప్పుడు నీవు నాకు కనుల పండగ చేస్తావు, లోన నుండి వెలుగు జిమ్మి రూపు జూపి క్షణములో నేను ఎంతో నేర్పుగా ఓర్పుగా పలికిన మాటలకు నమ్మినట్లు, గౌరవించి నట్లు నటన చూపుతావె.

ఇరువదేండ్లు గడచి కూడ నింక నీకు నామీద నమ్మకము లేక నన్ను ఆడిస్తున్నవే, కరుణ యున్న దని దనుచు బలికి కష్టపెట్టు చున్నావే, నే నెప్పుడూ నీ దాన్నే అని బాసలు చేస్తూ దూరంగా ఉంటావే, నీ దరి ఉన్న లాభమేమి, తనివి నీయ కున్నచో ?.

చక్కదన మంటూ చిక్కన వానిని ఊరించి దరిచేరగా దూరముగా జరిగి ఒక్క దినము ఒక్క రీతిలో మనసు నంతా కరిగించే పలుకులు పలికి, మాయకు చిక్కిన వాడు ఆడినట్లు ఆడించి తృప్తి పడుట ఎందుకు ?                    

ప్రేమను తేలిపే మార్గాలలో నిన్ను గౌరవించి తెలుపు తున్నాను, వయసు ఉన్నంత వరకు దేవుడు కల్పించిన సుఖము అనుభవించుట తప్పు కాదు, మనది జన్మ జన్మల బంధమని అనుకోవటం జరుగుట లేదెందుకు, నీ మానసిక బాధలకు కారణము నేనే అయతే అనేక విధములుగా నీకు వినతి తెలుపు తున్నాను, తప్పును తెల్పిన సర్దుకొని బ్రతక గలను. సామ దాన భేద దండో పాయముతో పంచేది ప్రేమ కాదు, మన:స్పూర్తిగా ఒకటిగా బ్రతికించేదే ప్రేమ.    

ఎలాంటి పరిస్తితి లో ఐనా " నీ జ్ఞాపకంతో " పెదాలపై  అనుకోకుండా ఆహ్లాద కరమైన చిరునవ్వు తెప్పించేది,."నీ దూరం" గుర్తు రాగానే అప్రయత్నం గా కన్నుల్లో నీటి చెలమలు చెంపలపై కార్చేది, మనమధ్య జరిగిన ప్రేమ.

నిన్ను తల్చుకుని కనులు మూసుకుంటే , లోపలి భారందిగి పోయి, మనసు తేలిక చేసేది, నీ దుఃఖపు కన్నీటి చుక్కను చూసి విలవిలలాడి తుడిచేందుకు తహతహలాడి చేయి చాపేది, వేదనలో ఉండి నీ భుజంపై తలవాలిస్తే , తిరిగి వేయి ఏనుగుల బలం తెప్పించి, నిను నిలబెట్టేది మరచి పోలేని మన మధ్య ఏర్పడిన తనువులు కలిపిన బంధం, అదే జీవితంలో, మరచి పోవాలన్నా మరువ నీయని ప్రేమ.  

యెంత దూరం లో ఉన్నా, సామీప్యం లో ఉన్న భావన ఇస్తూ ఊరట నిచ్చి , తిరిగి మరళా రెట్టింపు ఉల్లాసం ఇచ్చేది, మనమధ్య నలిగినా సుఖ స్పర్శ ప్రేమ. 

నీ ఉహ, నీ వస్తువు ఏది చూసినా, తాకినా , అంతరంగంలో అనన్య, అపురూప అనుభూతి కల్గించేది, 
ఓటమి లో, నిరాశలో , ఒక నీ మాట , ఓదార్పు , తిరిగి ఊపిరి పోసి , ఉత్తేజం, ఉత్సాహం నింపేది,
నిద్దురలో, మెలకువలో, చీకటిలో, అశాంతి లో "నీ తోడుంది " అన్న ఆ భావన, ధైర్యంగా ముందుకు పంపేది నిజమైన ప్రేమ.  

"మాధవా" నాదే తప్పు చెప్పుడు మాటలు విని అదే నిజమనుకొని మనమధ్య నేను ఒక అఘాతము సృష్టించు కున్నాను, దాన్ని దాటి రావటానికి నీ సహాయ సహకారము అర్ధిస్తున్నాను, ఇది విషమ కాలమని భావిస్తున్నాను, అన్యధా ఆలోచించక నన్ను నీదానిగా చేసుకో, నాసర్వస్వమూ నీకు అర్పించుటకు నేను సిద్దమే, కాలము మామధ్య బందాన్ని విడదీసింది అనుకున్నా, అదేకాలమే మనల్ని మరలా కలుపుతున్నది యిది దేవుడు ఆడుఇంచిన నాటకమే. 

                                         తోడూ నీడ 
                  సముద్ర కెరటాన్ని చూసి భయ పడకు

తలవంచి నమస్కారము చేయగా

  నీ నీడను చూసి భయం చెందకు

 నీకు తోడుగా నేనుండగా

ముసురును చూసి ముసుకెందుకు

నీ ప్రక్కన వెచ్చగా నేనుండగా 

కాలమును చూసి కలలెందుకు 

 నిముషముకూడ విడవక నేనుండగా

నీవు చీకటిని చూసి భయపడకు

వెలుగుగా నేనుండగా 

గులాబీని చూసి గుబులెందుకు

సువాసనగా నేనుండగా

ధనమును చూసి దిగులెందుకు

ఖర్చుచేసేవాడిగా నేనుండగా 

పక్కను చూసి పక్కగా పక్కగా ఎందుకు

నీ మోజును తీర్చె నేనుండగా

నమ్మకము- ఉన్నచోట-తోడూ నీడ- ఉంటుంది =

 అహం - ఉన్నచోట- అంధకారము- ఉంటుంది

అవును రాధా "దేవుడు ఆడించిన నాటకమే " 

మనమధ్య ఉన్న ప్రేమను ఏ గ్రహము వేరు చేయలేదు ఇది తద్యం.